ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑ (ή ΑΘΙΓΓΑΝΟΥΣ ή ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ)
-{ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ}-
Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου
Το πρόσφατο περιστατικό με την αποκάλυψη για την μικρή Μαρία, η οποία ζούσε σε καταυλισμό αθιγγάνων στα Φάρσαλα, έφερε στην επικαιρότητα, για μια ακόμη φορά, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πληθυσμιακή αυτή ομάδα των εν λόγω συνανθρώπων μας.
Όπως είναι γνωστό σε όλους, οι άνθρωποι αυτοί έχουν –κυριολεκτικά– αφεθεί στο έλεος του Θεού από την Ελληνική –και όχι μόνον– Πολιτεία, την τοπική αυτοδιοίκηση, ακόμη και από τα υποτιθέμενα πνευματικά και φιλανθρωπικά ιδρύματα της χώρας.
Βέβαια, αντιτείνουν πολλοί ότι, τις περισσότερες φορές, οι ίδιοι οι Ρομά (τσιγγάνοι) δεν επιδιώκουν, ούτε καν επιθυμούν, την εξύψωση του βιοτικού τους επιπέδου, αναλώμενοι πλήρως στον νομαδικό τρόπο καθημερινής ζωής, που τους διακρίνει, αρνούμενοι κάθε είδους εξέλιξη.
Όμως τούτο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα πρώτον διότι, τουλάχιστον εδώ στη Χίο, όσοι είναι μόνιμοι κάτοικοι επί σειρά ετών και δημότες, έχουν δείξει θετικά δείγματα συμπεριφοράς και φαίνεται να εντάσσονται σταδιακά ομαλά στην τοπική κοινωνία. Και δεύτερον διότι, ευρύτερα στην Ελλάδα-αλλά και στη Χίο, ουδείς εκ της Πολιτείας έσκυψε ποτέ με υπευθυνότητα και σοβαρότητα, με καρτερία και διάθεση προσφοράς ή επίλυσης στα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν.
Οι άνθρωποι αυτοί (κατ΄ εμέ καταχρηστικά και ρατσιστικά αποκαλούμενοι ΄΄Ρομά΄΄ ή ΄΄τσιγγάνοι΄΄ ή ΄΄γύφτοι΄΄) έχουν ανάγκη στήριξης από δύο πλευρές: Την ηθική- πνευματική και την υλική-σωματική. Δυστυχώς, αρκετοί πένονται σωματικώς, μυριάκις τούτου, όμως, πένονται πνευματικώς, αφού κανένας δεν τους πλησίασε να τους μιλήσει για τον Χριστό και την Ορθοδοξία, με αποτέλεσμα να διάγουν βίο άσωτο, πολλάκις άνευ Βαπτίσματος, Γάμου, Εξομολογήσεως και Θείας Κοινωνίας, ακόμη και Κηδείας, δηλαδή ζώντας κατά τρόπο πρωτόγονο και ζωώδη, κυριαρχούμενοι ενίοτε από ενστικτώδη αισθήματα.
Μεταξύ των ανθρώπων αυτών, όπως και εντός όλων των κοινωνικών συνόλων και τάξεων ή ομάδων και πληθυσμών, υπάρχουν καλοί και κακοί (τόσο στη σκέψη-συνείδηση όσο και στον τρόπο ζωής).
Μεταξύ αυτών διακρίνονται άνθρωποι με λεπτά αισθήματα, με σωστή αγωγή, με αγαθές προθέσεις, με αγάπη για την Εκκλησία και την Ελλάδα, με εργατικότητα και αίσθημα επιδίωξης απονομής της δικαιοσύνης από τα αρμόδια κρατικά όργανα.
Πλείστοι όσοι διαβιούν ως ΄΄παλιατζήδες΄΄ ή ΄΄σκοινοποιοί΄΄(το επάγγελμα του Αποστόλου Παύλου) ή ΄΄καρεκλάδες΄΄ και ΄΄καπελαδώροι΄΄, προσφέροντας, έτσι, τεράστιο οικολογικό έργο το οποίο ουδείς τους αναγνωρίζει.
Κόπτονται οι σύγχρονοι Έλληνες πολιτικοί να φροντίσουν τους λαθρομετανάστες (και ορθά πράττουν έως ενός σημείου- το οποίο, όμως, έχουν υπερβεί κατά πολύ με τα κάθε είδους άσυλα, κλπ., λες και η πενόμενη Ελλάδα είναι η γη της επαγγελίας), όμως δείχνουν παντελή αδιαφορία και ανευθυνότητα- απραξία έναντι των τσιγγάνων Ελλήνων πολιτών και οπωσδήποτε παλαιόθεν μονίμων κατοίκων. (Ευθύνη για τούτο φέρει κατά ένα μέρος και η Εκκλησία. Εξηγώ το γιατί).
