Στὸν κάθε πλησίον ὑπάρχει ὁ Χριστός Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος Ὅλοι οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ σκεπτόμαστε ὅτι στὸν κάθε ἄλλο πιστὸ ὑπάρχει ὁ Χριστὸς καὶ πρέπει νὰ ἔχουμε τόσην ἀγάπη πρὸς αὐτόν, ὥστε νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ θυσιάσουμε πρὸς χάρη του τὴν ψυχή μας. Δὲν ἔχουμε δὲ δικαίωμα νὰ ὀνομάζουμε ἢ νὰ θεωροῦμε κάποιον κακό, ἀλλὰ πρέπει νὰ τοὺς βλέπουμε ὅλους σὰν καλούς. Ἂν δεῖς κάποιον νὰ ἐνοχλεῖται ἀπὸ τὰ πάθη, μὴ μισήσεις τὸν ἀδελφό, μὰ τὰ πάθη ποὺ τὸν πολεμοῦν, κι ἂν τὸν δεῖς νὰ τυραννιέται ἀπὸ κακὲς ἐπιθυμίες, πιὸ πολὺ νὰ τὸν σπαχνισθεῖς, μὴ τυχὸν καὶ σὺ πειρασθεῖς, ἀφοῦ εἶσαι τρεπτὸς καὶ εὐάλωτος στὴν εὐπερίστατη ἁμαρτία. Πηγή: Δάκρυα Μετανοίας

Στὸν κάθε πλησίον ὑπάρχει ὁ Χριστός

 

Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος
  

Ὅλοι οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ σκεπτόμαστε ὅτι στὸν κάθε ἄλλο πιστὸ ὑπάρχει ὁ Χριστὸς καὶ πρέπει νὰ ἔχουμε τόσην ἀγάπη πρὸς αὐτόν, ὥστε νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ θυσιάσουμε πρὸς χάρη του τὴν ψυχή μας. Δὲν ἔχουμε δὲ δικαίωμα νὰ ὀνομάζουμε ἢ νὰ θεωροῦμε κάποιον κακό, ἀλλὰ πρέπει νὰ τοὺς βλέπουμε ὅλους σὰν καλούς. Ἂν δεῖς κάποιον νὰ ἐνοχλεῖται ἀπὸ τὰ πάθη, μὴ μισήσεις τὸν ἀδελφό, μὰ τὰ πάθη ποὺ τὸν πολεμοῦν, κι ἂν τὸν δεῖς νὰ τυραννιέται ἀπὸ κακὲς ἐπιθυμίες, πιὸ πολὺ νὰ τὸν σπαχνισθεῖς, μὴ τυχὸν καὶ σὺ πειρασθεῖς, ἀφοῦ εἶσαι τρεπτὸς καὶ εὐάλωτος στὴν εὐπερίστατη ἁμαρτία.

---

Πηγή: Δάκρυα Μετανοίας

Σε παρακαλώ Γέροντα, προσευχήσου για μένα! Γέρων Αρσένιος ο Σπηλαιώτης Σε μια μικρή συνάθροιση με λαϊκούς, ένας ευλαβής νέος είπε στον Γέροντα Αρσένιο τον Σπηλαιώτη: - Παππού, σε παρακαλώ να εύχεσαι και για μένα. - Πώς σε λένε; - Με λένε Ανδρέα. - Εγώ να εύχομαι για τον Ανδρέα, αλλά για να πιάσει η δική μου προσευχή πρέπει να ενδιαφέρεται και να εύχεται και ο Ανδρέας για τον εαυτόν του. Ο Άγιος Αντώνιος λέγει, «ούτε εγώ σ΄ ελεώ ούτε ο Θεός σ΄ ελεεί, αν δεν ελεήσεις εσύ πρώτα τον εαυτόν σου».

Σε παρακαλώ Γέροντα, προσευχήσου για μένα!

Γέρων Αρσένιος ο Σπηλαιώτης

Σε μια μικρή συνάθροιση με λαϊκούς, ένας ευλαβής νέος είπε στον Γέροντα Αρσένιο τον Σπηλαιώτη:

- Παππού, σε παρακαλώ να εύχεσαι και για μένα.
- Πώς σε λένε;

- Με λένε Ανδρέα.
- Εγώ να εύχομαι για τον Ανδρέα, αλλά για να πιάσει η δική μου προσευχή πρέπει να ενδιαφέρεται και να εύχεται και ο Ανδρέας για τον εαυτόν του. Ο Άγιος Αντώνιος λέγει, «ούτε εγώ σ΄ ελεώ ούτε ο Θεός σ΄ ελεεί, αν δεν ελεήσεις εσύ πρώτα τον εαυτόν σου».

- Δηλαδή, Γέροντα;
- Μα δεν το καταλαβαίνεις; Καλά. τότε να σου πω κάτι που συνέβη εδώ, επί των ημερών μου. Πέρασε ένας προσκυνητής από την έρημο ψάχνοντας αγίους, όπως κι εσύ τώρα, για να του κάνουν προσευχή.
Βρίσκει ένα ασκητή και του λέγει: «Σε παρακαλώ γέροντα, προσευχήσου για μένα. έχω σοβαρά προβλήματα». Ο ασκητής τον λυπήθηκε και κάθε βράδυ στην αγρυπνία, δώστου προσευχή για τον κοσμικό. Μια νύχτα ενώ προσευχόταν, βλέπει έξω από το κελί του τον σατανά, να γελά σαρκαστικά και να κοροϊδεύει. Του λέει ο Μοναχός: «γιατί ρε καταραμένε μου χαλάς την ησυχία;», και ο σατανάς, «χα, χα, χα. γελώ που αγρυπνάς άδικα για τον δικό μου (τον Γιάννη). Κι αυτός αγρυπνά, αλλά στα στέκια τα δικά μου (εννοώντας ασφαλώς τα κέντρα διαφθοράς). Πριν λίγο τελείωσε την αγρυπνία του και τώρα ροχαλίζει!».
Ε, τώρα κατάλαβες τι θέλω να πω;

- Ναι, Γέροντα, τώρα κατάλαβα, ότι πρέπει κι εμείς να ζούμε χριστιανικά και να προσπαθούμε όσο μπορούμε.

