Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Οινούσσες στιγμιότυπα από την μετακομιδή των Λειψάνων Μητροπολίτη Πλάτωνα Φραγκιάδη
ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
 

Μετακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Μητροπολίτη Πλάτωνα Φραγκιάδη
από την Χίο στο νησί των Οινουσσών στις 13 Αυγούστου 2013. 
(Βίντεο: Giannis Manolakis)
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σάββατο, 28 Σεπτεμβρίου 2013

Σερφάροντας με ασφάλεια στο διαδίκτυο (ημερίδα στο Ομήρειο) /ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ


Διαβάστε εδώ την πρόσκληση-πρόγραμμα.
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Παρασκευή, 27 Σεπτεμβρίου 2013

29 Σεπτεμβρίου 2013 - Κυριακή ΙΔ΄ Ἐπιστολῶν /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἀριθμός 34
Κυριακή ΙΔ΄ Ἐπιστολῶν
29 Σεπτεμβρίου 2013
(Β΄Κορ. α΄ , 21 – β΄ 4)

«Ἐγώ δέ μάρτυρα τόν Θεόν ἐπικαλοῦμαι»

Σέ πάρα πολλούς ἀνθρώπους, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὑπάρχει τό πάθος τῆς καχυποψίας. Καχυποψία εἶναι ἡ κατάσταση ἐκείνη πού ὑποψιάζεται κάποιος ἕνα κακό ἀξιολογώντας διάφορα γεγονότα. Ἐπίσης, καχυποψία εἶναι ἡ ὑποκειμενική ἐκτίμηση διαφόρων καταστάσεων μετά ἀπό διεργασία πολλῶν συλλογισμῶν μας, πού δέν εἶναι πάντοτε καί ὀρθοί. Μερικές φορές ταυτίζεται ἡ καχυποψία μέ τήν ὑπόνοια.

Πολλές φορές ἡ καχυποψία τῶν ἀνθρώπων δέν εἶναι μόνο γιά κακά, ἀλλά καί γιά καλά πράγματα. Ὅταν ἐμφανίσθηκε ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὑπῆρχε ἡ καχυποψία καί ἡ ὑπόνοια μήπως αὐτός εἶναι ὁ Χριστός. Οἱ Ἰουδαῖοι ἀπέστειλαν σ’αὐτόν ἱερεῖς καί λευίτες, γιά νά τόν ἐρωτήσουν «σύ τίς εἶ;» (Ἰω. 1, 19). Στό σημεῖο αὐτό ὁ ἱερός Χρυσόστομος μᾶς λέγει πώς οἱ ἐπίσημοι Ἰουδαῖοι, ἐπειδή ἦταν πολυπράγμονες, βάσκανοι καί περίεργοι, γι’αὐτό καί διακατέχονταν ἀπό τό πάθος τῆς καχυποψίας. Ὁ Ζιγαβηνός γράφει πώς «ὡς ἀγνοοῦντες» ἐρωτοῦν, ἐνῶ ἐγνώριζαν τά πάντα. Ὁ Πρόδρομος, ὅμως, μέ τήν ἀπάντησή του ἀναιρεῖ τήν πονηρή γνώμη τους. Ὁ καχύποπτος πολλές φορές κάνει τόν ἀνήξερο, πώς δέν ξέρει τίποτε, μέχρις ὅτου ἐκμαιεύσει αὐτά πού θέλει.

Ὁ διάβολος ἦταν καχύποπτος ἀπέναντι στόν Χριστό. Ἀγνοοῦσε τήν πραγματική ὑπόσταση τοῦ Χριστοῦ. Δέν μποροῦσε νά καταλάβει τί ἀκριβῶς εἶναι τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου. Ἄνθρωπος ἤ Θεός; Τόν ἔτρωγε ἡ καχυποψία μήπως εἶναι Θεός. Οἱ πειρασμοί ἦταν δοκιμαστικές τομές γιά νά ἐρευνηθεῖ τό ἔδαφος τοῦ Χριστοῦ. Ἀφοῦ Τόν πείραξε σαράντα ἡμέρες, νικημένος ἔφυγε «καί συντελέσας πάντα πειρασμόν ὁ διάβολος ἀπέστη ἀπ’αὐτοῦ ἄχρι καιροῦ» (Λουκ. 4, 13).

Ἡ καχυποψία εἶναι σέ πολλά πράγματα τοῦ παρόντος κόσμου. Π. χ. ἕνας ἔχει πολλά χρήματα καί ἐξ αἰτίας τοῦ πλούτου «πάντας δ’ ὑποψίας ἔχει», γράφει ὁ Μ. Βασίλειος. Ἀκόμη καί τά παιδιά του ὅταν μεγαλώσουν, τά βλέπει σάν ὑπόπτους, γιά νά τόν κληρονομήσουν. Συχνά λέγει πώς ὅσοι τόν πλησιάζουν, τόν πλησιάζουν γιά τά χρήματα. Ὑποπτεύεται τά πάντα.

Ἄς δοῦμε πάνω σ’αὐτά τή γνώμη τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου «...λαγωοῦ βίου ζῶν ὁ τοιοῦτος, καί τάς σκιάς ὑποπτεύων, καί πάντας τρέμων καί δεδοικώς». Ὁ καχύποπτος δέν ἔχει ἐπάνω του τήν ἀρετή τῆς ἁπλότητος. Ζεῖ σάν τόν λαγό, πού ὑποπτεύει καί τίς σκιές ἀκόμη καί ὅλους τούς τρέμει καί τούς φοβᾶται. Χρησιμοποιεῖ τό ψέμμα γιά νά ἐπιτύχει τοῦ σκοποῦ του. Ἐάν ζεῖ διπλή ζωή, τότε αὐτό τόν κάνει πιό πολύ καχύποπτο. Ὑποψιάζεται τά πάντα. Μπορεῖ νά δημιουργήσει φασαρίες γιά τό τίποτε καί νά κατηγορεῖ ἄδικα τούς ἀνθρώπους πώς τάχα εἴπανε γι’αὐτόν λόγια ἤ κάνανε κάτι εἰς βάρος του.