Αυτό έχει ως συνέπεια να έχουν πλήρη άγνοια περί Θεού, αμαρτίας, αιωνίου ζωής, ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Να είναι ακατήχητοι και ενίοτε ανάγωγοι στους τρόπους και τη συμπεριφορά. Κάποιοι, πλήρως εγκαταλελειμμένοι και ανίκανοι να εργαστούν, διαπράττουν σωρεία παρανομιών (κυρίως κλοπές και δολιοφθορές) με αποτέλεσμα να απασχολούν διαρκώς τις αστυνομικές, διωκτικές και δικαστικές Αρχές της χώρας, καθιστάμενοι επικίνδυνοι και αποβλητέοι από την πλειονότητα της κοινωνίας. Κάποιοι καίτοι μπορούν να εργαστούν με άλλο τρόπο εν τούτοις αρέσκονται σε μια τέτοια παραβατική συμπεριφορά που τους έχει γίνει καθημερινή συνήθεια.
Κι όμως, υπάρχει λύση στο ζήτημα αυτό.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει ότι <<ένας δάσκαλος με ζήλο Θεού, μπορεί να διορθώσει- συνετίσει ολόκληρη πόλη>>.
Έτσι, κατ΄ εφαρμογή της ιερής αυτής ρήσης, έρχεται στη μνήμη μου ο μακαριστός Γέροντάς μας, Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος (Καντιώτης) ο οποίος κατόρθωσε το –για πολλούς– ακατόρθωτο και μάλιστα σε μια εποχή δυσκολότερη κοινωνικά από τη σημερινή.
Στη Φλώρινα, που ήταν Μητροπολίτης, υπήρχαν εκατοντάδες ατίθασων αθιγγάνων που έρεπαν προς την εγκληματικότητα. Φόβος και τρόμος ήσαν αρχικά. Τι έκανε ? Δεν πήγε σε καμία δημόσια Αρχή ή υπηρεσία. Ούτε σε αστυνόμο ή εισαγγελέα. Τους πλησίασε με αγάπη και στοργή, τους κατήχησε, κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και τον αναγνώρισαν ως γνήσιο πνευματικό πατέρα τους. Έτσι, άκουγαν και εφάρμοζαν τις συμβουλές του, που σκοπό είχαν να τους εντάξουν κοινωνικά και να αναβαθμίσουν στο μέγιστο βαθμό το βιοτικό και κοινωνικό τους επίπεδο. Και αφού κατηχήθηκαν σωστά –και όχι με τρόπο ελλιπή, όπως γίνεται σήμερα η κατήχηση στους περισσότερους υπό βαπτισμό ενήλικες– τους βάπτισε ομαδικά στον ποταμό Σακουλέβα της Φλώρινας με τη συμμετοχή περισσοτέρων από 30.000 χριστιανών (κάποιοι είχαν ξεκινήσει και από την Αθήνα με δεκάδες λεωφορεία να παρευρεθούν αλλά ο εγκάθετος συνεργάτης της δικτατορίας, στρατηγός Πατίλης, γνωστός και ως ΄΄Νέρωνας της Βόρειας Ελλάδας΄΄, δεν τους άφησε να περάσουν στη Φλώρινα. Ήταν και αυτός ένας από εκείνους της ΄΄Ελλάδος των Ελλήνων Χριστιανών΄΄, δηλαδή της θεομπαιξίας και του φασισμού).
Αλλά ο σεβάσμιος Γέροντάς μας δεν έμεινε μόνο εκεί. Κατόρθωσε να τους βγάλει από τις τρώγλες και να τους εγκαταστήσει σε σπίτια, τα οποία φρόντισε να κατασκευάσει. Ανήγειρε και Ιερό Ναό στο συνοικισμό τους όπου τελείτο η Θεία Λειτουργία ανελλιπώς και συμμετείχαν άπαντες. Τέλος, ενίσχυε ηθικά και υλικά τις οικογένειές τους, έστειλε τα παιδία τους στο σχολείο, πολλά των οποίων έλαβαν και απολυτήριο γυμνασίου, τους πάντρεψε με θρησκευτικό Γάμο και βοηθούσε προς επίλυση κάθε κοινωνικού ή προσωπικού ζητήματος τους, που τυχόν προέκυπτε.
Αυτός ήταν ο μακαριστός Αυγουστίνος. Εκείνος που δεύτερο ράσο δεν είχε. Εκείνος που, 33 χρόνια Μητροπολίτης εν ενεργεία, ουδέποτε φόρεσε την Αρχιερατική μήτρα, θεωρώντας την περιττή, λειτουργώντας με επανοκαλλύμαυχο.
Εκείνος είναι που έδειξε πρώτος τον δρόμο πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους Ρομά, τι να κάνουμε για να εκλείψει το μείζον αυτό κοινωνικό ζήτημα που έχει να κάνει με την ανέχεια και παραβατικότητά τους.
