Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Ποιὸς εἶναι ὁ ἐσωτερικὸς ἄνθρωπος;

Ἅγιος Λουκᾶς, Ἀρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως καὶ Κριμαίας,

Στὸ 4ο κεφάλαιο τῆς Β’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῆς τοῦ μεγάλου ἀποστόλου Παύλου διαβάζουμε πολὺ βαθειὰ καὶ σημαντικὰ λόγια, τὰ ὁποῖα θὰ ἤθελα νὰ σᾶς ἐξηγήσω. «Ἀλλ’ εἰ καὶ ὁ ἔξω ἠμῶν ἄνθρωπος διαφθείρεται, ἀλλ’ ὁ ἔσωθεν ἀνακαινοῦται ἡμέρα καὶ ἡμέρα» (Β’ Κορ. 4, 16).

Ποιὸς εἶναι ὁ ἐξωτερικὸς ἄνθρωπος; Εἶναι ἐκεῖνος ὁ κοινός, ὁ γνωστὸς σὲ ὅλους ἄνθρωπος, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ σάρκα καὶ αἷμα, ἀπὸ τὸ νευρικό του σύστημα καὶ τὰ ὀστᾶ του. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀντιλαμβάνεται τὴν ἐξωτερικὴ ὑλικὴ φύση διὰ τῶν πέντε του αἰσθήσεων, διὰ τῆς ὁράσεως, τῆς ἀκοῆς, τῆς ὀσφρήσεως, τῆς ἁφῆς καὶ τῆς γεύσεως. Ἡ πνευματική του ζωὴ περιορίζεται στὴν ἀντίληψη διὰ τῶν πέντε αἰσθήσεων τῆς ὑλικῆς κτίσεως καὶ τὴν ἐπεξεργασία τους μὲ τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά. Τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ περὶ τὰ πνευματικὰ πολὺ σπάνια ὑπερβαίνει τὰ γήινα ἐνδιαφέροντα.

Ἀλλὰ ἤδη ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια πάντοτε ὑπῆρχαν βαθυστόχαστοι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι εἶχαν κατανοήσει ὅτι ἡ ζωὴ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ πνεύματός μας δὲν καθορίζεται μόνο ἀπὸ τὶς ἐπιδράσεις τοῦ ὑλικοῦ κόσμου. Αὐτοὶ κατάλαβαν ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ ἀντιλαμβάνεται ὅτι ὑπάρχει πνευματικὸς κόσμος. Ὁ Ἕλληνας φιλόσοφος Πλωτίνος παρομοίαζε αὐτὴ τὴν διπλὴ ζωὴ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ πνεύματος τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὴν ζωὴ τῶν ἀμφιβίων ζώων ποὺ μποροῦν νὰ ζοῦν καὶ μέσα στὸ νερὸ καὶ στὴν ξηρά. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ἀνθρώπινη ψυχὴ ζεῖ ὄχι μόνο μὲ τὶς γήινες σκέψεις καὶ τὶς ἀντιλήψεις τῶν πέντε αἰσθήσεων ἀλλὰ ἔχει καὶ κάποια ἀκατανόητη καὶ ἄγνωστη σὲ μᾶς ἕκτη αἴσθηση ποὺ ἀποτελεῖ τὸ μέσο πρόσληψης τῶν μυστικῶν νουθεσιῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ἀντιλήψεως τοῦ ἀγγέλου φύλακά της. Δὶ’ αὐτῆς μποροῦμε νὰ ἔχουμε μία βαθειὰ καὶ ζωντανὴ κοινωνία μὲ τὸν Θεό, τοὺς Ἀγγέλους, τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους στὶς προσευχές μας.

Σ’ αὐτὴ τὴν πνευματικὴ ἀντιμετώπιση τοῦ κόσμου συγκαταλέγονται καὶ τὰ ἀνεξήγητα προαισθήματα, οἱ προβλέψεις, οἱ προρρήσεις, ἀκόμα καὶ τὰ προφητικὰ ὄνειρα. Ὅλοι σας νὰ διαβάσετε ἀπὸ τὴ Βίβλο τὸ βιβλίο τῆς Ἐσθήρ, τὸ ὁποῖο ἀρχίζει μὲ μία καταπληκτικὴ διήγηση τοῦ προφητικοῦ ὀνείρου τοῦ Μαρδοχαίου γιὰ τὸν ἀγώνα του μὲ τὸν Ἀμάν. Τὸ ὄνειρο αὐτὸ πραγματοποιήθηκε ἀργότερα σὲ ὅλες του τὶς λεπτομέρειες.

Ὁ ἱδρυτὴς τοῦ λουθηρανισμοῦ ὁ Λούθηρος βρῆκε κάποτε σὲ μία βιβλιοθήκη μία παλαιὰ θεολογικὴ πραγματεία στὴν ὁποία διάβασε μία ἰδέα ποὺ τοῦ ἔκανε μεγάλη ἐντύπωση. Ὁ συγγραφέας τοῦ ἔργου αὐτοῦ ἔλεγε ὅτι ἡ ἀνθρώπινη ψυχὴ ἔχει δύο μάτια. Τὸ ἕνα εἶναι στραμμένο πρὸς τὴ κοινὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, ἐνῶ τὸ ἄλλο ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ θεωρεῖ τὴν ζωὴ τοῦ ἄλλου κόσμου, καὶ οὐσιαστικὰ μόνο γι’ αὐτὸ προορίζεται. Ἀλλὰ αὐτὰ τὰ μάτια μποροῦν νὰ λειτουργήσουν μόνο ξεχωριστά το ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο καὶ ἡ πνευματικὴ ζωὴ γίνεται ὁρατὴ μόνο τότε, ὅταν τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο μάτια, τὸ ὁποῖο βλέπει μόνο τα ὑλικά, εἶναι κλειστό.

Πολὺ πετυχημένη καὶ ὡραία ἔκφραση τῆς ἴδιας ἀπόψεως τὴν συναντᾶμε στὸ χριστιανὸ φιλόσοφο Ντὲ Πρέλ. Αὐτὸς λέει ὅτι τὰ ἄστρα λάμπουν στὸν οὐρανὸ καὶ τὴν ἡμέρα ἀλλὰ ἐμεῖς δὲν τὰ βλέπουμε ἐπειδὴ τὰ ἐπισκιάζει τὸ φῶς τοῦ ἡλίου. Τὰ ἄστρα ἀρχίζουν νὰ φαίνονται μόνο τότε, ὅταν δύει ὁ ἥλιος καὶ πέφτει ἡ νύχτα. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ψυχή, ὅταν τὴν ξεκουφαίνει ὁ δυνατὸς θόρυβος τῶν βιοτικῶν μερίμνων αὐτὴ δὲν ἀκούει τὶς λεπτὲς καὶ τρυφερὲς φωνὲς τοῦ ἄνω κόσμου.