---

Πηγή: Αγάπη εν Χριστώ

Ὅπως οἱ κατὰ σάρκα γονεῖς ἔχουν ἰδιαίτερη φυσικὴ ἀγάπη στὰ παιδιά τους, ἔτσι καὶ ὁ νοῦς ἔχει φυσικὸ σύνδεσμο μὲ τοὺς λόγους του. Ὅπως οἱ κατὰ σάρκα γονεῖς ἔχουν ἰδιαίτερη φυσικὴ ἀγάπη στὰ παιδιά τους, ἔτσι καὶ ὁ νοῦς ἔχει φυσικὸ σύνδεσμο μὲ τοὺς λόγους του. Καὶ ὅπως ὅσοι γονεῖς ἀγαποῦν παθολογικὰ τὰ παιδιά τους, τὰ θεωροῦν πὼς εἶναι τὰ πιὸ ἱκανὰ καὶ τὰ πιὸ ὡραῖα, ἀκόμα κι ἂν εἶναι σὲ ὅλα τὰ πιὸ καταγέλαστα, ἔτσι καὶ στὸν ἄφρονα νοῦ οἱ λόγοι του, ἀκόμα κι ἂν εἶναι οἱ χειρότεροι ἀπ᾿ ὅλους, τοῦ φαίνονται φρονιμότατοι. Στὸν σοφὸ ὅμως νοῦ δὲν φαίνονται ἔτσι οἱ λόγοι του, ἀπεναντίας, ὅταν νομίσει ὅτι εἶναι ἀντικειμενικοὶ καὶ καλοί, τότε προπαντὸς δὲν πιστεύει στὴν κρίση του, ἀλλὰ βάζει ἄλλους σοφοὺς νὰ κρίνουν τοὺς λόγους καὶ τοὺς λογισμούς του, «μήπως εἰς κενὸν τρέχῃ ἢ ἔδραμε» (Γάλ. 2:2), καὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς βεβαιώνεται. Aγίου Μαξίμου Μικρὸς Εὐεργετινός Πηγή: Δάκρυα Μετανοίας

Ὅπως οἱ κατὰ σάρκα γονεῖς ἔχουν ἰδιαίτερη φυσικὴ ἀγάπη στὰ παιδιά τους, ἔτσι καὶ ὁ νοῦς ἔχει φυσικὸ σύνδεσμο μὲ τοὺς λόγους του.

Ὅπως οἱ κατὰ σάρκα γονεῖς ἔχουν ἰδιαίτερη φυσικὴ ἀγάπη στὰ παιδιά τους, ἔτσι καὶ ὁ νοῦς ἔχει φυσικὸ σύνδεσμο μὲ τοὺς λόγους του. Καὶ ὅπως ὅσοι γονεῖς ἀγαποῦν παθολογικὰ τὰ παιδιά τους, τὰ θεωροῦν πὼς εἶναι τὰ πιὸ ἱκανὰ καὶ τὰ πιὸ ὡραῖα, ἀκόμα κι ἂν εἶναι σὲ ὅλα τὰ πιὸ καταγέλαστα, ἔτσι καὶ στὸν ἄφρονα νοῦ οἱ λόγοι του, ἀκόμα κι ἂν εἶναι οἱ χειρότεροι ἀπ᾿ ὅλους, τοῦ φαίνονται φρονιμότατοι. Στὸν σοφὸ ὅμως νοῦ δὲν φαίνονται ἔτσι οἱ λόγοι του, ἀπεναντίας, ὅταν νομίσει ὅτι εἶναι ἀντικειμενικοὶ καὶ καλοί, τότε προπαντὸς δὲν πιστεύει στὴν κρίση του, ἀλλὰ βάζει ἄλλους σοφοὺς νὰ κρίνουν τοὺς λόγους καὶ τοὺς λογισμούς του, «μήπως εἰς κενὸν τρέχῃ ἢ ἔδραμε» (Γάλ. 2:2), καὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς βεβαιώνεται.

Aγίου Μαξίμου
Μικρὸς Εὐεργετινός

---

Πηγή: Δάκρυα Μετανοίας

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 470/248/Ἐν Χίῳ τῇ 22ᾳ Φεβρουαρίου 2016 Ἑσπερινόν Κήρυγμα, κατά τὴν Ἀκολουθίαν τοῦ Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 470/248/Ἐν Χίῳ τῇ 22ᾳ Φεβρουαρίου 2016 Ἑσπερινόν Κήρυγμα, κατά τὴν Ἀκολουθίαν τοῦ Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ

Ἐν Χίῳ τῇ 22ᾳ Φεβρουαρίου 2016

Ἡ εὕρεσις τῶν λειψάνων τῶν ἐν τοῖς Εὐγενίου μαρτύρων

Ἀριθμ. Πρωτ. 470

Διεκπ. 248

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Πρὸς 

Τὸν Ἱερόν Κλῆρον 

Καὶ τὸν εὐσεβῆ λαόν

Τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

   Ἔχοντες τὴν ἐπιθυμίαν τῆς ἀρτιωτέρας πνευματικῆς προετοιμασίας κατά τὴν περίοδον τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, προκειμένου νὰ προσκυνήσωμεν τὰ Σεπτά Πάθη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καὶ τὴν ζωηφόρον Ἀνάστασιν Αὐτοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ δι’ ἅπασαν τὴν κτίσιν «ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν», γνωρίζομεν εἰς ὑμᾶς, ὅτι θὰ πραγματοποιηθῇ Ἑσπερινόν Κήρυγμα, κατά τὴν Ἀκολουθίαν τοῦ Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ, εἰς τοὺς κάτωθι Ἱερούς Ναούς, κατά τὸ ἀκόλουθον Πρόγραμμα:

Α) Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου κ. Μᾶρκος, κατά τὴν Ἀκολουθίαν ὅλων τῶν Κατανυκτικῶν Ἑσπερινῶν, μὲ θέμα:

«Ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική Πίστις μας».

Β) Ἱερός Καθεδρικός Ναός Ἁγίου Νικολάου Καρδαμύλων

1. 20.3.16 Κυρ. Ὀρθοδοξίας π. Δημήτριος Γεόμελος, Γεν. Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος, μὲ θέμα: «Ἀγάπη».

2. 27.3.16 Κυρ. Β΄ Νηστειῶν π. Δημήτριος Φώτης, μὲ θέμα: «Μακροθυμία».

3. 03.4.16 Κυρ. Σταυροπρ. κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος, μὲ θέμα: «Εἰρήνη».

4. 10.4.16 Κυρ. Δ΄ Νηστειῶν κ.  Κωνσταντῖνος Καρατζᾶς, μὲ θέμα: «Χρηστότης».

5. 17.4.16 Κυρ. Ε΄ Νηστειῶν π. Μιχαήλ Στεφανιῶρος, μὲ θέμα: «Πίστις».

Γ) Ἱερός Ναός Ἁγίας Παρασκευῆς Καλαμωτῆς

1. 20.3.16 Κυρ. Ὀρθοδοξίας π. Νεκτάριος Ἐπιτροπάκης, Πρωτοσυγκελλεύων, μὲ θέμα: «Ἀγάπη».

2. 27.3.16 Κυρ. Β΄ Νηστειῶν π. Ἀντώνιος Πρελιᾶς, μὲ θέμα: «Μακροθυμία».

3. 3.4.16 Κυρ. Σταυροπρ. κ. Ἰωάννης Χονδρέλης, μὲ θέμα: «Εἰρήνη».

4. 10.4.16 Κυρ. Δ΄ Νηστειῶν κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος, «Χρηστότης».

5. 17.4.16 Κυρ. Ε΄ Νηστειῶν π. Γεώργιος Κωνσταντίνου, μὲ θέμα: «Πίστις».

