Γ Ι Α Τ Ι

Κύριε,

Ἀπόψε Σοῦ ζητῶ νὰ δώσης μιὰ ἀπάντηση σὲ ὅλους ἐμᾶς ποὺ ἀδιάκοπα, καθημερινὰ ρωτᾶμε:

ΓΙΑΤΙ;

ΓΙΑΤΙ ἡ δοκιμασία;

ΓΙΑΤΙ ἡ ἀναπάντεχη ἀρρώστια;

ΓΙΑΤΙ ὁ αἰφνίδιος ἢ ὁ πρόωρος θάνατος;

ΓΙΑΤΙ τόσες Θεομηνίες;

ΓΙΑΤΙ τόσος πόνος;

Δὲν μ’ ακοῦς, Κύριε;

Γιατὶ σωπαίνεις ἀκόμα; 

Καὶ γιατὶ μὲ κοιτᾶς θλιμμένα;

Καταλαβαίνω... Δὲν ξέρω τὶ λέω... Οὔτε σὲ Π Ο Ι Ο Ν

Κύριε Μακρόθυμε,

Πάρε τὸ «πικραμένο, βλάσφημο ΓΙΑΤΙ» ἀπὸ τὰ χείλη μου καὶ βάλε στὴ θέση του στίχους ψαλμικούς, ὕμνους δοξολογίας: «Ἐπὶ τῷ Κυρίῳ πέποιθα».

Ἔχω ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο, πιστεύω ἀκράδαντα ὅτι στέλνει στὴ ζωή μου ὅ,τι καλύτερο, ὅ,τι ἀνώτερο, ὅ,τι ὠφελιμότερο.

Βοήθησε νὰ ταπεινώσω τὸ ὑπεραιρόμενο ἐγώ μου καὶ ν’ ἀντικαταστήσω τὸ «χιλιοειπωμένο, μίζερο ΓΙΑΤΙ» μὲ τὸ σπάνιο «ΔΟΞΑ ΣΟΙ!».

Θἄρθει, τότε, ἡ γαλήνη Σου στὴν καρδιά μου.

Ἡ γλυκειὰ παρηγοριά Σου..

Θἆναι ἡ ζήση μου ὅλη ἕνας ὕμνος ἀγγελικός, ἕνα κομμάτι παραδείσιας ζωῆς

ΠΗΓΗ :agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com