Ἡ καχυποψία μπορεῖ νά βασανίζει ἀνθρώπους καί γιά τά προσωπικά τους ἀκόμη ζητήματα. Ἡ καχυποψία μπορεῖ νά διαλύσει οἰκογένειες καί φιλίες, νά κάνει νά ψυχρανθοῦν φίλοι, νά δημιουργήσει ἄγχος, φοβίες πού εἶναι δυσθεράπευτες, νά ἀλλοιώσει τήν ἀλήθεια, νά καταδικάσει ἀθώους, νά κάνει τόν λογισμό μας νά πλανηθεῖ καί πολλά ἄλλα. Ὁ ἁπλός καί ἄδολος χριστιανός, πού ζεῖ καί βιώνει τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δύσκολα προσβάλλεται ἀπό τή νόσο αὐτή. Εἶναι προσιτός στούς ἄλλους καί πάντα γίνεται πιό πιστευτός. Ὅ,τι λέγει εἶναι ἀλήθεια καί δέν ἔχει καμμιά σχέση μέ τήν ψευδολογία. Ἄς ἀποφύγουμε, λοιπόν, τήν καχυποψία καί ἄς ζήσουμε τήν ἁπλότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. ΑΜΗΝ!
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Τετάρτη, 25 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 2223/892/11-9-2013 ΠΕΡΙ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΧΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΟΣΩΝ /ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ  

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πέμπτη, 26 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 2661/931/25-9-2013 ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΩΝ /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Η ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ/ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
E-mail Εκτύπωση PDF
XolevasΓράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων
Ώστε είναι νεκρή γλώσσα τα Αρχαία Ελληνικά! Το ακούσαμε και αυτό από τους  εκπροσώπους της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως. Να κόψουμε κάθε δεσμό με την Αρχαιότητα, την Ορθοδοξία, τους ήρωες και τους μάρτυρες. Μακρυά από τα σχολεία η Πίστη μας, η διαχρονική πορεία του Ελληνισμού, η εθνική συνείδηση! Διακηρύσσουν ξεκάθαρα τί επιδιώκουν. Να παύσουμε να είμαστε Έλληνες. Να μετατραπούμε σε έναν άμορφο πολτό  χωρίς διάθεση αντίστασης σε οποιαδήποτε έξωθεν προερχομένη εντολή, εισβολή και επιβουλή. Δικαιώνουν τον μακαριστό Χριστόδουλο που έλεγε ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ένα  νεκροταφείο πολιτισμών.
Παρά ταύτα θα αντέξουμε και θα επιβιώσουμε. Διότι αυτά τα πνευματικά εφόδια, που ενοχλούν τις θορυβώδεις μειοψηφίες, είναι γεμάτα ζωντάνια και αειφόρο πνευματική ανάπτυξη. Η Αρχαία Ελληνική δεν είναι για μας ξένη γλώσσα. Είναι η ιστορία της ενιαίας ελληνικής, οι παλαιότερες μορφές της δικής μας γλώσσας. Την  χρησιμοποιούμε  ακόμη και όταν δεν το καταλαβαίνουμε.
Είναι ζωντανά τα Αρχαία Ελληνικά, διότι είναι η γλώσσα του Ευαγγελίου, του Συμβόλου της Πίστεως, των μεγάλων Πατέρων και Υμνογράφων  της Εκκλησίας μας.
Είναι ζωντανά τα Αρχαία Ελληνικά, διότι οι περισσότερες λέξεις της Νέας Ελληνικής προέρχονται αυτούσιες ή παραλλαγμένες από αυτά. Ο άνθρωπος, ο ουρανός, η θάλασσα και τόσες άλλες λέξεις είναι ίδιες και απαράλλακτες επί αιώνες. Το λατομείο μάς θυμίζει την ομηρική λέξη «λας». Καθημερινοί γραμματικοί τύποι, όπως «τοις μετρητοίς», «επί ίσοις όροις» κ.ά. έρχονται κατευθείαν  από τα Αρχαία. Στα δημόσια έγγραφά μας γράφουμε «ο αιτών», «ο δηλών» και σε εμπορικές ονομασίες διαβάζουμε «λέγειν και πράττειν», «κατοικείν» κ.λπ.
Είναι ζωντανά τα Αρχαία Ελληνικά, διότι εκεί βασίσθηκαν οι λόγιοι του 19ου αιώνος για να αποκαθάρουν τη γλώσσα μας από τα κατάλοιπα της τουρκοκρατίας και φραγκοκρατίας. Έτσι η «γκαζέττα» έγινε εφημερίδα, έτσι και ο «μινίστρος» έγινε υπουργός.
Είναι ζωντανά τα Αρχαία Ελληνικά, διότι σ’ αυτά αναβαπτίσθηκαν  οι μεγάλοι της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Ο Κωστής Παλαμάς διάβαζε Αρχαίους τραγικούς και Ακάθιστο Ύμνο από το πρωτότυπο, ο Σεφέρης μελετούσε  από το πρωτότυπο την Αποκάλυψη του Ιωάννου.
Είναι η πιο ζωντανή γλώσσα του κόσμου. Διδάσκονται σε πολυάριθμα κλασσικά Λύκεια και Πανεπιστήμια  της Υφηλίου και αποτελούν τη ρίζα για σύγχρονες διεθνείς λέξεις, όπως η Τηλεματική. Ας τα σεβασθούμε!
Κ.Χ. 11.9.2013
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Σάββατο, 21 Σεπτεμβρίου 2013

Πρόγραμμα Ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδος, μέ θέμα: «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΑΡΓΕΙΟΣ, ὁ ἐν Χίῳ ἀθλήσας», ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 ἐτῶν ἀπό τοῦ Μαρτυρίου του (3 Δεκεμβρίου 1813) /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Ἐπιστημονική Ἡμερίς, μέ θέμα: 

«Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΑΡΓΕΙΟΣ, 
ὁ ἐν Χίῳ ἀθλήσας», 
ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 ἐτῶν ἀπό τοῦ Μαρτυρίου του 
(3 Δεκεμβρίου 1813) 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ 

Τό Σάββατον 28ην Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. καί ὥραν 9.30´ π. μ.
θά πραγματοποιηθῇ εἰς τό Ὁμήρειον Πνευματικόν Κέντρον Δ. Χίου 
Ἐπιστημονική Ἡμερίς, μέ θέμα: 
«Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΑΡΓΕΙΟΣ, 
ὁ ἐν Χίῳ ἀθλήσας», 
ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 ἐτῶν ἀπό τοῦ Μαρτυρίου του 
(3 Δεκεμβρίου 1813), καί προσκαλεῖσθε, 
ὅπως προσέλθητε καί παρακολουθήσητε 
τάς Εἰσηγήσεις τῶν ἐκλεκτῶν ὁμιλητῶν. 

Ὁ Μητροπολίτης 
† Ο ΧΙΟΥ ΜΑΡΚΟΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 

Σάββατον 28 Σεπτεμβρίου 2013 

Ὥρα 9.30´ π.μ. Προσέλευσις – Χαιρετισμοί 

Ὥρα 10.00´ π.μ. Α΄Συνεδρία

1η Εἰσήγησις: 

«Παρατηρήσεις εἰς τόν Βίον καί τήν Ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγίου Ἀγγελῆ» 
κ. Στέφανος Ἤμελλος, Ἀκαδημαϊκός, Ὁμότιμος Καθηγητής Λαογραφίας 
τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

2α Εἰσήγησις: 

«Κριτήρια διακρίσεως διά Χριστόν σαλότητος καί ψυχοπαθολογίας» 
Πρωτοπρ. κ. Ἀδαμάντιος Αὐγουστίδης, Ἀναπληρωτής Καθηγητής 
τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Ψυχίατρος. 