Ὁ ἐσωτερικός μας ἄνθρωπος, λοιπόν, εἶναι τὸ πνεῦμα μας, τὸ ὁποῖο εἶναι στραμμένο πρὸς τὰ πάνω, πρὸς τοὺς οὐρανούς, καὶ εἶναι ἐλεύθερο ἀπὸ τὰ γήινα ἐνδιαφέροντα καὶ ἐπιθυμίες. Ἡ ζωὴ τοῦ πνευματικοῦ ἀνθρώπου διαφέρει ριζικὰ ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ ψυχικοῦ ἀνθρώπου στὸ ὅτι ὁ ψυχικός, ὅσο πιὸ πολὺ ζεῖ, τόσο περισσότερο μαραίνεται καὶ γερνᾶ. Στὸ σῶμα του, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν σαράντα ἐτῶν ἢ καὶ νωρίτερα, ἀρχίζει μία ἐκφυλιστικὴ διεργασία: ἀδυνατοῦν οἱ μῦς, παρουσιάζονται δυσκολίες στὸ βάδισμα, ἡ ὅραση καὶ ἡ ἀκοὴ ἐξασθενοῦν, ἡ μνήμη χάνεται καὶ τὰ δόντια πέφτουν.

Ὁ ἐσωτερικός μας ἄνθρωπος, ἀντίθετα, μέρα μὲ τὴ μέρα, ἀνακαινίζεται κατὰ τὴ διάρκεια ὅλης της ἐνσυνείδητής μας ζωῆς, ἂν τὸ πνεῦμα του δὲν σέρνεται μέσα στὶς λάσπες τῆς γήινης ζωῆς καὶ πάντα θυμᾶται τὸ λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας». Ἂν τὸ μάτι μᾶς ἐκεῖνο, ποὺ βλέπει μόνο τα γήινα, ὅλο καὶ περισσότερο ἐξασθενίζει καὶ τελικὰ νεκρώνεται, ἐνῶ τὸ ἄλλο μᾶς μάτι, αὐτὸ ποὺ εἶναι προορισμένο νὰ θεωρεῖ τὸν πνευματικὸ κόσμο, ἀρχίζει νὰ βλέπει πιὸ καθαρά. Ἔτσι μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο ὁ ἐσωτερικός μας ἄνθρωπος μέρα μὲ τὴ μέρα ἀνακαινίζεται καὶ πλησιάζει πρὸς τὸν Θεό…

Μέχρι τώρα ὅταν ἔκανα λόγο γιὰ τὶς ἐπιδράσεις τοῦ ἄλλου κόσμου στὸν ἐσωτερικὸ ἄνθρωπο ἐννοοῦσα μόνο τὶς ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τῶν φωτεινῶν ἐπουρανίων δυνάμεων. Ὅμως εἶναι ἄκρως σημαντικὸ γιὰ μᾶς νὰ θυμόμαστε καὶ τὸ ὅτι οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις τοῦ ἅδη, ὁ διάβολος καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, ἀσκοῦν καὶ αὐτοὶ πάνω μας ἄλλου εἴδους ἀόρατες ἐπιδράσεις. Μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις τοὺς αὐτοὶ προσπαθοῦν νὰ προβάλουν ἐμπόδια στὸ ἔργο τῆς ἀνακαίνισης τοῦ ἐσωτερικοῦ μας ἀνθρώπου καὶ νὰ μὴν τὸν ἀφήσουν τελικὰ νὰ πορευθεῖ τὸ δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ στὸ Θεό.

Πιστεύω ὅτι τώρα, ἀδελφοί μου καὶ ἀδελφές, σᾶς εἶναι κατανοητὸ ὅλο το βάθος αὐτοῦ του λόγου τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Ἀλλ’ εἰ καὶ ὁ ἔξω ἠμῶν ἄνθρωπος διαφθείρεται, ἀλλ’ ὁ ἔσωθεν ἀνακαινοῦται ἡμέρα καὶ ἡμέρα» (Β’ Κορ. 4, 16). Νομίζω ὅτι καὶ ἀπὸ μόνοι σας μπορεῖτε νὰ βγάλετε τὸ σωστὸ συμπέρασμα ἀπ’ ὅλα αὐτὰ ποὺ σᾶς εἶπα καὶ νὰ καταλάβετε ὅτι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μᾶς εἶναι ἡ ἀνακαίνιση τῆς ψυχῆς μας μὲ τὴν μεγάλη ὑπομονὴ στὴν τεθλιμμένη καὶ τὴν ἀκανθώδη αὐτὴ ὁδό, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Εἶναι ἐπίσης καὶ ἡ ἀκούραστη πάλη μὲ τὸν διάβολο καὶ τοὺς κακοὺς ἀγγέλους του, ποὺ προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἀποπλανήσουν γιὰ νὰ ἐκτραποῦμε ἀπὸ τὴν σωτήρια αὐτὴ ὁδό.

Ἡ θεία βοήθεια τῆς Ἁγίας Τριάδος νὰ μᾶς δυναμώσει σ’ αὐτὴ τὴ δύσκολη πορεία μας. Ἀμήν.

Ἄγ. Λουκᾶ, Ἀρχιεπ. Κριμαίας, «Λόγοι καὶ ὁμιλίες»

Πηγή: Ἀϊδόνι
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ : agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.spot.

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Τὸ μυστήριο τῆς ἀγάπης

Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης


Δὲν ὑπάρχει τίποτα καλύτερο στὸν κόσμο ἀπὸ τὸ νὰ ἀγαπᾶς τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον σου.


Σ`αυτό ἡ ψυχὴ βρίσκει τὴν εἰρήνη καὶ τὴ χαρά. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ γλυκύτητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σὲ κάνουν νὰ ξεχνᾶς ὁλοκληρωτικὰ τὴ γῆ. Ὅταν ὁ νοῦς εἶναι ἀφοσιωμένος στὸν Θεό, ξεχνᾶ τὸν κόσμο. Αὐτὸς ποὺ γνώρισε τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἀγαπᾶ ὅλο τὸν κόσμο.
Μὴν κρίνεις τοὺς ἄλλους, διότι συμβαίνει συχνὰ κάποιος νὰ κατηγορεῖ κάποιον ἄλλο χωρὶς νὰ τὸν γνωρίζει, χωρὶς νὰ γνωρίζει πῶς μπορεῖ ἡ ψυχή του νὰ εἶναι ὅμοια μὲ τοὺς ἀγγέλους.


Ὅσο μεγαλύτερη εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο πιὸ μεγάλες εἶναι οἱ θλίψεις καὶ τὰ βάσανα τῆς ψυχῆς. Ὅσο πιὸ ὁλοκληρωμένη εἶναι ἡ ἀγάπη τόσο πιὸ ὁλοκληρωμένη εἶναι καὶ ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ. Ὅσο πιὸ φλογερὴ εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο δυνατότερη εἶναι ἡ προσευχή. Ὅσο πιὸ τέλεια εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο ἁγιότερη εἶναι ἡ ζωή.