Επαναλαμβάνω ότι, εδώ στη Χίο, δεν έχουμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Πολλούς από τους ανθρώπους αυτούς γνώρισα στο παρελθόν και βοήθησα από τη θέση του Προέδρου του Δημοτικού Οργανισμού Πρόνοιας, αποκομίζοντας θετικές εντυπώσεις από την συμπεριφορά τους. Αρκεί να ξέρεις πως θα τους πλησιάσεις και πως θα τους μιλήσεις. Οι αφ΄ υψηλού συμπεριφορές απωθούν τον συνομιλητή σου. Κι εδώ, τουλάχιστον η τοπική Εκκλησία, τους έχει αγκαλιάσει. Τα περισσότερα παιδιά τους είναι βαπτισμένα και οι οικογένειές τους έχουν μια κάποια επαφή με τους Εφημερίους των ενοριών διαμονής τους. Μάλιστα, προ μηνών, ο Επίσκοπός μας, κ. Μάρκος, έδειξε ενδιαφέρον για μια νέα ομάδα είκοσι και πλέον ατόμων που εγκαταστάθηκαν πρόσφατα σε περιοχή του Χαλκειούς. Με εντολή του Μητροπολίτου, τους επισκεφθήκαμε δύο φορές με τον Εφημέριο της ενορίας όπου συζητήσαμε διάφορα θέματα και τους προτείναμε να κατηχηθούν (από εμάς) και να βαπτιστούν. Πλην, όμως, το αρνήθηκαν. Αυτοί, βέβαια, δεν γνωρίζουν την περιοχή μας ούτε την ενσωμάτωση των υπολοίπων που διαβιούν εδώ σχεδόν από εικοσαετίας ομαλά. Κι έτσι έδειξαν και τις όποιες προθέσεις τους, αναφέροντας ότι έπειτα από 1-2 έτη θα αποχωρήσουν από το νησί μας. Εμείς, πάντως, είμαστε πρόθυμοι όποιος θέλει να τον κατηχήσουμε και να τον βαπτίσουμε δίχως καμία απολύτως οικονομική ή άλλη υποχρέωση εκτός από την αναμφισβήτητη υποχρέωσή του να γίνει καλός χριστιανός. Προσωπικά δε, διατίθεμαι να κατηχήσω και να βαπτίσω (ως ανάδοχος- νονός) όποιον θέλει, αρκεί ασφαλώς να διαπιστώσουμε την αγαθή πρόθεση και προαίρεση των πράξεών του.
Βέβαια, όταν τα φώτα της δημοσιότητας σβήσουν και ο κουρνιαχτός καθησυχάσει, κανένας από τους δήθεν αστοχριστιανούς των ελίτ κύκλων, σοσιαλιστές, κομμουνιστές, αριστερίζοντες, οικολογούντες, ψευτοπροοδευτικούς, κουλτουριάρηδες, δήθεν ΄΄πνευματικούς΄΄ δεν θα ενδιαφέρεται. Κανένας και από τους μίσθαρνους μεγαλοδημοσιογράφους ή πολιτικούς της κακιάς ώρας δεν θα θυμάται τους Ρομά-τσιγγάνους ή την μικρή Μαρία των Φαρσάλων (που αν είχαν βάψει τα μαλλιά της οι φερόμενοι ως δήθεν γονείς της, δεν θα είχε αποκαλυφθεί κανένα σκάνδαλο. Φανταστείτε πόσα άλλα μπορεί να έχουν γίνει και κανένας να μην γνωρίζει τίποτε !) σε έξι μήνες από σήμερα.
Κι εκείνο που θα έχει μείνει, για μια ακόμη φορά, είναι η αδιαφορία και η ανικανότητα μας να κάνουμε τους ανθρώπους αυτούς τίμιους και παραγωγικούς Χριστιανούς Ορθόδοξους και Έλληνες.
Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι, ο αείμνηστος Γέροντας π. Αυγουστίνος, όχι μόνο δεν επέτρεπε να τους αποκαλούν ΄΄γύφτους΄΄ ή ΄΄τσιγγάνους΄΄, αλλά ούτε καν ΄΄Ρομά΄΄. Απαιτούσε να τους αποκαλούν <<Νεοφώτιστους>>, διότι ήδη είχαν πλέον γίνει ομόδοξοι αδελφοί της μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας μας.
Εμείς, κατά πόσο είμαστε ικανοί να τον μιμηθούμε ? Η διεστραμμένη κοινωνία μας, η οποία ΄΄διυλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλο΄΄, μεριμνώντας και τυρβάζοντας περί της showbiz, του ποδοσφαίρου και άλλων φαιδρών και γραικύλων πραγμάτων, είναι σε θέση να προβεί σε πράξεις και έργα αγάπης και αρετής ή θα αρέσκεται να διαβάζει και να ακούει καθημερινά, άπραγος, για κλοπές στο δημόσιο από πολιτικούς, για φυλακίσεις, απάτες, εκτρώσεις και αγοραπωλησίες παιδιών, τύπου της μικρής Μαρίας των Φαρσάλων ?-