Ὥρα 11.15΄ π.μ. Β΄Συνεδρία 

1η Εἰσήγησις 

«Φαινόμενα σαλότητος σέ ἀρχαῖα καί νεώτερα μαρτυρολόγια» 
κ. Ἰωάννης Πολέμης, Καθηγητής Βυζαντινῆς Φιλολογίας 
τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

2α Εἰσήγησις 

«Ἰατρικές ἐκτιμήσεις σχετικές μέ τόν βίο καί τήν πολιτεία 
τοῦ Ἁγ. Νεομάρτυρος Ἀγγελῆ τοῦ Ἀργείου» 
κ. Ἀνδρέας Μιχαηλίδης, Δρ. Ἱστορίας τῆς Ἰατρικῆς 
τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. 

Ὥρα 18.00´ Γ΄Συνεδρία 

1η Εἰσήγησις 

«Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Ἀγγελῆς ὡς φορεύς τοῦ πνεύματος 
τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως τοῦ ὑποδούλου Γένους» 
κ. Ἀντώνιος Παναγιώτου, Καθηγητής Βυζαντινῆς Φιλολογίας 
τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

2α Εἰσήγησις 

«Ὁ Ὅσιος Νικηφόρος ὁ Χῖος, ὡς βιογράφος τοῦ Ἁγίου Ἀγγελῆ» 
κ. Μυρσίνη Ἀναγνώστου, Δρ. Βυζαντινῆς Φιλολογίας 
τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

3η Εἰσήγησις 

«Μουσικολογικές-Μορφολογικές παρατηρήσεις 
στήν Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἀγγελῆ» 
κ. Μιχαήλ Στρουμπάκης, Ἐπίκουρος Καθηγητής 
Ἱστορικῆς Βυζαντινῆς Μουσικολογίας τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς 
Ἀκαδημίας Ἡρακλείου Κρήτης. 

Ἁπασῶν τῶν Συνεδριῶν θά προεδρεύσῃ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης 
Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκος 
καί Γραμματεύς θά εἶναι ὁ κ. Γεώργιος Πιτσινέλης, Μέλος του ΕΤΕΠ 
τοῦ Τομέως Βυζαντινῆς Φιλολογίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς 
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2013

Επιστημονική Ημερίδα για τον Άγιο Νεομάρτυρα Αγγελή τον Αργείο /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2013

22 Σεπτεμβρίου 2013 - Κυριακή ΙΓ΄ Ἐπιστολῶν /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἀριθμός 33
Κυριακή ΙΓ΄ Ἐπιστολῶν
22 Σεπτεμβρίου 2013
(Α΄Κορ. ιστ΄ , 13 - 24)

Τά πλαίσια τῆς πνευματικῆς ζωῆς μᾶς δίδει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Πλαίσια καί προϋποθέσεις ταυτόχρονα, τίς ὁποῖες χρειάζεται νά προσέξουμε ἰδιαίτερα, ἄν θέλουμε νά εἶναι ἀσφαλής ἡ πνευματική μας πορεία μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἄς δοῦμε ὅμως μία πρός μία τίς προϋποθέσεις αὐτές. 

Δέν εἶναι ἀρκετό νά ξεκινήσει κανείς τήν πνευματική του πορεία. Χρειάζεται νά προσέχει, γιατί εἶναι εὔκολο νά ξεστρατίσει καθώς ἡ ἀτέλεια καί ἡ ἀδυναμία τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, τό γεγονός ὅτι ἐκ νεότητος αὐτοῦ ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ρέπει ἐπί τό πονηρόν καί ὁ πόλεμος ὁ ἀδυσώπητος τόν ὁποῖο κάνει ὁ διάβολος στόν ἄνθρωπο συνεργοῦν στό ξεστράτισμα.

Τί εἶναι, ὅμως, ἡ ἐγρήγορση καί πῶς ἐπιτυγχάνεται; Εἶναι αὐτή ἡ συνεχής ἑτοιμότητα τοῦ πιστοῦ, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται νά ζήσει τήν κατά Θεόν ζωή. Ἡ ἑτοιμότητα ἀπέναντι στούς πειρασμούς, στίς ἄτακτες κινήσεις τῆς ψυχῆς, στούς λογισμούς, αὐτή ἡ καθημερινή προσπάθεια νά ζεῖ κατενώπιον Θεοῦ. Τό βασικώτερο ὅπλο γιά τήν ἐπιτυχία της εἶναι ἡ προσευχή, ἡ διαρκής μνήμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καί ἡ προσπάθεια νά ζεῖ μέσα στήν Ἐκκλησία τρεφόμενος μέ τόν οὐράνιο ἄρτο.

Ὁ ἱερός Ἀπόστολος μᾶς καλεῖ νά μείνουμε σταθεροί στήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι ὅταν πιστεύουμε σωστά γιά τόν Χριστό, ἀλλά ὅταν ζοῦμε αὐτή τήν πίστη, ὅταν ἡ πίστη μας εἶναι πίστη «δι’ἀγάπης ἐνεργουμένη». Πίστη χωρίς ἀγάπη ἔχουν καί τά δαιμόνια, τά ὁποῖα «πιστεύουσι καί φρίττουσι».

Πιστεύω στό Χριστό δέν σημαίνει παραδέχομαι τήν ὕπαρξή Του, ἀλλά Τόν ἐμπιστεύομαι καί γι’αὐτό ὁ λόγος Του εἶναι τό φῶς πού φωτίζει τήν πορεία τῆς ζωῆς μου. Τόν ἐμπιστεύομαι, γι’ αὐτό ἀγωνίζομαι νά ζῶ τήν παρουσία Του, νά μετέχω στή ζωή Του, νά εἶναι γιά μένα τό μοναδικό μέτρο καί κριτήριο γιά τά πράγματα τῆς ζωῆς μου. Δέν στέκεται σταθερός στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ π.χ. ὁ ἄνθρωπος πού δέν ζεῖ μυστηριακή ζωή, πού δέν ἐκκλησιάζεται, δέν ἐξομολογεῖται, δέν μετέχει στήν Τράπεζα τοῦ Θεοῦ.

Ἀνδρεία, δύναμη πνευματική καί γενναιότητα μᾶς συνιστᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, προϋποθέσεις ἀπαραίτητες γιά τόν πνευματικό ἀγώνα. Ὁ κόσμος καί ὁ διάβολος χρησιμοποιοῦν πολλά τεχνάσματα στήν προσπάθειά τους νά πλανήσουν τόν ἄνθρωπο. Ἡ ζωή τῶν Ἁγίων καί τῶν Μαρτύρων καθώς καί τῶν Ὁσίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀποκαλυπτική γιά τόν ἀδυσώπητο ἀγώνα τοῦ διαβόλου ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου.