Δ) Ἱερός Ναός Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Χριστοῦ Βολισσοῦ

1. 20.3.16 Κυρ. Ὀρθοδοξίας π. Νικόλαος Κλαδιᾶς, μὲ θέμα: «Ἀγάπη».

2. 27.3.16 Κυρ. Β΄ Νηστειῶν π. Γεώργιος Λοῦρος, μὲ θέμα: «Μακροθυμία».

3. 03.4.16 Κυρ. Σταυροπρ. κ. Σωτήριος Παραδείσης, μὲ θέμα: «Εἰρήνη».

4. 10.4.16 Κυρ. Δ΄ Νηστειῶν π. Ἰωάννης Τσιμούνης, μὲ θέμα: «Χρηστότης».

5. 17.4.16 Κυρ. Ε΄ Νηστειῶν κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος, μὲ θέμα: «Πίστις».

    Ἐπίσης, εἰς τὸν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν, κατά τὴν Ἀκολουθίαν τῶν Κατανυκτικῶν Ἑσπερινῶν καλοῦνται νὰ προσέλθουν καὶ νὰ συμμετάσχουν, μὲ μὼβ ἄμφια, οἱ Ἐφημέριοι τῶν Ἀρχιερατικῶν Περιφερειῶν:

1. Κυριακή Τυρινῆς: τοῦ Κάμπου

2. Κυριακή Ὀρθοδοξίας: τοῦ Χαλκειοῦς

3. Κυριακή Β΄ Νηστειῶν: τοῦ Πυργίου

4. Κυρ. Σταυροπροσκυνήσεως: τοῦ Βροντάδου

5. Κυριακή Δ΄ Νηστειῶν: τῶν Νενήτων

6. Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν: τῆς Πόλεως Χίου

      Εἰς τὴν Ἀκολουθίαν τῶν Κατανυκτικῶν Ἑσπερινῶν τῶν Καρδαμύλων, Καλαμωτῆς καὶ Βολισσοῦ θὰ μετέχουν, κατόπιν συνεννοήσεως μετά τῶν Ἀρχιερατικῶν Ἐπιτρόπων, Ἐφημέριοι, ἀντιστοίχως, τῶν Ἀρχιερατικῶν Περιφερειῶν Καρδαμύλων, Πυργίου κ  αὶ Βολισσοῦ-Ἀμανῆς.

Ἐντολῇ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Ὁ Πρωτοσυγκελλεύων

Ἀρχιμανδρίτης Νεκτάριος Ἐπιτροπάκης

ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 468/246/Ἐν Χίῳ τῇ 22ᾳ Φεβρουαρίου 2016 Ἑσπεριναί Ὁμιλίαι

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 468/246/Ἐν Χίῳ τῇ 22ᾳ Φεβρουαρίου 2016 Ἑσπεριναί Ὁμιλίαι

Ἐν Χίῳ τῇ 22ᾳ Φεβρουαρίου 2016

 Ἡ εὕρεσις τῶν λειψάνων τῶν ἐν τοῖς Εὐγενίου μαρτύρων

 Ἀριθμ.Πρωτ. 468
Διεκπ. 246

 ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Πρὸς
Τὸν Ἱερόν Κλῆρον
Καὶ τὸν εὐσεβῆ λαόν
Τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

   

    Διά τοῦ παρόντος, γνωρίζομεν ὑμῖν, ὅτι κατά τήν διάρκειαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς θά πραγματοποιηθοῦν Ἑσπεριναί Ὁμιλίαι, ἐπί ἐπικαίρων θεμάτων, ὑπό Κληρικῶν, ὡς καί Θεολόγων Καθηγητῶν, εἰς τούς Ἱερούς Ναούς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Χίου, κατόπιν συνεννοήσεως μετά τῶν Αἰδεσιμ. Ἐφημερίων τῶν Ἱ. Ναῶν, ὡς ἀκολούθως:

1) π. Νεκτάριος Ἐπιτροπάκης, Πρωτοσυγκελλεύων
15.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀποστόλων Φλατσίων Μέγα Ἀπόδειπνον
15.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Πατρικῶν Μέγα Ἀπόδειπνον
20.3.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Παρασκευῆς Καλαμωτῆς Καταν. Ἑσπερινός
22.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Εἰσοδίων Θεοτόκου Νεοχωρίου Μέγα Ἀπόδειπνον
30.3.2016 ΤΕΤΑΡΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Παντελεήμονος Δαφνῶνος Ἑσπ. Προηγ. Θ. Λ.
2) π. Δημήτριος Γεόμελος, Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος
20.3.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Καρδαμύλων Καταν. Ἑσπερινός
27.3.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Πυργίου Καταν. Ἑσπερινός
2.4.2016 ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἱ. Ν. Παναγίας Συριωτίσσης Κάμπου Θεία Λειτουργία
3) π. Διονύσιος Παπανικολάου
17.3.2016 ΠΕΜΠΤΗ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Καρυῶν Μέγα Ἀπόδειπνον
22.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίας Τριάδος Ἐλάτης Μέγα Ἀπόδειπνον
22.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίου Γεωργίου Λιθίου Μέγα Ἀπόδειπνον
31.3.2016 ΠΕΜΠΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Παρασκευῆς Ζυφιᾶ Μέγα Ἀπόδειπνον
4.4.2016 ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἱ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Βαβύλων Μέγα Ἀπόδειπνον
17.4.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Παρασκευῆς Καλαμωτῆς Καταν. Ἑσπερινός
4) π. Ἀντώνιος Πρελιᾶς
15.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ναός Ἁγίου Ματθαίου «Κοφινᾶ» Μέγα Ἀπόδειπνον
22.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Μετ. Σωτ. Χριστοῦ Λειβαδίων Μέγα Ἀπόδειπνον
27.3.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Μετ. Σωτῆρος Χριστοῦ Βολισσοῦ Καταν. Ἑσπερινός
29.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Παντελεήμ. Μονοδενδρίου Μέγα Ἀπόδειπνον
31.3.2016 ΠΕΜΠΤΗ: Ἱ. Ναός Ἁγ. Μαρίνης Ἐγκρεμοῦ Μέγα Ἀπόδειπνον
5.4.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Φαρκαίνης Μέγα Ἀπόδειπνον
7.4.2016 ΠΕΜΠΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Παντελεήμονος Δαφνῶνος Μέγα Ἀπόδειπνον
12.4.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ναός  Ἁγ. Ἰσιδώρου Βροντάδου Μέγα Ἀπόδειπνον
5) π. Μιχαήλ Στεφανιῶρος
27.3.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Καρυῶν Καταν. Ἑσπερινός
17.4.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Καρδαμύλων Καταν. Ἑσπερινός
6) π. Γεώργιος Πουλιᾶς
10.4.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Θολοποταμίου Καταν. Ἑσπερινός
19.4.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἰωάν. Προδρόμου Λαγκάδας Μέγα Ἀπόδειπνον
7) π. Ἰωάννης Τσιμούνης
29.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Εὐστρατίου Θυμιανῶν Μέγα Ἀπόδειπνον
5.4.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Βασιλεωνοίκου Μέγα Ἀπόδειπνον
5.4.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἰωάννου Καταρράκτου Μέγα Ἀπόδειπνον
10.4.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Μετ. Σωτῆρος Χριστοῦ Βολισσοῦ Καταν. Ἑσπερινός
8) π. Χριστοφόρος Γουρλῆς
22.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Μέσας Διδύμας Μέγα Ἀπόδειπνον
22.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ταξιαρχῶν Παγίδος Μέγα Ἀπόδειπνον
10.4.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Ὀλύμπων Καταν. Ἑσπερινός
10.4.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ταξιαρχῶν Μεστῶν Καταν. Ἑσπερινός
9) π. Νικόλαος Κλαδιᾶς
20.3.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Μετ. Σωτῆρος Χριστοῦ Βολισσοῦ Καταν. Ἑσπερινός
27.3.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Συκούση Καταν. Ἑσπερινός
17.4.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Εὐστρατίου Θυμιανῶν Καταν. Ἑσπερινός
19.4.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Πιτυοῦντος Μέγα Ἀπόδειπνον
10) π. Γεώργιος Κωνσταντίνου
27.3.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Χαλκειοῦ Καταν. Ἑσπερινός
10.4.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίου Γεωργίου Νενήτων Καταν. Ἑσπερινός
17.4.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Παρασκευῆς Καλαμωτῆς Καταν. Ἑσπερινός
11) π. Δημήτριος Φώτης
27.3.2016 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Καρδαμύλων Καταν. Ἑσπερινός
17.3.2016 ΠΕΜΠΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Μαρίνης Μυρμηγκίου Μέγα Ἀπόδειπνον
17.3.2016 ΠΕΜΠΤΗ: Ἱ. Ν. Εἰσοδ. Θεοτόκου Ἔξω Διδύμας Μέγα Ἀπόδειπνον
12) π. Γεώργιος Λοῦρος
18.4.2016 ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἰωάννου Πυραμᾶς Μέγα Ἀπόδειπνον
18.4.2016 ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἰωάννου Παρπαριᾶς Μέγα Ἀπόδειπνον
13) π. Ἰωάννης Μουσᾶς
5.4.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Κοκοροβιλιᾶς Μέγα Ἀπόδειπνον
5.4.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Φαρκαίνης Μέγα Ἀπόδειπνον
14) π. Δημήτριος Μαστρογιαννάκης
26.3.2016 ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἱ. Ν. Γεν. Θεοτόκου Λεπτοπόδων Μέγας Ἑσπερινός
26.3.2016 ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἰωάννου Θεολόγ. Κουρουνίων Μέγας Ἑσπερινός
15) π. Ἐμμανουήλ Γ. Τζιώτης
22.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν.  Κοιμ. Θεοτόκου Βέσσης Μέγα Ἀπόδειπνον
22.3.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Δημητρίου Ἁρμολίων Μέγα Ἀπόδειπνον
7.4.2016 ΠΕΜΠΤΗ: Ἱ. Ν. Ζωοδόχου Πηγῆς Κοινῆς Μέγα Ἀπόδειπνον
7.4.2016 ΠΕΜΠΤΗ: Ἱ. Ν. Ἀναλήψεως Χριστοῦ Βουνοῦ Μέγα Ἀπόδειπνον
16) π. Κήρυκος Φαράκλας
4.4.2016 ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἱ. Ν. Γενεθλ. Θεοτόκου Καμπιῶν Μέγα Ἀπόδειπνον
4.4.2016 ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Βικίου Μέγα Ἀπόδειπνον
4.4.2016 ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Κυριακῆς Ἀμάδων Μέγα Ἀπόδειπνον
17) π. Νεκτάριος Κωστάλας
5.4.2016 ΤΡΙΤΗ: Ἱ. Ν.  Κοιμ. Θεοτόκου Ἁγιοδεκτεινῆς Μέγα Ἀπόδειπνον
18) κ. Ἰωάννης Κολλιάρος
18.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Νενήτων Α' Χαιρετισμοί
25.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ζωοδόχου Πηγῆς Κοινῆς Β' Χαιρετισμοί
1.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἰωάννου Καταρράκτου Γ' Χαιρετισμοί
8.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀποστόλων Φλατσίων Δ' Χαιρετισμοί
15.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἀναλήψεως Χριστοῦ Βουνοῦ Ἀκάθιστος Ὕμνος
19) κ. Ματθαῖος Μαζωνάκης
18.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίου Πολυκάρπου Κάμπου Α' Χαιρετισμοί
13.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίου Ματθαίου «Κοφινᾶ» Γ' Χαιρετισμοί
20) κ. Σωτήριος Παραδείσης
1.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Μετ. Σωτῆρος Χριστοῦ Βολισσοῦ Γ' Χαιρετισμοί
21) κ. Δημήτριος Τσελίγκας
18.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων, πόλεως Χίου Α' Χαιρετισμοί
1.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Μεταμ. Χριστοῦ Βαρβασίου Γ' Χαιρετισμοί
22) κ. Νικόλαος Μηλιανός
18.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ταξιαρχῶν Παγίδας Α' Χαιρετισμοί
1.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Εἰσ. Θεοτόκου Ἔξω Διδύμας Γ' Χαιρετισμοί
23) κ. Σταῦρος Στεῖρος
18.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίου Μάρκου Βροντάδου Α' Χαιρετισμοί
1.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Προφήτου Ἠλιοῦ Βροντάδου Γ' Χαιρετισμοί
24) κ. Κωνσταντῖνος Ν. Γανιάρης
25.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἰσιδώρου Βροντάδου Β' Χαιρετισμοί
1.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Βροντάδου Γ' Χαιρετισμοί
25) κ. Κωνσταντῖνος Καρατζᾶς
18.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἰσιδώρου Πετροκοκκίνου Α' Χαιρετισμοί
1.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίου Γεωργίου Σταφυλᾶ Γ' Χαιρετισμοί
10.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Καρδαμύλων Καταν. Ἑσπερινός
26) κ. Εὐάγγελος Ζύμαρης
18.3.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ἁγίας Εἰρήνης Κάμπου Α' Χαιρετισμοί
1.4.2016 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἱ. Ν. Ταξιαρχῶν Μπατζακλῆ Γ' Χαιρετισμοί
27) κ. Γεώργιος Φ. Παπαδόπουλος
3.4.16 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Καρδαμύλων Καταν. Ἑσπερινός
10.4.16 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Ἁγ. Παρασκευῆς Καλαμωτῆς Καταν. Ἑσπερινός

17.4.16 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἱ. Ν. Μετ. Σωτῆρος Χριστοῦ Βολισσοῦ Καταν. Ἑσπερινός

Ἐντολῇ Σεβασμιωτάτου ΜητροπολίτουὉ Πρωτοσυγκελλεύων

Ἀρχιμανδρίτης Νεκτάριος Ἐπιτροπάκης

ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ 

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΧΙΟΥ κ ,ΜΑΡΚΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΧΙΟΥ 24-2-2016 ΠΗΓΗ simantrochios.gr

  ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ  ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΧΙΟΥ κ ,ΜΑΡΚΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ  ΝΑΟ ΧΙΟΥ 24-2-2016

ΠΗΓΗ  simantrochios.gr

Μυροβλήτισσα Παρθένε Παναγία μου Μυροβλήτισσα Παρθένε Παναγία μου στοργική Μήτερ του Θεού του Λόγου του Ιησού του Λυτρωτή. Μάνα αληθινή σε έχω και σε σένανε προστρέχω Ω γλυκειά μου Παναγιά των πιστών η σωτηρία. Ελεείς και προστατεύεις κάθε τέκνο σου πιστό, Το σκεπάζεις, το φυλάττεις απ’ τον ύπουλο εχθρό. Στην εικόνα σου προστρέχω Παναγία μου και κοιτώ Πλημμυρίζω από δέος και εσέ παρακαλώ. Μάνα αληθινή σε έχω και σε σένανε προστρέχω Ω γλυκειά μου Παναγία των πιστών η Σωτήρια. Που νομίζετε ότι ελπίζω ο ταλαίπωρος εγώ Στην γλυκειά την Παναγιά που’χει γιο της τον Χριστό. Σε παρακαλούμε πάντες, γλυκυτάτη Παναγιά Χαριζέ μας την ειρήνη και ψυχής παρηγοριά. Ω αγάπη της ψυχής μου, ω ελπίδα μας γλυκειά Ω φιλόστοργη Μαρία συ ελέησόν ημάς. Μάνα αληθινή σε έχω και σε σένανε προστρέχω Ω γλυκειά μου Παναγία των πιστών η σωτηρία. Πηγή: Λάζαρος Ιορδανίδης

Μυροβλήτισσα Παρθένε Παναγία μου

Μυροβλήτισσα Παρθένε Παναγία μου στοργική
Μήτερ του Θεού του Λόγου του Ιησού του Λυτρωτή.
Μάνα αληθινή σε έχω και σε σένανε προστρέχω
Ω γλυκειά μου Παναγιά των πιστών η σωτηρία.
Ελεείς και προστατεύεις κάθε τέκνο σου πιστό,
Το σκεπάζεις, το φυλάττεις απ’ τον ύπουλο εχθρό.
Στην εικόνα σου προστρέχω Παναγία μου και κοιτώ
Πλημμυρίζω από δέος και εσέ παρακαλώ.
Μάνα αληθινή σε έχω και σε σένανε προστρέχω
Ω γλυκειά μου Παναγία των πιστών η Σωτήρια.
Που νομίζετε ότι ελπίζω ο ταλαίπωρος εγώ
Στην γλυκειά την Παναγιά που’χει γιο της τον Χριστό.
Σε παρακαλούμε πάντες, γλυκυτάτη Παναγιά
Χαριζέ μας την ειρήνη και ψυχής παρηγοριά.
Ω αγάπη της ψυχής μου, ω ελπίδα μας γλυκειά
Ω φιλόστοργη Μαρία συ ελέησόν ημάς.
Μάνα αληθινή σε έχω και σε σένανε προστρέχω
Ω γλυκειά μου Παναγία των πιστών η σωτηρία.

Πηγή: Λάζαρος Ιορδανίδης

Θεϊκός & Ἀνθρώπινος νόμος (Μιά προσέγγιση στήν «Ἀντιγόνη» τοῦ Σοφοκλέους) * Τοῦ Σε­βα­σμι­ω­τά­του Μη­τρο­πο­λί­του Χί­ου, Ψα­ρῶν καί Οἰ­νουσ­σῶν κ. Μάρ­κου. «οὐ­δέ σθέ­νειν το­σοῦ­τον ᾠόμην τά σά κη­ρύγ­μα­θ’ ὥστ’ ἄ­γρα­πτα κἀ­σφα­λῆ θε­ῶν νό­μι­μα δύ­να­σθαι θνη­τόν ὄνθ’ ὑ­περ­δρα­μεῖν» (Σοφ. «Ἀν­τι­γό­νη» 453 – 455)

Θεϊκός & Ἀνθρώπινος νόμος

(Μιά προσέγγιση στήν «Ἀντιγόνη»

τοῦ Σοφοκλέους)

*

Τοῦ Σε­βα­σμι­ω­τά­του Μη­τρο­πο­λί­του Χί­ου, Ψα­ρῶν καί Οἰ­νουσ­σῶν κ. Μάρ­κου.

«οὐ­δέ σθέ­νειν το­σοῦ­τον ᾠόμην τά σά

κη­ρύγ­μα­θ’ ὥστ’ ἄ­γρα­πτα κἀ­σφα­λῆ θε­ῶν

νό­μι­μα δύ­να­σθαι θνη­τόν ὄνθ’ ὑ­περ­δρα­μεῖν»

(Σοφ. «Ἀν­τι­γό­νη» 453 – 455)

    Ἔ­χει ὑ­πο­στη­ρι­χθεῖ ἀ­πό πολ­λούς φι­λο­λό­γους ὅ­τι τό ἀ­νω­τέ­ρω χω­ρί­ο ἀ­πο­τε­λεῖ τήν κεν­τρι­κή ἰ­δέ­α τῆς «Ἀν­τι­γό­νης» τοῦ Σο­φο­κλέ­ους, μιᾶς τρα­γω­δί­ας πού ἡ πα­ρά­δο­ση θε­ω­ρεῖ αἰ­τί­α τῆς ἐ­κλο­γῆς τοῦ ποι­η­τοῦ ὡς στρα­τη­γοῦ.

     Ἀ­σφα­λῶς ἡ τρα­γω­δί­α δέν ἐγ­κω­μιά­ζει τά κα­τορ­θώ­μα­τα τῶν Ἀ­θη­ναί­ων οὔ­τε ἐ­ξυ­μνεῖ κά­ποι­α ἰ­δι­αί­τε­ρα ἐ­θνι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά. Ἡ ἐ­πι­τυ­χί­α της ὀ­φεί­λε­ται στήν πρό­κλη­ση κα­θο­λι­κοῦ καί δι­α­χρο­νι­κοῦ ἐν­δι­α­φέ­ρον­τος γιά τή σύγ­κρου­ση θεί­ου καί ἀν­θρώ­πι­νου νό­μου.

     Ἡ ἡ­ρωίδα κα­λεῖ­ται νά ἐ­πι­λέ­ξει τήν ὑ­πα­κο­ή τοῦ Κρέ­ον­τα (ἀν­θρώ­πι­νος νό­μος) ἤ στήν ἄ­γρα­φη συ­νή­θεια (θεῖ­ος νό­μος). Ἡ σύγ­κρου­ση ἔ­χει ἰ­δι­αί­τε­ρη ση­μα­σί­α.

     Οἱ Ἀ­θη­ναῖ­οι, οἱ ἀρ­χαῖ­οι γε­νι­κῶς, εἶ­χαν μιάν ἰ­δι­αί­τε­ρη εὐ­αι­σθη­σί­α ἀ­πέ­ναν­τι στούς νό­μους. Οἱ πο­λι­τι­κές τους ἐ­λευ­θε­ρί­ες ἦ­ταν στε­νά συν­δε­δε­μέ­νες μ’­αὐ­τούς καί εὔ­λο­γα ὑ­πε­ρη­φα­νευ­ό­ταν γιά τήν ὕ­παρ­ξή τους.

    Ὅ,τι ξε­χώ­ρι­ζε τήν Ἑλ­λά­δα ἀ­π’ τίς βαρ­βα­ρι­κές χῶ­ρες ἦ­ταν ἡ ἀ­πό­κτη­ση νό­μων:

 «πρῶ­τον μέν Ἑλ­λά­δ’­ἀν­τί βαρ­βά­ρου χθο­νός

γαῖαν κα­τοι­κεῖς καί δί­κην ἐ­πί­στα­σαι

νό­μοις τε χρῆ­σθαι μή πρός ἰ­σχύ­ος χά­ριν»

    Οἱ Βάκ­χες τοῦ Εὐ­ρι­πί­δου (881 – 882) λέ­νε ὅ­τι οὔ­τε στή σκέ­ψη οὔ­τε στήν πρά­ξη πρέ­πει νά κα­τα­πα­τοῦ­με τούς νό­μους καί ὁ Τυν­δά­ρε­ως λέ­ει κά­τι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά Ἑλ­λη­νι­κό:

«καί τῶν νό­μων γε μή πρό­τε­ρον εἶ­ναι θέ­λειν»

(Εὐ­ριπ. «Ὀ­ρέ­στης» 487)

    Ὅ­μως πρό αὐ­τοῦ τοῦ νο­μο­τα­γοῦς πλη­θυ­σμοῦ ἡ Ἀν­τι­γό­νη ὑ­ψώ­νει τή φω­νή της καί κερ­δί­ζει τό θαυ­μα­σμό. Ἡ ἡ­ρω­ί­δα ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΑΙΝΕΙ  τόν ἀν­θρώ­πι­νο νό­μο, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ τό θεῖ­ο. Μιά βα­θιά θρη­σκευ­τι­κό­τη­τα ἐ­νυ­πάρ­χει στούς λό­γους της, θρη­σκευ­τι­κό­τη­τα πού ἀ­νά­γει τή σκέ­ψη σέ χῶ­ρο με­τα­φυ­σι­κό. Ἐ­δῶ τί­θε­ται ἕ­να θέ­μα τῆς ἐ­πο­χῆς τοῦ ποι­η­τοῦ: ἡ σχέ­ση τοῦ θεί­ου, τοῦ φυ­σι­κοῦ καί ἄ­γρα­φου δι­καί­ου πρός τό ἀν­θρώ­πι­νο καί γρα­πτό δί­και­ο. Στό θέ­μα αὐ­τό, πού ἦ­ταν ἐ­πί­και­ρο μέ τή ἐμ­φά­νι­ση καί τά κη­ρύγ­μα­τα τῶν σο­φι­στῶν, οἱ ὁ­ποῖ­οι ὑ­περ­τι­μοῦ­σαν τούς γρα­πτούς νό­μους, ἡ σο­φό­κλεια ἡ­ρω­ί­δα γί­νε­ται συ­νή­γο­ρος τῶν ἄ­γρα­φων νό­μων, για­τί τό κύ­ρος τους εἶ­ναι αἰ­ώ­νιο, «ἀ­σφα­λές», ἀ­πα­ρα­σά­λευ­το.

    Ἡ Ἀν­τι­γό­νη συ­ναι­σθά­νε­ται τή βα­ρύ­τη­τα αὐ­τῆς τῆς πί­στε­ώς της, για­τί ὑ­ψώ­νε­ται σέ κό­σμο θε­ϊ­κό καί ἀ­γω­νί­ζε­ται γιά ὑ­ψη­λές καί αἰ­ώ­νι­ες ἠ­θι­κές ἀρ­χές, πού δί­νουν πε­ρι­ε­χό­με­νο στή ζω­ή. Ἡ ὕ­παρ­ξη τῶν θε­ϊ­κῶν «νο­μί­μων» εἶ­ναι γιά τήν ἡ­ρω­ίδα πί­στη βα­θιάֹ καί εἶ­ναι αὐ­τή ἕ­τοι­μη νά ὁ­μο­λο­γή­σει τήν πί­στη της ἀ­κό­μη καί μέ τό θά­να­τό της.

    Ὅ­ταν ἀ­νυ­ψώ­νε­ται κα­νείς σέ σφαί­ρα με­τα­φυ­σι­κή, ἔ­χει ὡς στή­ριγ­μά του τήν πί­στη κι’ ὄ­χι τήν ἀ­πο­δει­κτι­κή γνώ­ση. Ἡ ὕ­παρ­ξη τῶν θεί­ων καί ἀ­γρά­φων νό­μων μέ­σα στόν ἄ­πει­ρο χρό­νο τῆς αἰ­ω­νι­ό­τη­τος στη­ρί­ζε­ται μό­νο στήν πί­στη. Αὐ­τό ἔ­χει ἰ­σχύ ἀν­τι­κει­με­νι­κή για­τί παίρ­νει τό χα­ρα­κτῆ­ρα πα­ναν­θρώ­πι­νης πα­ρα­δο­χῆς.

    Ἑ­πο­μέ­νως ἡ Ἀν­τι­γό­νη δέν ἐκ­προ­σω­πεῖ τήν ἄρ­νη­ση τοῦ νό­μου, ἀλ­λά τή δι­ά­κρι­ση τοῦ ἀν­θρω­πί­νου καί θεί­ου νό­μου. Θέ­τει πά­νω ἀ­πό τόν ἀν­θρώ­πι­νο τό θεῖ­ο νό­μο, ὅ­ταν ὁ ἀν­θρώ­πι­νος ἔρ­χε­ται σέ σύγ­κρου­ση μέ τό θεῖ­ο καί στη­ρί­ζε­ται στήν αὐ­θαιρε­σί­α. Ὁ νο­μο­θέ­της δέν πρέ­πει νά πα­ρα­νο­μεῖ θε­σπί­ζον­τας νό­μους σέ βά­ρος ἄλ­λων νό­μων πού ἡ ἰ­σχύς τους εἶ­ναι δι­α­χρο­νι­κή. Μό­νο νό­μοι σύμ­φω­νοι μέ τίς αἰ­ώ­νι­ες καί ἠ­θι­κές ἀρ­χές μπο­ροῦν νά στε­ρε­ώ­σουν καί νά συμ­βάλ­λουν στήν πρό­ο­δο τοῦ κοι­νω­νι­κοῦ συ­νό­λου.

    Ὁ Ἡ­ρά­κλει­τος γρά­φει «τρέ­φον­ται πάν­τες οἱ ἀν­θρώ­πι­νοι νό­μοι ὑ­πό ἑ­νός, τοῦ θεί­ου», ἐ­νῶ ὁ Ἀ­ρι­στο­τέ­λης στή «Ρη­το­ρι­κή» (Ι 1375 α 31-35) δι­α­πι­στώ­νει ὅ­τι τό νό­η­μα αὐ­τῶν τῶν στί­χων τοῦ Σο­φο­κλέ­ους εἶ­ναι ἡ προ­τί­μη­ση τοῦ θεί­ου ἔ­ναν­τι τοῦ ἀν­θρώ­πι­νου νό­μου: «τό μέν ἐ­πι­ει­κές ἀ­εί μέ­νει καί οὐ­δέ­πο­τε με­τα­βάλ­λει, οὐ­δ’ ὁ κοι­νός (κα­τά φύ­σιν γάρ ἐ­στίν), οἱ δέ γε­γραμ­μέ­νοι πολ­λά­κις, ὅ­θεν εἴ­ρη­ται τά ἐν τῇ Σο­φο­κλέ­ους Ἀν­τι­γό­νῃֹ ἀ­πο­λο­γεῖ­ται γάρ ὅ­τι ἔ­θα­ψε πα­ρά τόν τοῦ Κρέ­ον­τος νό­μον, ἀλ­λ’ οὐ πα­ρά τόν ἄ­γρα­φον».

    Τήν ἠ­θι­κή ἀν­τί­στα­ση λοι­πόν πού ἐ­ξε­γεί­ρε­ται πρό τῆς αὐ­θαι­ρε­σί­ας ἐν­σαρ­κώ­νει ἡ Ἀν­τι­γό­νη. Μέ οἰ­στρη­λα­τη­μέ­νη ἀ­πο­φα­σι­στι­κό­τη­τα καί ἀ­δι­άλ­λα­κτη ἀ­γέ­ρω­χία ὀρ­θώ­νει τό ἀ­νά­στη­μά της. Εἶ­ναι ἡ ἡ­ρω­ι­κή ψυ­χή, ἡ ἀ­νώ­τε­ρη καί εὐ­γε­νι­κή φύ­ση, ἡ προ­ση­λω­μέ­νη στά ὑ­ψη­λά ἰ­δα­νι­κά τῆς εὐ­σε­βεί­ας, τῆς δι­και­ο­σύ­νης, τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας, τῆς ἀ­ρε­τῆς. Εἶ­ναι ἡ ὑ­πε­ρή­φα­νη καί θα­ρρα­λέ­α ἐ­κεί­νη ὕ­παρ­ξη πού δέν ἀ­νέ­χε­ται νά κα­τα­πα­τοῦν­ται θε­σμοί καί νό­μοι αἰ­ω­νί­ου κύ­ρους, ἀ­κα­τά­λυ­τες ἠ­θι­κές ἀ­ξί­ες, κα­θα­γι­α­σμέ­να ἰ­δα­νι­κά. Ἡ ὕ­παρ­ξη τέ­τοι­ων εὐ­γε­νι­κῶν καί γεν­ναί­ων συ­νει­δή­σε­ων ἀ­πο­τε­λεῖ ἀ­δι­ά­σει­στη ἐγ­γύ­η­ση γιά τήν πε­ρι­φρού­ρη­ση τῆς τι­μῆς καί τῆς ἀ­ξι­ο­πρε­πεί­ας τοῦ ἀν­θρω­πί­νου γέ­νους.

    Αὐ­τοί γνω­ρί­ζουν ὅ­τι ὁ δρό­μος εἶ­ναι τρα­χύς καί δύ­σβα­τος, ὁ ἀ­γώ­νας ἀ­δυ­σώ­πη­τος καί στό ἔ­πα­κρο τρα­γι­κή ἡ ἐγ­κα­τά­λει­ψη καί ἡ μο­να­ξιά. Πα­ρα­μέ­νουν ὅ­μως ἀ­τα­λάν­τευ­τα προ­ση­λω­μέ­νοι στό ἰ­δα­νι­κό τους καί  ὁ­δεύ­ουν πρός τό μαρ­τύ­ριο μέ τή συ­νεί­δη­ση γα­λή­νια ὅ­τι ἔ­χουν ἐ­πι­τε­λέ­σει τό χρέ­ος πού ὑ­πα­γο­ρεύ­ουν οἱ θεῖ­οι νό­μοι.

    Αὐ­τό εἶ­ναι τό «ἦ­θος» τῆς τρα­γω­δί­ας. Πολ­λοί , ἀ­κο­λου­θών­τας τόν Hegel προ­σπά­θη­σαν νά κα­τα­λο­γί­σουν καί στήν ἴ­δια τήν ἡ­ρω­ίδα κά­τι σάν τρα­γι­κή ἐ­νο­χή. Τό ὡ­ραῖ­ο βι­βλί­ο τοῦ V. Ehrenberg θά μπο­ροῦ­σε προ­πάν­των, κα­τά τόν A. Lesky, νά θε­ω­ρη­θεῖ κα­τάλ­λη­λο νά βάλ­ει μιά γιά πάν­τα τέ­λος σ’­αὐ­τή τή λα­θε­μέ­νη ἑρ­μη­νεί­α. Γιά ποι­ό πρᾶγ­μα πο­λε­μᾶ ἡ Ἀν­τι­γό­νη, τό λέ­ει στή με­γά­λη συ­ζή­τη­ση μέ τόν Κρέ­ον­τα ἀρ­κε­τά κα­θα­ρά: αὐ­τή ὑ­πο­στη­ρί­ζει τούς αἰ­ώ­νιους καί ἀ­νάλ­λα­γους νό­μους τοῦ Θε­οῦ, πού δέν μπο­ρεῖ νά τούς ἀ­χρη­στεύ­σει καμ­μιά ἀν­θρώ­πι­νη δι­α­τα­γή. Ὁ­δη­γεῖ­ται σ’­αὐ­τή τή θέ­ση μέ ἀ­πο­φα­σι­στι­κό­τη­τα ἀ­πό τήν γνώ­ση τοῦ Ὑ­περκει­μέ­νου Ἀ­πο­λύ­του καί σέ ἀν­τί­θε­ση μ’ ὅ­σους πε­ρι­φρο­νών­τας τήν αἰ­ώ­νια τά­ξη σπρώ­χνουν καί τόν ἑ­αυ­τό τους καί τή κοι­νω­νί­α στήν ἐκ­μη­δέ­νι­ση.

    Ἡ στά­ση τῆς ἡ­ρω­ΐ­δας ἦ­ταν ἕ­να πρό­τυ­πο γιά τούς Ἀ­θη­ναί­ους τῆς ἐ­πο­χῆς τοῦ Σο­φο­κλέ­ους ἀλ­λά καί ἕ­να μή­νυ­μα στόν ἄν­θρω­πο τοῦ αἰ­ῶ­νος μας. Ἕ­νας προ­άγ­γε­λος τῆς ρή­σε­ως:

«πει­θαρ­χεῖν δεῖ τῷ Θε­ῷ μᾶλ­λον ἤ ἀν­θρώ­ποις»

*   *   *

ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ 

Aγιος Πολύκαρπος 23-2-2016. Το φωτογραφικό υλικό είναι του κ. Γιάννη Μαρουκάκη. ΠΗΓΗ simantrochios.gr

Aγιος  Πολύκαρπος 23-2-2016.

Το φωτογραφικό υλικό είναι του κ. Γιάννη Μαρουκάκη.

ΠΗΓΗ simantrochios.gr

ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ SXOLHGOEON ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ἀπὸ τὶς σχολές Γονέων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρῶν καὶ Οἰνουσσῶν, ἀνακοινώνεται ὃτι ἡ συνάντηση στὴν ἐνοριακή αἴθουσα τοῦ Ἱ.Ν. Παναγίας Ἐρειθιανῆς γιὰ τὸ μηνα Μάρτιο θὰ πραγματοποιηθεί τήν ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 στὶς 6:30 μ.μ. Ὁμιλιτής θά εἶναι ὁ κ. Λουκᾶς Ἀμπελιώτης Ἐκπαιδευτικός Α/θμιας Χίου, μέ θέμα: «Το παράδειγμα ὡς μέσον διαπαιδαγώγησης» Προσκαλοῦνται ὅλοι οἱ ἐνδιαφερόμενοι νὰ προσέλθουν καὶ νὰ ἐνημερώσουν φίλους, συγγενεῖς καὶ γείτονες. ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ἀπὸ τὶς σχολές Γονέων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρῶν καὶ Οἰνουσσῶν,

ἀνακοινώνεται ὃτι ἡ συνάντηση στὴν ἐνοριακή αἴθουσα τοῦ Ἱ.Ν. Παναγίας Ἐρειθιανῆς γιὰ τὸ μηνα Μάρτιο θὰ πραγματοποιηθεί τήν ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 στὶς 6:30 μ.μ.  

Ὁμιλιτής θά εἶναι ὁ κ. Λουκᾶς Ἀμπελιώτης Ἐκπαιδευτικός Α/θμιας Χίου, μέ θέμα:

«Το παράδειγμα ὡς μέσον διαπαιδαγώγησης»

Προσκαλοῦνται ὅλοι οἱ ἐνδιαφερόμενοι νὰ προσέλθουν καὶ νὰ ἐνημερώσουν φίλους, συγγενεῖς καὶ γείτονες. 

ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ 

.ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ κ.ΜΑΡΚΟΥ ΑΠΟ Ι.Ν.ΑΓ.ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ 21-2-2016 ΠΗΓΗ Ρ/Σ ΣΗΜΑΝΤΡΟ

  .ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ  ΧΙΟΥ κ.ΜΑΡΚΟΥ ΑΠΟ Ι.Ν.ΑΓ.ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ 21-2-2016

ΠΗΓΗ Ρ/Σ ΣΗΜΑΝΤΡΟ 

Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου 21 Φεβρουαρίου 2016 (Λουκ. β΄, 22-40) Ἀπὸ σήμερα, Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, ἀρχίζει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μία περίοδος ἡ ὁποία διαρκεῖ δέκα ἑβδομάδες καὶ ποὺ σκοπὸ ἔχει νὰ προετοιμάσει ὅλους μας, ὡς μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, γιὰ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου

Ἀριθμὸς 8

Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου

21 Φεβρουαρίου 2016

(Λουκ. β΄, 22-40)

    Ἀπὸ σήμερα, Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, ἀρχίζει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μία περίοδος ἡ ὁποία διαρκεῖ δέκα ἑβδομάδες καὶ ποὺ σκοπὸ ἔχει νὰ προετοιμάσει ὅλους μας, ὡς μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, γιὰ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

    Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι, ἢ πρέπει νὰ εἶναι, τὸ κέντρο τῆς ζωῆς κάθε Χριστιανοῦ. Εἶναι τὸ γεγονὸς τὸ ὁποῖο ἑορτάζεται μία φορὰ τὸ χρόνο, ὡστόσο, βιώνεται καθημερινά, καὶ κυρίως μέσα ἀπὸ κάθε Θεία Λειτουργία.

   Σήμερα, ποὺ ξεκινᾶ αὐτὴ ἡ πορεία τῶν δέκα ἑβδομάδων, ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου, μᾶς παρουσιάζει ἡ Ἐκκλησία μας τὶς μορφές τοῦ ταπεινοῦ Τελώνη καὶ τοῦ ὑπερήφανου Φαρισαίου. Μία πρώτη ἀνάγνωση τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς καταλήγει καὶ στὸ αὐτονόητο ἠθικὸ δίδαγμα, τὸ ὁποῖο καταγράφεται στὸ τέλος της: «πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται». Μὲ ἄλλα λόγια, μὴ λὲς πολλὰ γιὰ τὸν ἑαυτό σου, γιατί σύντομα θὰ προσγειωθεῖς στὴν πραγματικότητα τῆς ρηχότητάς σου. Ἀντιθέτως, θέλεις νὰ ὑψωθεῖς πνευματικά; Ταπεινώσου, στέναξε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς σου, δεῖξε συντριβὴ γιὰ τὰ ἁμαρτήματά σου, ζήτα συγχώρεση ἀπὸ τὸν Θεό. Ἀλλά, γιὰ νὰ γίνει πράξη τὸ συμπέρασμα, καλὸ εἶναι νὰ δοῦμε καὶ πῶς ὁδηγούμαστε σὲ αὐτό.

    Ὁ Φαρισαῖος, ὅπως λέει καὶ ἡ περικοπή, δὲν ἐπέστρεψε στὸ σπίτι τοῦ «δικαιωμένος», δηλαδή, καθαρισμένος ἀπὸ ἁμαρτίες καὶ εἰρηνικός. Ὄχι γιατί ψευδόταν γιὰ ὅσα καλὰ ἀπαριθμοῦσε, ἀλλὰ γιατί τὰ μόλυνε συγκρίνοντας τὸν ἑαυτό του μὲ ὅσους δὲν ἔκαναν ὅ,τι καὶ ἐκεῖνος. Ἔβρισκε, μάλιστα, εὔκολο παράδειγμα τὸν Τελώνη, ποὺ προσευχόταν πιὸ πίσω. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἔδειχνε σὲ ἕναν ὁμοεθνῆ καὶ ὁμόθρησκο ἀδελφό του, καὶ μάλιστα δημόσια καὶ ἀπροκάλυπτα, ὅτι τὸν ἀπέρριπτε, τὸν ἀπέκοπτε ἀπὸ κάθε σχέση καὶ κοινωνία μαζί του. Γεμᾶτος ἀπὸ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν ὑποτιθέμενη ἀρετή του δὲν μποροῦσε νