Πές μου ἕνα λόγο νὰ σωθῶ...

Ἐπισκέφτηκε ἀδελφὸς τὸν ἀββᾶ Μακάριο, καὶ τοῦ λέει. Πές μου ἕνα λόγο νὰ σωθῶ.

Καὶ λέει ὁ γέρων. Πήγαινε στὸ μνημεῖο καὶ βρίσε τοὺς νεκρούς. Ἀφοῦ λοιπὸν πῆγε ὁ ἀδελφός, τοὺς ἔβρισε καὶ τοὺς πέταξε πέτρες. Ἀφοῦ ἦλθε, τὸ ἀνακοίνωσε στὸν γέροντα. Καὶ αὐτὸς τοῦ λέει.

Δὲν σοῦ εἶπαν τίποτα; Αὐτὸς εἶπε. Ὄχι!

Τοῦ λέει ὁ γέρων. Πήγαινε πάλι αὔριο καὶ δόξασέ τους.

Ἀφοῦ λοιπὸν πῆγε ὁ ἀδελφός τους δόξασε λέγοντας Ἀπόστολοι καὶ Ἅγιοι καὶ δίκαιοι. Καὶ ἦλθε στὸν γέροντα καὶ τοῦ εἶπε. Τοὺς δόξασα.

Καὶ τοῦ λέει ὁ γέρων. Καὶ δὲν σοῦ ἀποκρίθηκαν τίποτε; Εἶπε ὁ ἀδελφός. Ὄχι! Τοῦ λέει ὁ γέρων.

Κατάλαβες πόσο τοὺς ἀτίμασες καὶ δὲν σοῦ ἀποκρίθηκαν τίποτε, καὶ πόσο τοὺς δόξασες καὶ δὲν σοῦ εἶπαν τίποτε. Ἔτσι καὶ ἐσὺ ἂν θέλεις νὰ σωθεῖς, γίνε νεκρός. Νὰ μὴν ὑπολογίζεις οὔτε τὴν ἀδικία, οὔτε τὴν δόξα τῶν ἀνθρώπων σὰν οἱ νεκροὶ καὶ μπορεῖς νὰ σωθεῖς

Πηγή: Ἀπὸ τὸ Γεροντικό, Ι.Ν. Παντανάσσης

ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ :agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com