Γιά ἕνα τέτοιο πόλεμο συνιστᾶ ἀνδρεία καί γενναιότητα ψυχῆς. Ἀπό ποῦ, ὅμως, θά ἀντλήσει ὁ ἄνθρωπος αὐτή τή δύναμη; Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θά μᾶς δώσει καί πάλι τήν ἀπάντηση: «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ». Ὁ Χριστός εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀκατάβλητης δυνάμεώς του καί ὁ τρόπος γιά νά ἀποκτήσει κανείς αὐτή τή δύναμη φανερώνεται στό λόγο του «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζεῖ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».

Καί γιά τήν ὁλοκλήρωση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι ἁπλή ἡ προτροπή του, εἶναι νά γίνονται ὅλα μέ ἀγάπη. Σέ ὅλους φαίνεται σωστός ὁ λόγος, ἀλλά πόσο ἀπέχει ἡ ζωή μας ἀπό τό νά εἶναι συντονισμένη μέ τό λόγο αὐτό. Ὅλοι καταλαβαίνουμε τήν ἀξία της, ἀλλά λίγοι τήν κάνουν τρόπο ζωῆς.

Ἡ παρουσία τῆς ἀγάπης, μιά ζωή πού εἶναι ἀγάπη, ὀφείλεται στήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν ἄνθρωπο. Τό βλέπουμε αὐτό στή ζωή ὅλων τῶν ἁγίων πού ἡ ἀγάπη τους περιελάμβανε καί αὐτούς τούς διῶκτες καί βασανιστές τους. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἡ ἀπουσία τῆς ἀγάπης ἀπό τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου σημαίνει τήν ἀπουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τόν ἄνθρωπο. Σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός καμμιά συγγένεια δέν ἔχει μέ τόν Θεό. Σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός εἶναι νεκρός πνευματικά. Ὅταν τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν γύρω μας δέν τούς ἀντιμετωπίζουμε μέ ἀγάπη, ὅταν κίνητρο στή ζωή μας δέν εἶναι ἡ ἀγάπη, αὐτό σημαίνει ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα λείπει ἀπό τή ζωή μας καί αὐτό πρέπει νά μᾶς ἀνησυχεῖ σοβαρά γιατί τότε λείπει ἡ ἴδια ἡ ζωή μας.

Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ὁ ἀγώνας γιά τό θάνατο τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τό θρίαμβο τῆς ἀγάπης εἶναι ὁ πιό δύσκολος πνευματικός ἀγώνας. Εἶναι, ὅμως, ἀγώνας γιά ζωή ἤ γιά θάνατο καί ἐδῶ μόνον ἡ ζωντανή ἀγάπη γιά τό Θεό μπορεῖ νά κινητοποιήσει τόν ἄνθρωπο γιά νά ἀναλάβει ἕνα τέτοιον ἀγώνα. Ἄς προσευχόμεθα ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ νά γεμίσει τήν καρδιά μας. ΑΜΗΝ!
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Τετάρτη, 18 Σεπτεμβρίου 2013

Αφιέρωμα στον Εθελοντισμό (Εκδήλωση της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου) /ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Δευτέρα, 16 Σεπτεμβρίου 2013

Σχολές Γονέων Ιεράς Μητροπόλεως Χίου /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Δευτέρα, 16 Σεπτεμβρίου 2013

Ανακοίνωση Κουκουναρείου Πνευματικού Κέντρου Παναγίας Λατομιτίσσης /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Παρασκευή, 13 Σεπτεμβρίου 2013

Μήνυμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οινουσσῶν κ. Μάρκου πρός τούς μαθητές τῆς Πρωτοβάθμιας καί Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης γιά τήν καινούρια σχολική χρονιά. /ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παρασκευή, 13 Σεπτεμβρίου 2013

Μήνυμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οινουσσῶν κ. Μάρκου πρός τούς ἐπιτυχόντες στίς Ἀνώτερες καί Ἀνώτατες Σχολές. /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΕΡΙΛΗΨΙΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΣ ΙΕΡΑΣ ΝΕΑΣ ΜΟΝΗΣ /ΠΗΓΗ  ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
      
E-mail Εκτύπωση PDF
      ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΧΙΟΥ
             ΙΕΡΑ ΝΕΑ ΜΟΝΗ
 Ἐν Χίῳ τῇ 10ῃ Σεπτεμβρίου 2013

ΠΕΡΙΛΗΨΙΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΣ
Τό Ἡγουμενοσυμβούλιον τῆς Ἱερᾶς Νέας Μονῆς Χίου διακηρύττει, ὅτι ἐκτίθησιν εἰς φανεράν πλειοδοτικήν δημοπρασίαν τήν ἐκμίσθωσιν ἀγροκτημάτων ἐκτάσεως 30 περίπου στρεμμάτων ἐκ τῆς εὐρυτέρας ἐκτάσεως αὐτῆς εἰς «ΜΕΓΑ ΜΕΤΟΧΙ» κτηματικῆς περιφερείας Χαλκειοῦ, διά δώδεκα ἔτη.
Ἡ δημοπρασία θά διενεργηθῇ τήν Τετάρτην 25ην Σεπτεμβρίου 2013 εἰς τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου, ἀπό ὥρας 11ης ἕως 12ης μ. Περισσότεραι πληροφορίαι παρέχονται εἰς τηλ. 2271044045.
(ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΝΕΑΣ ΜΟΝΗΣ ΧΙΟΥ)
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Πέμπτη, 12 Σεπτεμβρίου 2013

O ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ/ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ /ΠΗΓΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΧΙΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ  

Στις 13 Σεπτεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά και γεραίρει τη μνήμη του Αγίου Αριστείδου, του επιφανούς και ευγλωττότατου αυτού Αθηναίου φιλοσόφου και πανευφήμου μάρτυρος του Χριστού, ο οποίος έμεινε γνωστός στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία από την περίφημη απολογία του υπέρ των διωκομένων χριστιανών.

Ο επιφανής αυτός χριστιανός φιλόσοφος, φλογερός απολογητής και ένδοξος μάρτυς του 2ου μ.Χ. αιώνα γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε κλασική φιλοσοφία στην περίφημη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Μυήθηκε στην ευσέβεια και την πίστη στον ένα και αληθινό Θεό από τους φωτισμένους ιεράρχες της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών, Άγιο Ιερόθεο και Άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη, των οποίων υπήρξε μαθητής. Στη συνέχεια αναδείχθηκε ένθερμος υπερασπιστής του χριστιανισμού και των χριστιανών, αφού αγωνίσθηκε με το περίφημο απολογητικό του έργο σε μία ιδιαίτερα δύσκολη και κρίσιμη εποχή για την πορεία της Εκκλησίας. Παράλληλα κατόρθωσε να αποδείξει την ορθότητα και ανωτερότητα της χριστιανικής πίστεως μέσα από τις αλήθειες του Ευαγγελίου του Χριστού και το εξαίρετο ήθος των χριστιανών, ενώ στηλίτευσε την άδικη και σκληρή στάση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας απέναντι στους χριστιανούς. Η ακλόνητη όμως πίστη του στον Χριστό και ο αγώνας του υπέρ των διωκομένων χριστιανών και των αληθειών του χριστιανισμού δημιούργησαν έντονη δυσφορία και αγανάκτηση στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό (117-138 μ.Χ.), ο οποίος αποφάσισε και τη δίωξή του. Μετέβη στη Ρώμη για να απολογηθεί, αλλά στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να κηρύττει τον Χριστό παρά το πλήθος των βασανιστηρίων, στα οποία υποβλήθηκε. Στο τέλος της επίγειας δράσης του οδηγήθηκε στην αγορά των Αθηνών, όπου υπέστη τον δι’ αγχόνης μαρτυρικό θάνατο στις 13 Σεπτεμβρίου του 120 ή 134 μ.Χ., ημέρα κατά την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά και εορτάζει την πάντιμη μνήμη του.

 

Η φλογερή πίστη και το αγωνιστικό φρόνημα του διαπρεπούς Αθηναίου φιλοσόφου και μάρτυρος του 2ου μ.Χ. αιώνα υμνούνται και γεραίρονται και μέσα από την Ασματική του Ακολουθία, την οποία εποίησε το 1990 ο Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ. Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας. Ο ίδιος χαρισματικός υμνογράφος εποίησε το 2006 Παρακλητικό Κανόνα και το 2009 Χαιρετιστηρίους Οίκους προς τιμήν του Αγίου. 


Πολλοί αγιογράφοι, με πρώτο τον κορυφαίο Φώτη Κόντογλου (1895-1965), έχουν ιστορήσει τη μορφή του Αγίου σε ναούς και μοναστήρια της πατρίδος μας. Περίτεχνη είναι και η διά χειρός Παναγιώτου Μαρκοπούλου φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου, η οποία φυλάσσεται στον ιστορικό και περικαλλή Ιερό Ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοσπηλαιωτίσσης οδού Αιόλου Αθηνών. Αντίγραφο της εικόνος κατέχει η οικογένεια του αειμνήστου Αθηναίου ζωγράφου Αριστείδου Περιστέρη, ο οποίος μας διέσωσε την ευσεβή προφορική παράδοση για το σωζόμενο μέχρι σήμερα σπήλαιο του Αγίου Αριστείδου στη νοτιοδυτική πλαγιά του ιστορικού λόφου του Λυκαβηττού των Αθηνών, όπου κατ’ έτος τιμάται πανηγυρικά η μνήμη του. 


Η διάδοση του ονόματος του Αγίου σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια συντέλεσε και στη διάδοση της τιμής του με την ανέγερση ιερών ναών επ’ ονόματί του σε διάφορες περιοχές της πατρίδος μας. Η τιμή του ενδόξου Αθηναίου Αγίου άρχισε το 1986 από την Κρήτη, όπου ο Άγιος Αριστείδης τιμάται σήμερα με τρεις ιερούς ναούς (Ζερβιανά Κισάμου, Ανώγεια Μυλοποτάμου, Στύλος Αποκορώνου). Στη συνέχεια η τιμή του εξαπλώθηκε στις Κυκλάδες και συγκεκριμένα στη Σαντορίνη, όπου στις 11 Σεπτεμβρίου 1999 εγκαινιάσθηκε ο περικαλλής ιερός ναός του Αγίου στην περιοχή Έξω Κατοικιές των Φηρών, αλλά και στην Τήνο, όπου στις 12 Σεπτεμβρίου 2007 τελέσθηκαν τα θυρανοίξια του ιερού ναού του Αγίου στην περιοχή του χωριού Στενή και στις 11 Σεπτεμβρίου 2012 τα θυρανοίξια του ιερού ναού του Αγίου στην περιοχή Πανάχραντος Πόρτου. Αλλά η τιμή του Αγίου άρχισε σιγά σιγά να διαδίδεται και στην περιοχή της Ρούμελης, όπου ιεροί ναοί αφιερωμένοι στον Άγιο Αριστείδη έχουν ανεγερθεί στην πόλη του Καρπενησίου και στην Αρκίτσα Φθιώτιδος, ενώ ο Άγιος τιμάται και στην ενορία του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου στη συνοικία Γαρδικάκι των Τρικάλων.

Ο ιερός ναός του Αγίου Αριστείδου στην πόλη του Καρπενησίου αποτελεί ιδιοκτησία του ευσεβούς, φιλαγίου και εναρέτου Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Αριστείδου Πεσλή, εφημερίου επί χρόνια στον ιερό ναό Γενεσίου Θεοτόκου Καρπενησίου και διατελέσαντος Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Καρπενησίου. Τα θυρανοίξια του περικαλλούς αυτού ιδιωτικού ναϋδρίου, το οποίο βρίσκεται πλησίον του Κολυμβητηρίου επί της οδού Λήμνου, τελέσθηκαν στις 12 Σεπτεμβρίου 2008, παραμονή της εορτής του Αγίου Αριστείδου, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καρπενησίου κ. Νικόλαο. Αξιόλογη είναι η φυλασσόμενη στον ναό φορητή εικόνα του Αγίου, η οποία φιλοτεχνήθηκε στην Ιερά Καλύβη των Θεοφιλαίων του Αγίου Όρους σύμφωνα με το γνωστό εικονογραφικό πρότυπο του Φωτίου Κόντογλου. Το επ’ ονόματι του Αγίου Αριστείδου περικαλλές ναΰδριο βυζαντινού ρυθμού μετά τρούλου, το οποίο κοσμεί την όμορφη πρωτεύουσα της ορεινής Ευρυτανίας, πανηγυρίζει κατ’ έτος στις 13 Σεπτεμβρίου επί τη μνήμη του Αγίου ενδόξου μάρτυρος Αριστείδου του φιλοσόφου και απολογητού, του εν Αθήναις αθλήσαντος κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Έτσι η πανήγυρις του ιερού ναού του Αγίου εντάσσεται πλέον στο τοπικό εορτολόγιο της πόλεως Καρπενησίου του μηνός Σεπτεμβρίου μαζί με τις πανηγύρεις των ιερών ναών Γενεσίου Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου και Αγίου Ευσταθίου στις 20 Σεπτεμβρίου, αλλά και του πολιούχου και εφόρου της πόλεως, Αγίου νεομάρτυρος Νικολάου του Καρπενησιώτου στις 23 Σεπτεμβρίου.

Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος
Εκπαιδευτικός 

Βιβλιογραφία

· Θεοδωροπούλου Αριστείδου Γ., Ο Άγιος Αριστείδης, Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος, Α΄ Έκδοση, Αθήνα 2008

Εικόνες

[1] Ο Άγιος ένδοξος μάρτυς Αριστείδης ο φιλόσοφος και απολογητής τιμάται με ομώνυμο Ιερό Ναό στο Καρπενήσι της ορεινής Ευρυτανίας.

[2] Η πόλη του Καρπενησίου κοσμείται με περικαλλές ναΰδριο επ' ονόματι του Αγίου ενδόξου μάρτυρος του Αριστείδου του φιλοσόφου.

[3] Το εσωτερικό του Ιερού Ναού του Αγίου Αριστείδου Καρπενησίου.

[4] Στις 12 Σεπτεμβρίου 2008 τελέσθηκαν από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καρπενησίου κ. Νικόλαο τα θυρανοίξια του Ιερού Ναού του Αγίου Αριστείδου στην πόλη του Καρπενησίου. Στη φωτογραφία διακρίνονται ο Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος και ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Αριστείδης Πεσλής, ο και κτήτωρ του Ιερού Ναού.

[5] Άποψη του Ιερού Ναού του Αγίου Αριστείδου στην πόλη του Καρπενησίου.

[6] Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αριστείδου Καρπενησίου μέσα στην ομορφιά του χιονισμένου τοπίου.

[7] Φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου στον ομώνυμο Ιερό Ναό του Καρπενησίου. Φιλοτεχνήθηκε σύμφωνα με το εικονογραφικό πρότυπο του Φώτη Κόντογλου στην Ιερά Καλύβη των Θεοφιλαίων του Αγίου Όρους.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με την απαραίτητη προϋπόθεση της αναφοράς του συγγραφέα και του ιστολογίου πρώτης δημοσίευσης (Σύνδεσμος Κληρικών Χίου)
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Τετάρτη, 11 Σεπτεμβρίου 2013

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ο συγγράψας την αρχαιότερη απολογία διαπρεπής Αθηναίος φιλόσοφος και πανεύφημος μάρτυς Χριστού /ΠΗΓΗ :ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΧΙΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ :ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Γ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ


Μέσα στο πνευματικό στερέωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και στη μακρόχρονη πορεία της ενδόξου εκκλησιαστικής ιστορίας της περιωνύμου και αγιοτόκου πόλεως των Αθηνών προβάλλει ως φωταυγής αστέρας ένας ένθεος και ευκλεής Αθηναίος φιλόσοφος, ένας διαπρύσιος κήρυκας του λόγου του Θεού, ένας θαρραλέος ομολογητής της χριστιανικής πίστεως, ένας εύψυχος και καρτερότατος μάρτυς Χριστού, ο οποίος ήθλησε τον 2ο μ.Χ. αιώνα στο « κλεινόν άστυ» των Αθηνών με το ένδοξο αρχαίο παρελθόν, όπου όμως μετά την άφιξη του θεηγόρου Αποστόλου των Εθνών Παύλου το 51 μ.Χ. πραγματοποιήθηκε η κοσμοϊστορική συνάντηση της ειδωλολατρίας με τη χριστιανική αλήθεια.
 Ο λόγος για τον τιμώμενο από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας στις 13 Σεπτεμβρίου Άγιο Αριστείδη, ο οποίος αναδείχθηκε μετά από τη μεταστροφή του στον χριστιανισμό σε γενναίο κήρυκα της πίστεως και σε ένθερμο υπερασπιστή των διωκομένων χριστιανών, συγγράφοντας την περίφημη απολογία «Περί θεοσεβείας». Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι η αρχαιότερη αυτή σωζόμενη απολογία τον κατέστησε ευρύτερα γνωστό στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία, αλλά και τον ανέδειξε σε εγκαλλώπισμα και θησαύρισμα μέσα στην ευλογημένη χορεία των απολογητών της χριστιανικής πίστεως. 

 

Ο Άγιος Αριστείδης γεννήθηκε στην ένδοξη και μέχρι πρότινος «κατείδωλον» πόλη των Αθηνών και έδρασε σε αυτή κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Ο υμνηθείς ως «ωράισμα» της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών Άγιος Αριστείδης υπήρξε διαπρεπής φιλόσοφος, αφού είχε σπουδάσει κλασική φιλοσοφία στην περίφημη Φιλοσοφική Σχολή της πόλεως των Αθηνών. Όμως η φωταυγής παρουσία και το πύρινο χριστοκεντρικό κήρυγμα των εν Αθήναις διαλαμψάντων επιφανών ιεραρχών της περιωνύμου πόλεως των Αθηνών, Αγίου Ιεροθέου και Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, παρακίνησαν τον φιλόσοφο Αριστείδη, ο οποίος υπήρξε περίδοξος και ευπειθέστατος μαθητής τους, στο να μεταστραφεί στον χριστιανισμό, να ενεδυθεί τον Ιησού Χριστό ως τον μόνο αληθινό Θεό και να αναδειχθεί σύντομα σε φλογερό κήρυκα του λόγου του Θεού και σε ένθερμο υπερασπιστή του χριστιανισμού και της εναρέτου βιοτής των πρώτων χριστιανών της Αθήνας, οι οποίοι αποτελούσαν την εποχή εκείνη μία ολιγάριθμη χριστιανική κοινότητα. Ο Άγιος Αριστείδης συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση και διάδοση του μηνύματος της χριστιανικής αλήθειας, η οποία ήταν πλέον γι’ αυτόν η αληθινή φιλοσοφία. Η ευεργετική του πνευματική δράση και η πύρινη διδασκαλία του για την ορθότητα και ανωτερότητα της ακραιφνούς χριστιανικής πίστεως τον ανέδειξαν σε θεόπνευστο διδάσκαλο, σε καύχημα σοφίας, σε υπόδειγμα ευψυχίας και σε ένθερμο υπέρμαχο της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Γι’ αυτό και ο σοφός και ευγλωττότατος Αθηναίος χριστιανός φιλόσοφος ανέλαβε με παρρησία την υπεράσπιση των διωκομένων χριστιανών, συγγράφοντας την αρχαιότερη σωζόμενη απολογία, η οποία έχει τον τίτλο «Περί θεοσεβείας». Σκοπός της περίφημης αυτής απολογίας, η οποία επιδόθηκε στον αυτοκράτορα Αδριανό (117 - 138) σύμφωνα με τον εκκλησιαστικό ιστορικό Ευσέβιο ή στον διάδοχό του, Αντωνίνο τον Ευσεβή (138 - 161) σύμφωνα με τη συριακή μετάφραση της απολογίας, ήταν να αποκρούσει τις άδικες και αήθεις κατηγορίες που εκτοξεύονταν εναντίον των χριστιανών, αλλά και να τονίσει την υπεροχή του χριστιανισμού και του ήθους των χριστιανών σε σύγκριση με τις άλλες θρησκείες. Ο μεταστραφείς στον χριστιανισμό επιφανής Αθηναίος φιλόσοφος Αριστείδης έχοντας βαθιά γνώση τόσο της Αγίας Γραφής όσο και των κυρίαρχων φιλοσοφικών ρευμάτων της εποχής του, καταπολέμησε με τον απολογητικό του λόγο την πλάνη των ειδώλων και στηλίτευσε με πειστική επιχειρηματολογία τη λατρεία των ψεύτικων θεών, αλλά και τον έκλυτο βίο των ειδωλολατρών, γεγονός που τον ανέδειξε σε «εἰδώλων λατρῶν μέγα ἥττημα». Παράλληλα κάλεσε αυτούς που αμφισβητούν την ορθότητα της χριστιανικής αλήθειας, να μελετήσουν τον λόγο του Θεού μέσα από τα θεόπνευστα κείμενα της Αγίας Γραφής και να σταματήσουν τους διωγμούς εναντίον των χριστιανών, οι οποίοι διδάσκουν με το απαράμιλλο ήθος και την ενάρετη πολιτεία τους, γεγονός που τους αναδεικνύει σε ολόλαμπρα παραδείγματα προς μίμηση. 


Η συγγραφείσα από τον Άγιο Αριστείδη αρχαιότερη σωζόμενη απολογία υπέρ των διωκομένων χριστιανών αποτέλεσε σημαντική πηγή έμπνευσης και για το περίφημο απολογητικό έργο του Αγίου μάρτυρος Ιουστίνου του φιλοσόφου και απολογητού, πολλά δε στοιχεία της απολογίας του διαπρεπούς Αθηναίου φιλοσόφου χρησιμοποιήθηκαν από τους μεταγενέστερους. Γι’ αυτό και αποτέλεσε τη σταθερή βάση, πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η μετέπειτα απολογητική. Επιπλέον η πνευματική της βαρύτητα είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού με τον εύστοχο και πειστικό απολογητικό λόγο του Αγίου έγινε μία συνειδητή προσπάθεια προκειμένου να απαλλαγεί ο χριστιανισμός και οι χριστιανοί από τις άδικες και αήθεις κατηγορίες. Παράλληλα η απολογία του Αγίου Αριστείδου εμφανίζεται στη σημερινή αλλοπρόσαλλη εποχή μας περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Η αξία της βρίσκεται στο ότι οι πνευματικά ανήσυχοι και ευάλωτοι άνθρωποι αναζητούν απεγνωσμένα την αλήθεια και το φως συχνά μέσα από φιλοσοφικές περιπλανήσεις, αποκρυφιστικές θεωρίες και παγανιστικές τελετές και αγνοούν τον πνευματικό θησαυρό του χριστιανισμού, ο οποίος σύμφωνα με τον Άγιο Αριστείδη είναι η μόνη αληθινή θρησκεία που έχει διαμορφώσει μία ξεκάθαρη ιδέα για τον Θεό ως δημιουργό του σύμπαντος και επιδιώκει την ηθική αγνότητα και τελείωση του ανθρώπου. Αξιοσημείωτη είναι η διατύπωση του Αγίου για την κοσμολογική απόδειξη της υπάρξεως του Θεού. Έτσι στην απολογία του ο επιφανής Αθηναίος φιλόσοφος αναφέρεται εκτενώς στον Θεό, ο Οποίος εκ της φύσεως Του είναι ασύλληπτος, αυτογενές είδος, άναρχος, ατελεύτητος, αναλλοίωτος, αθάνατος, απόλυτος, αμετακίνητος, απεριόριστος, άρρητος, είναι δε νους και σοφία και Εκείνος που δεν έχει ανάγκη από θυσίες και σπονδές, αλλά όλοι και όλα Τον έχουν απόλυτη ανάγκη. Σημαντική είναι και η αναφορά του Αγίου στους χριστιανούς, οι οποίοι «γενεαλογούνται από του Κυρίου Ιησού Χριστού», έχουν αληθινή θεογνωσία, λατρεύουν τον Θεό με τον προσήκοντα τρόπο και διακρίνονται για το ήθος, την αγάπη, τη σεμνότητα και την αλληλεγγύη τους, γεγονός που τους καθιστά δίκαιους και αγίους. Γι’ αυτό και αυτό που λέγεται από το στόμα των χριστιανών είναι θείο και η διδασκαλία τους είναι πύλη φωτός. 


Ο αγώνας του Αγίου Αριστείδου, του γενναίου αυτού κήρυκος της χριστιανικής πίστεως, για την υπεράσπιση των χριστιανών υπήρξε επίπονος και διαρκής. Την υπομονή και τη δύναμη για τη συνέχιση του κοπιώδους έργου του για την εδραίωση και διάδοση της χριστιανικής αλήθειας λάμβανε από τον Θεό και από την αδιάλειπτη προσευχή του σε Αυτόν. Γι’ αυτό και σύμφωνα με ευσεβή προφορική παράδοση, διασωθείσα από τον αείμνηστο Αθηναίο ζωγράφο Αριστείδη Περιστέρη, ο διαπρεπής Αθηναίος φιλόσοφος και απολογητής κατέφευγε για να προσευχηθεί και να αντλήσει τη χάρη του Θεού σε απομονωμένο σπήλαιο στη νοτιοδυτική πλευρά του λόφου του Λυκαβηττού, το οποίο αποτέλεσε το ασφαλές πνευματικό του καταφύγιο. Το σωζόμενο μέχρι σήμερα ιερό και κατανυκτικό αυτό σπήλαιο φέρει το όνομα του Αγίου για να θυμίζει στον φιλίστορα και φιλάγιο επισκέπτη τη φωταυγή του παρουσία στον ευλογημένο αυτό χώρο. 

 

Η ακλόνητη πίστη του Αγίου στο πάντιμο όνομα του σταυρωθέντος και αναστάντος Κυρίου μας και ο διαρκής αγώνας του υπέρ των διωκομένων χριστιανών δημιούργησαν έντονη δυσφορία και αγανάκτηση στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, ο οποίος αποφάσισε τη δίωξή του. Ο Άγιος μετέβη στη Ρώμη για να απολογηθεί, αλλά στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να κηρύττει σταυρωθέντα και αναστάντα Χριστό, παρά το πλήθος των βασανιστηρίων, στα οποία υπεβλήθη. Αψηφώντας και τον ίδιο ακόμη τον θάνατο, οδηγήθηκε από τους Ρωμαίους στην κοίλη της αγοράς των Αθηνών, όπου αφού τον κρέμασαν, υπέστη τον δι’ αγχόνης μαρτυρικό θάνατο στις 13 Σεπτεμβρίου του 120 ή 134μ.Χ. που είναι και η ημέρα, κατά την οποία τιμάται και εορτάζεται η πανίερη μνήμη του από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Έτσι με τη δι’ αγχόνης μαρτυρική του τελείωση, η οποία συνέβαλε στην εδραίωση της χριστιανικής πίστεως στην περιώνυμη πόλη των Αθηνών, έλαβε τον αμάραντο στέφανο της Ουρανίου Βασιλείας για να συνευφραίνεται μαζί και με τους υπόλοιπους μάρτυρες και ομολογητές του ονόματος του Κυρίου μέσα στην ανεκλάλητη και αιώνια χαρά του πνευματικού στερεώματος της Εκκλησίας μας. 

 

Η διάδοση του αρχαιοελληνικού ονόματος του ενδόξου Αθηναίου Αγίου σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια σε συνδυασμό και με την ευσέβεια του ορθόδοξου ελληνικού λαού συντέλεσε στην ανέγερση ιερών ναών επ’ ονόματί του στην Κρήτη (Ζερβιανά Κισάμου, Ανώγεια Μυλοποτάμου, Στύλος Αποκορώνου ), τις Κυκλάδες (Σαντορίνη, Τήνος) και τη Ρούμελη (Αρκίτσα Λοκρίδος, Καρπενήσι), αλλά και στην ιστόρηση της μορφής του σε ναούς και μοναστήρια της πατρίδος μας με αξιομνημόνευτη τη φιλοτεχνηθείσα αγιογραφία από τον αείμνηστο Φώτη Κόντογλου το 1962 στον ιερό ναό Αγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων (οδού Αχαρνών) Αθηνών, καθώς και στη σύνταξη Ασματικής Ακολουθίας, Παρακλητικού Κανόνος και Χαιρετιστήριων Οίκων προς τιμήν του από τον Μέγα Υμνογράφο της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ. Χαραλάμπη Μ. Μπούσια. 

 

Στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς μας, κατά τους οποίους περιθωριοποιείται και αποδυναμώνεται η χριστιανική πίστη, προβάλλει ο Άγιος Αριστείδης, ο κλεινός αυτός γόνος των Αθηνών και σεπτός φιλόσοφος, ο ευγλωττότατος διδάσκαλος και σοφός απολογητής, ο ταχύς αντιλήπτωρ και ακλόνητος στύλος των διωκομένων χριστιανών, ο «τῷ Χριστῷ προσηνέχθης θυσία ἄμωμος καί ὁλοκάρπωμα θεῖον αἰωρηθείς ἀπηνῶς ἐν ἀγχόνῃ» ηγλαϊσμένος και στεφανηφόρος μάρτυς, για να μας διδάξει και να μας αφυπνίσει πνευματικά. Παράλληλα μας καλεί να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με τον Χριστό και την Εκκλησία Του, ώστε να καταστούμε γνήσιοι και αληθινοί χριστιανοί, μιμούμενοι το ήθος και την ενάρετη πολιτεία των πρώτων χριστιανών της πόλεως των Αθηνών, αλλά και διαφυλάσσοντας ακραιφνή την πίστη μας στον Ιησού Χριστό, αφού για την αγάπη Εκείνου με τόσο σθένος αγωνίσθηκε και με τόση γενναιότητα και καρτερία οδηγήθηκε στον τόπο της μαρτυρικής του τελειώσεως ο Άγιος Αριστείδης, ο διαπρεπής αυτός Αθηναίος φιλόσοφος και πανεύφημος μάρτυς του 2ου μ.Χ. αιώνα.

Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος
Εκπαιδευτικός 

Βιβλιογραφία

· Θεοδωροπούλου Αριστείδου Γ., Ο Άγιος Αριστείδης, Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος, Α΄ Έκδοση, Αθήνα 2008.

[1] Φορητή εικόνα του Αγίου δια χειρός Παναγιώτου Μαρκόπουλου. Φυλάσσεται στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοσπηλαιωτίσσης οδού Αιόλου Αθηνών.

[2] Φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου δια χειρός Κ. Πετράκη. Ανήκει στην ιδιωτική συλλογή του εκπαιδευτικού-συγγραφέως κ. Αριστείδου Θεοδωρόπουλου.

[3] Το σωζόμενο μέχρι σήμερα ιστορικό σπήλαιο του Αγίου Αριστείδου στον λόφο του Λυκαβηττού.

[4] Ο πρώτος στην Ορθοδοξία Ιερός Ναός του Αγίου Αριστείδου θεμελιώθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1985 στα Ζερβιανά Κισάμου Κρήτης. Ο ναός ανεγέρθηκε με δαπάνη του αειμνήστου ιερέως π. Αριστείδου Μιχελουδάκη, εφημερίου του Ιερού Ναού Αγίου Αντωνίου Μάλεμε Χανίων. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1986 τελέσθηκε η πρώτη πανήγυρη προς τιμήν του Αγίου, ενώ στις 13 Σεπτεμβρίου 1994 τελέσθηκαν τα εγκαίνια του ναού από τον αοίδιμο Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κυρό Ειρηναίο (+30 Απριλίου 2013).

[5] Φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου στον ομώνυμο Ιερό Ναό Ζερβιανών Κισάμου Κρήτης. Έργο Αδελφότητος Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Χανίων.

[6] Ο θεμελιωθείς στις 19 Ιουνίου 1997 και εγκαινιασθείς στις 11 Σεπτεμβρίου 1999 περικαλλής Ιερός Ναός του Αγίου Αριστείδου Φηρών Σαντορίνης.

[7] Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αριστείδου της περιοχής Τσικνιάς στην Ιερά Νήσο Τήνο. Βρίσκεται σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το χωριό Στενή.

[8] Ο περικαλλής Ιερός Ναός του Αγίου Αριστείδου Αρκίτσας.

[9] Στην ετήσια λαμπρά πανήγυρη του Ιερού Ναού Αγίου Αριστείδου Φηρών Σαντορίνης προσέρχονται πολυάριθμοι πιστοί και λαμβάνουν χώρα λαμπρές εορταστικές εκδηλώσεις.

[10] Τοιχογραφία του Αγίου δια χειρός Γεωργίου Μποζά στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Καραβά Πειραιώς.

[11] Φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου δια χειρός Μαρίας Νασιώκα - Αποστολάκη. Φυλάσσεται στον ομώνυμο Ιερό Ναό της περιοχής Τσικνιάς της Τήνου.

[12] Τοιχογραφία του Αγίου Αριστείδου δια χειρός Ιωάννου Θεοδώρου στον ομώνυμο Ιερό Ναό της Αρκίτσας.

[13] Φορητή εικόνα του Αγίου, έργον Αδελφότητος Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Χανίων Κρήτης.

[14] Τοιχογραφία του Αγίου Αριστείδου δια χειρός Γ. Παπασταματίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού Θεοτόκου Χαλκίδος.

[15] Τοιχογραφία του Αγίου δια χειρός Εμμανουήλ Τζιρτζιλάκη σύμφωνα με το εικονογραφικό πρότυπο του Φωτίου Κόντογλου. Ανήκει σε ιδιωτική συλλογή.

[16] Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αριστείδου στην πόλη του Καρπενησίου. Αποτελεί ιδιοκτησία του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Αριστείδου Πεσλή.

[17] Τοιχογραφία του Αγίου δια χειρός Παύλου Σιδέρη στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Πετρουπόλεως Αττικής.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με την απαραίτητη προϋπόθεση της αναφοράς του συγγραφέα και του ιστολογίου πρώτης δημοσίευσης (Σύνδεσμος Κληρικών Χίου)
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)