Πηγή: Ἁγιορείτικο Βῆμα
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ: agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

 

Η ζωή σας πρέπει να είναι απλή. Να μην έχει απαιτήσεις. Να μη ζητάτε όλο ευκολίες. Κάποτε μου είχε φέρει εδώ ένας Γερμανός κάποιο μηχάνημα που έκοβε το ψωμί φέτες. Μου το δώρισε για ευκολία μου. Του είπα: Μα τι είναι αυτό; Εγώ δεν το χρειάζομαι. Ύστερα δεν έχω και πάντα ψωμί.

Γέρων Παΐσιος
ΠΗΓΗ : trelogiannis.blogspot.com
***
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    Όταν πραγματικά ζεις με τον Θεό, δεν χάνεις τον δρόμο μα τον βρίσκεις. Ίσως κάπου να συναντήσεις μια κακοτοπιά, να αστοχήσεις, να αμαρτήσεις ή να πληγωθείς, αυτό όλο ονομάζεται ΖΩΗ. Δηλαδή συνεχές και ασταθές τοπία που εναλλάσσονται ώστε να λαμβάνουμε τα μαθήματα που χρειαζόμαστε. Δεν είναι κακή η πτώση, ούτε η αστοχία, πολλώ δε μάλλον η αποτυχία. Είμαι μέρος της πορείας. Πολλές φορές μάλιστα είναι μια μεγάλη ευλογία και μια ευκαιρία να δούμε αλλιώς την ζωή. Οπότε όλα είναι χρήσιμα. Ζούμε και πορευόμαστε καλωσορίζοντας και τα "καλά" και τα "κακά". Όλα είναι δρόμος..
π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

ΠΗΓΗ : trelogiannis.blogspot.com


ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:

Μια από τις –ελάχιστες, πλέον, εναπομείνασες- υγιείς, κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις της χώρας μας

Επιμέλεια: Γιώργος Φωτ. Παπαδόπουλος

 


Το Κίνημα ¨ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ¨ ιδρύθηκε στις 12 Μαΐου 1953 από τον αείμνηστο, συνεπή και ασυμβίβαστο χριστιανό αγωνιστή, Νικόλαο Ψαρουδάκη του Σταύρου, δικηγόρο.

Θεμελειώδεις καταστατικές αρχές της ΧΔ όπως τις όρισε ο ιδρυτής της :

• Η πίστη στην Ορθοδοξία

• Το πολιτικό πρόβλημα, κάθε εποχής, είναι μέρος του κοινωνικού και το κοινωνικό, μέρος του ανθρώπινου προβλήματος

• Η ανάλυση των πολιτικοκοινωνικών προβλημάτων και οι προτάσεις για την αντιμετώπισή τους πρέπει να έχουν ως πηγές έμπνευσης τον Χριστιανικό Κοινωνισμό ( ή κοινωνισμό του Χριστιανισμού ) και τα πορίσματα της επιστήμης.

• Τα υπάρχοντα κοινωνικά συστήματα Αστικό-καπιταλιστικό και Μαρξιστικό-Κομουνιστικό έχουν κοινή κοσμοθεωρητική και φιλοσοφική αφετηρία, τον ΥΛΙΣΜΟ. Τον έμπρακτο, το πρώτο και τον φιλοσοφικό, διαλεκτικό, το δεύτερο. Και τα δύο αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ως εργαλείο της παραγωγής και ως καταναλωτικό ον, σε αντίθεση με την Ορθοδοξία, που σε κάθε άνθρωπο ¨βλέπει¨ ένα και μοναδικό πρόσωπο ¨κατ΄ εικόνα και ομοίωση¨ του Δημιουργού-Τριαδικού Θεού, μια μετοχή στην αιωνιότητα !

Έτσι για τη ΧΔ, τα υλιστικά συστήματα και τα κόμματα που τα εκφράζουν δεν μπορούν από τη φύση τους να υπερασπίσουν τον άνθρωπο. Αντιθέτως, η λειτουργία τους οδηγεί νομοτελειακά σε πολέμους, στη βία, στην εκμετάλλευση των αδυνάτων, σε προνόμια στους λίγους και φτώχεια στους πολλούς, σε πνευματική συσκότιση, στη ληστρική χρήση του οικοσυστήματος, στο θάνατο της φύσης, του ανθρώπου και της ανθρωπιάς.

Η ΧΔ στα πρώτα στάδια της, έχει ως όργανα αποφάσεων τον Πρόεδρο και ιδρυτή της και μια προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή.

Το 1961 συγκροτείται οργανωτικά η νεολαία της ΧΔ, η Ελληνική Χριστιανοδημοκρατική Οργάνωση Νέων ( Ε.Χ.Ο.Ν. ).

Το 1967, η ΧΔ διαθέτει πυρήνες και Τοπικές Οργανώσεις σε όλες τις πρωτεύουσες Νομών και περί τους 1000 αντιπροσώπους της, ανά τη χώρα. Έχει αποφασιστεί η κάθοδός της στις εθνικές εκλογές του Μαΐου 1967, οι οποίες, όμως, ματαιώθηκαν από την απριλιανή Δικτατορία.

Στην επτάχρονη Χουντική διακυβέρνηση η ΧΔ δεν συμβιβάστηκε ούτε μια στιγμή με το καθεστώς. Αντιθέτως, το πολέμησε, απελπιστικά μόνη, μέχρι τέλους, τόσο με την παράνομη εφημερίδα «ΧΑΡΑΥΓΗ» της ¨ΕΧΟΝ¨, όσο και με εγκυκλίους οδηγίες προς μέλη και φίλους, κυρίως, όμως, με την εφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ», που υπήρξε ή εφημερίδα ¨πρότυπο¨ της αντιδικτατορικής αντίστασης.

***********************************************************

{Η εφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» ιδρύθηκε το Μάϊο του 1953, από τον Νικόλαο Ψαρουδάκη, με τίτλο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ως όργανο του ομώνυμου πολιτικού κινήματος.
             Με την εκτίμηση-διαπίστωση του 1ου φύλλου ότι:
«Αν ο Χριστιανισμός δεν διώκεται σήμερα, είναι γιατί οι χριστιανοί συνθηκολόγησαν με τους εχθρούς τους και έφτιαξαν ένα άλλο Χριστιανισμό χωρίς πνεύμα και ζωή… Τα δεσμά που χάλκεψαν οι αιώνες πρέπει να συντριβούν» καθιστούσε σαφές ότι ο αγώνας, ό συνεχής, συνεπής και ανένδοτος, άρχιζε.
            Ο σκληρός αυτός αγώνας της Χ.Δ, με μοναδικό μέσο την έμπρακτη πίστη στις αρχές και τις αξίες του χριστιανικού κοινωνισμού, τη μέχρι θυσίας αφοσίωση του ιδρυτού και των στελεχών της και την από το υστέρημά τους προερχόμενη οικονομική εισφορά ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης, είχε αρχίσει να δίδει πλούσιους καρπούς.
           Το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, τον Απρίλη του 1967, βρίσκει τη «Χ» να έχει πάνω από 30.000 συνδρομητές ! Αρνείται, όμως, να κυκλοφορήσει με καθεστώς προληπτικής λογοκρισίας και να γίνει όργανο της Δικτατορίας. Γι΄ αυτό διακόπτει την έκδοσή της μέχρι τον Ιανουάριο του 1970, οπότε, αίρεται η προληπτική λογοκρισία.
           Οι Δικτάτορες απαιτούν :
Βάλτε όποιον άλλο τίτλο θέλετε, όχι όμως, «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»!
Το Π.Γ της Χ.Δ, που λειτουργεί παράνομα αποφασίζει: Θα κρατήσουμε ως τίτλο μόνο το επίθετο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» Το ουσιαστικό «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» θα λείπει για να υπενθυμίζει στον Ελληνικό λαό ότι λείπει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ από την πατρίδα μας.
           Η αρθρογραφία της «Χ» εξέφραζε ολόκληρη την αντιδικτατορική αντίσταση και η κυκλοφορία της ξεπέρασε κατά πολύ τις 100.000 φύλλα! Χαρακτηριστικά άρθρα αυτής της περιόδου, που εκτίναξαν την κυκλοφορία της σε ΜΥΘΙΚΑ Τιράζ, ήταν:
           ΙΟΥΝΙΟΣ 1973 ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΙΛΑΤΕ Κε ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ? 700.000 Φύλλα
           Παρ΄ όλα τα κυκλοφοριακά εμπόδια που πρόβαλε το καθεστώς! ( Σήμερα διαθέτουμε μόνο τρία τσαλακωμένα πρωτότυπα φύλλα στο αρχείο μας). Δεν πωλείται κανένα. Μην τα ζητήσετε!
           5-7-1973 ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ 500.000 «»
           5-9-1973 ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΗΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 600.000 «»
           20-10-1973 η μόνη λύση του πολιτικού προβλήματος: ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Ο κ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ «»
           5-11-1973 Η ώρα των αγώνων έχει σημάνει: Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ «»
( Αυτός όμως κατά την προσφιλή του τακτική έκανε την πάπια ). χωρίς θαυμαστικό
           8-12-1973 Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΕΠΕΣΕ: ΝΑ ΠΕΣΗ ΚΑΙ Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ 1.000.000 Φύλλα.
           Κόστος: Σύλληψη πάραυτα, και αναγκαστικές διακοπές, Δημοσία Δαπάνη, στη Γυάρο, για τον Νίκο Ψαρουδάκη.
           11-7-1974 «ΔΙΑΡΚΕΣ» ΤΟ ΔΙΚΟ Σας ΕΓΚΛΗΜΑ κύριοι ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΕΣ ! 500.000 «»
           Εδώ ο Νίκος Ψαρουδάκης την έβγαλε φτηνά, μόνο τρεις μήνες διακοπές στον Κορυδαλλό!!! Μόνο μισή ώρα μακριά από το σπίτι του.
           18-7-1975 ΕΞΩ ΟΙ ΑΦΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 450.000 «»
           25-7-1975 ΠΑΙΖΕΤΕ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ Κε ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ! 300.000 «»
           Το Δεκέμβριο του 1973, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη η «Χ» κυκλοφορεί με τίτλο: «Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΕΠΕΣΕ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΙ Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ».
           Λίγες μέρες αργότερα, στις 7 Ιανουαρίου 1974, ο ιδρυτής της «Χ» και πρόεδρος της Χ.Δ, Νίκος Ψαρουδάκης συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στη Γυάρο. Ταυτόχρονα τα Γραφεία της «Χ» σφραγίζονται. Ξανανοίγουν τον Ιούλιο του 1974 με την κατάρρευση του δικτατορικού καθεστώτος.
         Στα 60 χρόνια της η «Χ» με στερήσεις και διώξεις δεν σταμάτησε μέχρι σήμερα να αγωνίζεται για:
• Την Ελευθερία του λόγου
• Την Αλήθεια που πάντα ελευθερώνει
• Τα δίκαια των φτωχών και καταπιεσμένων, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή και πίστη
• Την υπεράσπιση και αλληλεγγύη των λαών που αγωνίζονται για Ανεξαρτησία και Δημοκρατία, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή και πίστη
• Το περιβάλλον που απειλείται με ολοσχερή καταστροφή
• Το σεβασμό της Ορθόδοξης Πίστης και Παράδοσης του λαού μας.
           Τον όλο Αγώνα της η «Χ» συνδέει αναπόσπαστα με την αποκάλυψη της φύσης και του ρόλου:
• Των παντός είδους παραθρησκευτικών αιρέσεων και σκοτεινών οργανώσεων           (Μασονία, Λέσχη Μπιλντεμπέργκ, κ.α.)
• Του διεθνούς Σιωνισμού ως μορφή Ρατσισμού και Ιμπεριαλιστικού μηχανισμού εναντίον των λαών της ευρύτερης περιοχής μας ακόμα και του ίδιου του Ισραηλινού.
• Της Νέας Τάξης και της Νέας Εποχής και του οδοστρωτήρα της Παγκοσμιοποίησης}.

*************************************************************** 

Το 1975 πραγματοποιείται το Α΄ Συνέδριο το οποίο εκλέγει Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, και Κεντρική Επιτροπή. Ψηφίζει επίσης το νέο Καταστατικό και τις θέσεις της ΧΔ. Έκτοτε η πορεία του κινήματος είναι συντεταγμένη. Στις 22-24 Ιουνίου 2007 έγινε το ΣΤ΄ Συνέδριο.

Στη μεταπολιτευτική περίοδο η ΧΔ υιοθέτησε εκλογική τακτική συνεργασιών στη βάση:

• Της Ιδεολογικής, Οργανωτικής και πολιτικής Αυτοτέλειας

• Ενός προγράμματος κοινών θέσεων

Με τους όρους αυτούς συνεργάστηκε:

• Το 1974 με την Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις

• Το 1977 στο σχήμα «Συμμαχία των 5 προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων», με την Σοσιαλιστική Πορεία, Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία, ΚΚΕ-εσ, και την ΕΔΑ.

• Η ¨Συμμαχία¨, παρά και αντίθετα με τις προεκλογικές διακηρύξεις της, διαλύθηκε την επαύριο των εκλογών, με ευθύνη κυρίως του ΚΚΕ-εσ. Η ΧΔ και η Σοσιαλιστική Πορεία επέμεναν στη συνέχιση της λειτουργίας και δράσης κατά το κοινό πρόγραμμα.

• Το 1981 η ΧΔ κατέρχεται αυτόνομα στις εκλογές για το Εθνικό και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά για πολύ λίγες ψήφους έχασε την έδρα στις Βρυξέλες.

• Το 1985 η ΧΔ συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ «για την ολοκληρωμένη αλλαγή». Ο Πρόεδρός της Νίκος Ψαρουδάκης εκλέγεται, ως ανεξάρτητος βουλευτής Επικρατείας, και αφήνει πολιτική παρακαταθήκη, με την Παρρησία και την Τόλμη του, στη Βουλή των Ελλήνων.

• Το 1989 αποφασίζεται η αυτόνομη κάθοδος στις εκλογές, αφού η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ είχε καταστεί αδύνατος, λόγω των σκανδάλων και της ¨δεξιάς στροφής¨ των κυβερνήσεών του.

• Μετά την εκλογική αναποτελεσματικότητα του 1989, η ΧΔ δεν έχει δώσει άλλη εκλογική παρουσία στον εκλογικό στίβο. Δεν έπαψε, όμως, να υπάρχει. Λειτουργεί ως κίνημα πνευματικό, κοινωνικό και πολιτικό. Έχει οργανώσει, με μεγάλη επιτυχία και απήχηση, δεκάδες εκδηλώσεις για καίρια προβλήματα, της Παιδείας, του Πολιτισμού, της Κοινωνίας και των Εθνικών Δικαίων μας.

Τον Αγώνα αυτόν συνεχίζει και τώρα, υποσχόμενη, ουδέποτε να εγκαταλείψει.-

 

***************************************************************

 

Η ΧΔ αναπτύσσει και στις ημέρες μας ένα αξιόλογο και πλούσιο κοινωνικό, θρησκευτικό, εθνικό και φιλανθρωπικό έργο. Συμπαρίσταται σε εμπερίστατους αδελφούς. Κηρύσσει τις αλήθειες της πίστεώς μας. Δραστηριοποιείται κοινωνικά και πολιτικά στις μεγάλες πόλεις της χώρας μας και όχι μόνον. Φίλοι και υποστηρικτές της αναπτύσσονται καθημερινά σε όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής επικράτειας.

Ειδικότερα μετά την φθορά και την ώζουσα παρακμή των κομμάτων εξουσίας, αλλά και τον ανεδαφικό και ξύλινο λόγο των υποτιθέμενων κομμάτων της αντιπολίτευσης, δεξιάς και αριστεράς, ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας προστρέχουν στη ΧΔ, ανακαλύπτοντας εκεί τον πραγματικό κοινωνικό, χριστιανικό αγώνα της δικαιοσύνης και ισοπολιτείας, λουσμένο μέσα στα νάματα της Ορθοδοξίας.

Η ΧΔ εκδίδει την 15νθήμερη  εφημερίδα της, τη ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, με ετήσια συνδρομή 30 Ευρώ (Ακαδημίας 78 Δ- 10678 Αθήνα), καθώς και μια σειρά βιβλίων του αειμνήστου Προέδρου της, Νίκου Ψαρουδάκη, του μακαριστού Μητροπολίτου Κισσάμου και Σελίνου –Κρήτης, κυρού Ειρηναίου (Γαλανάκη), αλλά και αρκετών άλλων συνεργατών του κινήματος, θεολόγων, νομικών, κοινωνιολόγων, ιστορικών, εκπαιδευτικών, πανεπιστημιακών, πολιτικών επιστημόνων, συγγραφέων, λογοτεχνών, κ.α.

Διοργανώνει -σχεδόν κάθε μήνα- συμπόσια, διαλέξεις και ενημερωτικές ημερίδες, σε διάφορες πόλεις και χώρους, αναφορικά με τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στη χώρα μας, ενώ προβάλλει τον λόγο της τόσο έντυπα όσο και ηλεκτρονικά, μέσα από την ιστοσελίδα της στο διαδίκτυο.

Μάχεται και αντιπαλεύει, μεταξύ άλλων, τον φασισμό, τον ναζισμό και νεοναζισμό, την αθεΐα, τα πολιτικά άκρα, την ιδιοτέλεια, την υποκρισία, τον ανθελληνισμό, τις αιρέσεις, την μασονία.

Στηρίζει την ελληνική πολύτεκνη οικογένεια, τις ιερές Μονές μας, την Ορθοδοξία, τους ακρίτες, τους μετανάστες που έφθασαν εδώ για λόγους καθαρά ανθρωπιστικούς και βιοπορισμού και όχι για να δημιουργήσουν κοινωνικό πρόβλημα.

Δεν λαμβάνει καμία κρατική οικονομική επιχορήγηση, δεν λαμβάνει κανένα κονδύλι από κανένα φορέα. Στηρίζεται αποκλειστικά στις εισφορές και συνδρομές των μελών και των φίλων της, από το υστέρημα των πενομένων Ελλήνων που διψούν για κοινωνική ελευθερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη.

Μεγάλες οργανώσεις της λειτουργούν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Πάτρα, Κέρκυρα, Κρήτη, ενώ μικροί πυρήνες οργανώνονται σε πολλές επαρχιακές πόλεις και τα νησιά.    

Πρόκειται για μια από τις -όντως ελάχιστες εναπομείνασες- υγιείς, κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις του τόπου, που αξίζει να στηρίξουμε ηθικά και υλικά, προκειμένου να συνεχίσουν το θεοφιλές και φιλανθρωπικό τους έργο.-

                                                                                    Γ.Φ.Π.

Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον -Ψαλμός 102-
ΠΗΓΗ : agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Οἱ ἀμυγδαλιές τῆς ἀγάπης

Κάποτε ἕνας Πορτογάλος πρίγκιπας ἐρωτεύεται παράφορα μιὰ σκανδιναβὴ πριγκίπισσα. Ἡ Σουηδία δέχεται τὰ «προξενιὰ» καὶ σὲ λίγο ἡ νεράιδα τοῦ Βορρᾶ κατεβαίνει στὴν Πορτογαλία. Δὲν ἔχει κανένα ἀπολύτως παράπονο! Ὁ ἄνδρας τὴν ὑπεραγαπᾶ, τὴν προσέχει, σέβεται τὶς ἐπιθυμίες της καὶ ὅλοι τὴν προσέχουν.

Σιγὰ-σιγὰ  συνηθίζει τὸ πράσινο χαλὶ τῆς γῆς. Πολὺ ὅμως λαχταρᾶ τὸ ἄσπρο χρῶμα τῆς πατρίδος της.
- Ἡ πατρίδα μου ἔχει πολλὰ χιόνια, παντοῦ βλέπεις κάτασπρα!

Ὁ πρίγκιπας θέλει πάντα νὰ χαροποιεῖ τὸ ταίρι του. Διατάζει λοιπὸν νὰ φυτέψουν παντοῦ ἀχλαδιές, ἀμυγδαλιές, κερασιές, ποὺ κάνουν ἄσπρα λουλούδια, νὰ φυτέψουν μέσα στὸ παλάτι καὶ γύρω μαργαρίτες λευκές, τριανταφυλλιὲς μὲ κάτασπρα τριαντάφυλλα.
Ἡ πλάση γρήγορα ντύνεται στὰ λευκά!

Ἡ πριγκίπισσα βλέπει τὰ κάτασπρα λουλούδια καὶ ἀγάλλεται ἡ καρδιά της. Συχνὰ ἀγκαλιάζει τὸν ἄνδρα της.
- Σ’ εὐχαριστῶ χρυσέ μου. Ἐσὺ κάνεις τὰ πάντα γιὰ νὰ μ’ εὐχαριστήσεις. Ἐγὼ τί θέλεις νὰ κάνω γιὰ σένα;
- Τίποτε! Θέλω νὰ γελᾶς ἐσύ! Νὰ εἶσαι εὐτυχισμένη!
- Εἶμαι! Δόξα τῷ Θεῶ! Δόξα τῷ Θεῶ!

Ἂν δὲν μπορεῖς νὰ προσφέρεις στὸ ταίρι σου ἑκατό, δῶσε δέκα, πέντε, ἕνα!

Θεόδωρος Κ. Βγόντζας, Ἑνότητα στὸ γάμο, ἔκδ. Λυχνία, 2010, σ. 57

TO ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ :  agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com

ΑΠΑΡΑΒΑΤΗ  ΘΕΪΚΗ  ΕΝΤΟΛΗ  Η  ΑΡΓΙΑ  ΤΗΣ  ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Του  Γιώργου  Φωτ.  Παπαδόπουλου

 


            Για το ζήτημα της αργίας της Κυριακής και τη λειτουργία ή μη των καταστημάτων την ημέρα εκείνη έγινε πολύς λόγος το τελευταίο διάστημα. Το όλο θέμα εξετάστηκε και από την Εκκλησιαστική (θρησκευτική) του διάσταση – που είναι και η ορθότερη – αλλά  και από την κοινωνική (εργασιακή) που, επίσης, είναι δίκαιη. Σε κάθε περίπτωση η αργία της Κυριακής πρέπει να γίνεται σεβαστή.

            Βεβαίως, υπάρχουν κι εκείνοι οι οποίοι θεωρούν ότι μπορούν να αυξήσουν τα κέρδη τους με το να συνάγουν χρήματα την ημέρα αυτή. Προσωπικά, θεωρώ ότι δεν θα μαζέψουν τίποτε περισσότερο όλοι αυτοί που, ενώ ανοίγουν τα μαγαζιά τους έξι (6) ημέρες εβδομαδιαίως (μάλιστα 2-3 φορές και το απόγευμα), επιθυμούν να ανοίγουν και την Κυριακή (7η ημέρα). Και τούτο διότι:

            - Όποιος θέλει να πάρει κάτι, το παίρνει τις εννέα (9) φορές που ανοίγουν εβδομαδιαίως, από Δευτέρα έως Παρασκευή πρωί και επιπλέον Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή απόγευμα.

            -Όποιος αγοράσει κάτι την Κυριακή δεν θα πάει να το αγοράσει μεσοβδόμαδα που θα πήγαινε ούτως ή αλλιώς.

            -Όποιος ανοίξει το μαγαζί του την Κυριακή και απασχολεί προσωπικό πρέπει να αποδίδει επιπλέον εισφορά στο Ι.Κ.Α. αλλά και αυξημένο ημερομίσθιο εν συγκρίσει με τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας, σύμφωνα με την κείμενη Νομοθεσία.

            -Όποιος εργάζεται επτά ημέρες κινδυνεύει να οδηγηθεί σε ψυχονευρωτική κρίση, αφού το μόνο που θα τον απασχολεί στη ζωή του είναι το πώς θα πλουτίσει, αγνοώντας ότι <<ουκ επ΄ άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος αλλ΄ εν παντί ρήματι προερχομένω εκ στόματος Θεού>> (Ματθ. Δ΄, 4).

            - Όποιος ενώ εργάζεται τις καθημερινές θέλει να εργάζεται  και την Κυριακή, ακόμη κι αν κερδίσει κάτι, σε χρήμα, θα το χάσει διπλάσια από κάπου αλλού. Τούτο δεν το λέγω εγώ, το λέει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός <<Το κέρδος όπου βγάζετε την Κυριακή είναι καταραμένο>>, έλεγε, <<και το χάνετε κατόπιν διπλό και τρίδιπλο>>. Τόνιζε δε ότι <<έτσι, βάζετε φωτιά μέσα στο σπίτι σας>>.

            - Όποιος εργάζεται την Κυριακή καταλύει την 4η εντολή του Κυρίου:<< Εξ ημέρας έργα και ποιήσεις πάντα τα έργα σου. Τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου>>. Η Κυριακή ανήκει στον Θεό. Και όποιος δεν τηρεί τώρα μια από τις Δέκα Εντολές του Θεού, γιατί να τηρήσει αύριο μια άλλη, π.χ. το <<ου φονεύσεις>>?

            Εν πάση περιπτώσει πρέπει να καταλάβουν οι κ.κ. ιθύνοντες, Υπουργός Ανάπτυξης, Περιφερειάρχες, κλπ. ότι ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική οντότητα και όχι μόνον σάρκα. Έχει ανάγκες και η ψυχή του και το πνεύμα του. Η αργία της Κυριακής χρειάζεται για να ξεκουράζει όχι μόνο το σώμα του, αλλά και το πνεύμα του και η ψυχή του. Και –κυρίως –για να επικοινωνεί με τον Δημιουργό του, Θεό, μέσα από τον Εκκλησιασμό και την Θεία Λειτουργία. Όποιος δεν θρέφει την ψυχή του με τη Θεία Λειτουργία (Ευχαριστία- Μετάληψη), είτε το δέχονται κάποιοι είτε όχι- αυτή είναι η πραγματικότητα, η ψυχή του αργά ή γρήγορα θα νοσήσει και θα αναζητήσει μιαν επίπλαστη ευτυχία σε λανθασμένες τακτικές που οδηγούν σε αδιέξοδα και ναυάγια της ζωής. Δηλαδή, εν τέλει, στον ψυχικό θάνατο.

            Ο σοφός Ντοστογιέφσκι έλεγε ότι <<χωρίς Θεό τα πάντα επιτρέπονται>>. Αυτοί, λοιπόν, που τοποθέτησαν την ημέρα της Κυριακής στη ζωή τους, αντί για τον Θεό, τον μαμωνά, αργά ή γρήγορα θα έχουν την ίδια πορεία με τον Ιούδα, την άρνησή Του και την απώλεια.

            Δια Νόμου του ληστρικού Χατζηδάκη, που ως σύγχρονος ολετήρας ήλθε να καταπατήσει τον Νόμο του Θεού, επιχειρούνται να ανοίγουν πολλά καταστήματα και τις Κυριακές. Εμείς επιμένουμε: Δεν ψωνίζουμε την Κυριακή ! Τις άλλες ημέρες ενισχύουμε αποκλειστικά τα καταστήματα εκείνα που δεν ανοίγουν τις Κυριακές που ορίζει ο Νόμος Χατζηδάκη. Με τον τρόπο αυτό καταργούμε στην πράξη το Νόμο: Πλήττουμε με την προσωπική μας στάση τον καταναλωτισμό (<<shopping therapy>>), που δεν είναι θεραπεία, αλλά ασθένεια και σύμπτωμα παρακμής. Κάνουμε μόνο βόλτα και δεν ψωνίζουμε, για να δείξουμε ειρηνικά την αντίθεσή μας στο απάνθρωπο αυτό και ανίερο μέτρο. Σήμερα έφεραν αυτό, αύριο θα φέρουν κάτι άλλο, κάποιοι άλλοι, ώστε να κάνουν τους σύγχρονους Έλληνες είλωτες, δίχως μυαλό και ψυχή, πειθήνια όργανα του κέρδους και του σαρκίου τους ! Εμείς ενισχύουμε και τους επαγγελματίες εκείνους που δεν υποκύπτουν και σέβονται την Παράδοση.

            Ο Νόμος Χατζηδάκη δεν είναι εκσυγχρονισμός, αλλά επιστροφή στον 19ο  αιώνα.-

 

                

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Χιονισμένος Άθωνας!

ΠΗΓΗ :trelogiannis.blogspot.com
 

ΠΡΙΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ



Στό μικρό μας τό χωριό στήν Δοϊράνη, κάθε οἰκογένεια εἶχε 2-3 ἀγελάδες, 10-15 κοτοῦλες, 1-2 προβατάκια ἤ κατσικάκια καί 1-2 γουρουνάκια. Ἑπτά ἡ ὥρα τό πρωΐ, ὅλες τίς ἀγελάδες τίς ἔπαιρνε ὁ τσοπάνος ὁ κυρ-Ἀνέστης καί τίς πήγαινε στή βοσκή. Τό βράδυ εἴχαμε φεσκότατο γάλα.
Τρώγαμε αὐγά ἐλευθέρας βοσκῆς καί κάποτε-κάποτε ἡ μάνα μας, ἔσφαζε καί μιά κοτούλα.
Τρώγαμε γριβάδια, πρικιά καί γουλιανούς ἀπό τήν λίμνη μας.
Μέ τό κάρο ὁ πατέρας μου πήγαινε στά γύρω χωριά καί πουλοῦσε ψάρια. Ὅταν οἱ νοικοκυρές δέν εἶχαν χρήματα, τοῦ ἔδιναν ἀλεύρι ἤ σιτάρι ἤ ὅ,τι ἄλλο εἶχαν.
Οἱ μητέρες τοῦ χωριοῦ ζύμωναν στήν σκάφη τό ἀλεύρι, τό ψήνανε στούς χωριάτικους φούρνους καί τρώγαμε ἁγνό χωριάτικό ψωμί. Τό ἀλείφαμε μέ λάδι κάι ζάχαρη, ὅταν δέν ὑπῆρχε βούτυρο.
Τρώγαμε ἀπό τόν δάσκαλο ξύλο καί τόν ἀγαπούσαμε. Μᾶς ἔμαθε γράμματα καί παιχνίδια. Τιμούσαμε στό δημοτικό τούς ἥρωες τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ '21 μέ θεατρικές παραστάσεις καί ποιήματα, ντυμένοι τσολιάδες. Πρωί-πρωί ξυπνούσαμε τό χωριό στίς ἐθνικές ἑορτές μέ τό "Μακεδονία ξακουστή τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ χώρα".
Τά Χριστούγεννα τρώγαμε ἕνα μεγάλο ταψί μπακλαβά σπιτικό καί παίζαμε ὅλα τά παιδιά μαζί, ἀγαπημένα καί μαλωμένα.
10-11 χρονῶν, βγάζαμε χαρτζιλίκι μέ ἱδρῶτα. Παίρναμε τή βάρκα τοῦ μπαμπᾶ καί πιάναμε κανένα ψάρι ἤ μᾶς τά ἔδιναν οἱ ψαράδες γιά τήν μικρή ἐργασία ποῦ κάναμε. Τά δέναμε στό σύρμα καί τά πουλούσαμε στά τραῖνα.

Μάθαμε νά σεβόμαστε τόν Ἱερέα καί τόν Ἐπίσκοπο, τόν εἴχαμε ὡς Χριστό.
Στά Ἅγια Θεοφάνεια τά παλικάρια βουτοῦσαν στήν παγωμένη λίμνη γιά νά πιάσουν τόν Σταυρό.

Στό Πανηγύρι τοῦ Προφήτη Ἡλία ἔρχονταν οἱ πραματευτάδες καί χαζεύαμε τά τόσα πολλά παιχνίδια.

Μέ ρώτησε ὁ πατέρας τοῦ θείου μου τί παιχνίδι θέλω καί τοῦ εἶπα ἕνα τραχτεράκι. Τό περίμενα νά τό περπατήσω μέ λαχτάρα καί ἀξιώθηκα νά τό ὁδηγήσω μετά ἀπό 30 χρόνια.

Χρόνια ἁπλά, ὄμορφα, ἥσυχα καί ἀκίνδυνα. Σήμερα στό ἴδιο χωριό, στό σταθμό τοῦ ΟΣΕ, βρίσκεις χρησιμοποιημένες σύριγγες. Ἄλλος στό τελωνεῖο μας "γέννησε αὐγά ἡρωΐνης". Τό δημοτικό μας Σχολεῖο ἔγινε φυλακή λαθρομεταναστῶν.

Τά Σκόπια πού συνορεύουν μέ τό χωριό μου, τότε λεγόταν Σερβία καί τώρα, ἄν ἐφησυχάσουμε, μπορεῖ νά μᾶς κλέψουν καί τήν "Μακεδονία".

Τά παιδικά μας χρόνια τά ζήσαμε φτωχικά, ἀλλά οἰκονομική κρίση δέν τά ἄγγιζε, διότι ἦταν παραγωγικά. Ἤμασταν αὐτάρκεις. Ὁ αὐτάρκης εὐχαριστεῖ τόν Θεό, ὅταν τά ἐπίγεια ἀγαθά τοῦ περισσεύουν. Ζεῖ ὅμως καί μέ τά λίγα. Ὁ πλεονέκτης τά χάνει ὅλα. Ἡ ψυχή του ζεῖ κατ' οὐσίαν χωρίς χαρά, διότι δέν ὑπάρχουν στή ζωή του ἰδανικά.

Χάθηκε ὅμως ἡ ἁπλή ζωή τοῦ χωριοῦ καί πληγώθηκε ἄσχημα ἡ καρδιά τοῦ νεοέλληνα.
Ὅ,τι ὅμως δέν μπορεῖ νά θεραπεύσει ὁ ἄνθρωπος, τό θεραπεύει ὁ Θεός.
Οἱ ἐχθροί μας ἀνοίγουν λάκκους, ἀλλά πέφτουν μέσα σ' αὐτούς οἱ ἴδιοι.
Ἀπό τήν σημερινή οἰκονομική κρίση, θά ἀναστηθῇ ἡ χαμένη νεολαία μας!

Μᾶς ἀγαπᾶ ὁ Θεός!

ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ.


ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2014 ΤΟΥ Ι. ΚΕΛΛΙΟΥ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.
ΠΗΓΗ : trelogiannis.blogspot.com

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

H Ἑλλάδα δακρύζει! Μιὰ εἰκόνα, δέκα ἑκατομμύρια κραυγὲς

Ἡ παραπάνω φωτογραφία κάνει τὸ γύρο τοῦ κόσμου μέσω Facebook καὶ ἄλλων τόπων κοινωνικῆς δικτύωσης.

Ἡ φωτογραφία δείχνει ἕνα μάτι τὸ ὁποῖο βλέπει τὴν γαλανόλευκη καί... δακρύζει!

Κλαίει γιὰ τὴν κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ, γιὰ τὸ πῶς κατάντησαν κάποιοι τὴν Ἑλλάδα, γι' ὅλα αὐτὰ ποὺ πέρασαν καὶ γὶ΄ αὐτὰ ποὺ θὰ ἔρθουν...

ΠΗΓΗ : agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Κ.ΜΑΡΚΟΥ ΜΗΝΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014


E-mail Εκτύπωση PDF
Σάββατο 01.02.2014   Ἱερός Ναός Ὑπαπαντῆς Καλαμάτας    Μέγας Ἑσπερινός
Κυριακή 02.02.2014    Ἱερός Ναός Ὑπαπαντῆς Καλαμάτας    Θεία Λειτουργία
Δευτέρα 10.02.2014    Ἱερός Ναός Ἁγίου Χαραλάμπους Βαρβασίου    Θεία Λειτουργία
Σάββατο 15.02.2014    Ἱερά Μονή Παναγίας Βοηθείας    Θεία Λειτουργία
Κυριακή 16.02.2014    Ἱερός Ναός Ἁγίου Νικολάου Βαβύλων    Θεία Λειτουργία
Σάββατο 22.02.2014    Ἱερός Ναός Ἁγίου Πολυκάρπου Κάμπου   Μέγας Ἑσπερινός
Κυριακή 23.02.2014    Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός Χίου    Θεία Λειτουργία
ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ Η βροχή πέφτει για όλους

Ας μη γίνουμε ,αδελφοί, κακοί διαχειριστές των αγαθών που μας δόθηκαν. Ας μην κοπιάζουμε για να θησαυρίζουμε και ν’ αποταμιεύσουμε, ενώ άλλοι υποφέρουν από την πείνα. Ας μιμηθούμε τον ανώτατο και κορυφαίο νόμο του Θεού, που στέλνει τη βροχή σε δικαίους και αδίκους και ανατέλλει τον ήλιο επίσης για όλους. Αυτός έκανε τη γη ευρύχωρη για όλα τα χερσαία ζώα, δημιούργησε πηγές , ποτάμια, δάση, αέρα για τα φτερωτά και νερά για τα υδρόβια, και έδωσε σ’ όλα τα όντα άφθονα τα απαραίτητα για τη ζωή τους στοιχεία, χωρίς να τα περιορίζει καμιά εξουσία, χωρίς να τα καθορίζει κανένας γραπτός νόμος, χωρίς να τα εμποδίζουν σύνορα. Και αυτά τα στοιχεία τα παρέδωσε κοινά και πλούσια, χωρίς διάκριση ή περικοπή, τιμώντας την ομοιότητα της φύσεως με την  ισότητα της δωρεάς και δείχνοντας τον πλούτο της αγαθότητός Του.
Οι άνθρωποι όμως, αφότου έβγαλαν από τη γη το χρυσάφι, το ασήμι και τα πολύτιμα πετράδια και  αφότου έφτιαξαν ρούχα μαλακά και περιττά και αφότου απέκτησαν άλλα παρόμοια πράγματα, που αποτελούν αιτίες πολέμων και επαναστάσεων και τυραννικών καθεστώτων, κυριεύθηκαν από παράλογη υπεροψία. Έτσι, δεν δείχνουν ευσπλαχνία στους δυστυχισμένους συνανθρώπους τους και δεν θέλουν ούτε με τα περίσσια τους να δώσουν στους άλλους τα αναγκαία. Τι βαναυσότητα! Τι σκληρότητα! Δεν σκέφτονται ,αν όχι τίποτ’ άλλο πως η φτώχεια και ο πλούτος , η ελευθερία και η δουλεία και τ’ άλλα παρόμοια εμφανίστηκαν στο ανθρώπινο γένος μετά την πτώση των πρωτοπλάστων, σαν αρρώστιες που εκδηλώνονται μαζί με την κακία και που είναι δικές της επινοήσεις. Αρχικά όμως δεν έγιναν έτσι τα πράγματα, λέει η Γραφή∙ αλλά Εκείνος που έπλασε εξαρχής τον άνθρωπο τον άφησε ελεύθερο , αυτεξούσιο- συγκρατημένο μόνο από το νόμο της εντολής-και πλούσιο μέσα στον παράδεισο της τρυφής. Αυτή την ελευθερία και αυτόν τον πλούτο θέλησε να χαρίσει- και χάρισε- ο Θεός μέσω του πρώτου ανθρώπου, και στο υπόλοιπο ανθρώπινο γένος. Ελευθερία και πλούτος ήταν μόνο η τήρηση της εντολής. Φτώχεια αληθινή και δουλεία ήταν η παράβασή της.
Μετά την παράβαση λοιπόν εμφανίστηκαν οι φθόνοι και οι φιλονικίες και η τυραννία του διαβόλου, που παρασύρει πάντα με τη λαιμαργία της ηδονής και ξεσηκώνει τους πιο τολμηρούς ενάντια στους πιο αδύνατους. Μετά την παράβαση , το ανθρώπινο γένος χωρίστηκε σε διάφορες φυλές με διάφορα ονόματα και η πλεονεξία κατακερμάτισε την ευγένεια της φύσεως, αφού πήρε και τον νόμο βοηθό της.
Εσύ όμως να κοιτάς την αρχική ενότητα και ισότητα, όχι την τελική διαίρεση∙ όχι τον νόμο που επικράτησε , αλλά τον νόμο του Δημιουργού. Βοήθησε, όσο μπορείς, τη φύση, τίμησε την πρότερη ελευθερία, δείξε σεβασμό στον εαυτό σου, συγκάλυψε την ατιμία του γένους σου, παραστάσου στην αρρώστια, σύντρεξε στην ανάγκη.
Να παρηγορεί ο γερός τον άρρωστο, ο πλούσιος τον φτωχό, ο όρθιος τον πεσμένο, ο χαρούμενος τον λυπημένο, ο ευτυχισμένος τον δυστυχισμένο.
Δώσε κάτι στο Θεό ως δώρο ευχαριστήριο, για το ότι είσαι ένας απ’  αυτούς που μπορούν να ευεργετούν και όχι απ’ αυτούς που έχουν ανάγκη να ευεργετούνται , για το ότι δεν περιμένεις εσύ βοήθεια από τα χέρια άλλων, αλλ’ από τα δικά σου χέρια περιμένουν άλλοι βοήθεια.
Πλούτισε όχι μόνο σε περιουσία , μα και σε ευσέβεια, όχι μόνο σε χρυσάφι, μα και σε αρετή, ή καλύτερα, μόνο σε αρετή.
Γίνε πιο τίμιος από τον πλησίον με την επίδειξη περισσότερης καλοσύνης. Γίνε Θεός για τον δυστυχισμένο με τη μίμηση της ευσπλαχνίας του Θεού.

Πηγή: «ΕΤΣΙ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ!»
Ο Ιησούς και οι Άγιοι μιλούν για τους δανειστές ,
τους τόκους, τις τράπεζες, τη φτώχεια,
τους ανάξιους ηγέτες και το «κούρεμα» του χρέους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΙΖΟΥΛΗΣ
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
ΠΗΓΗ : ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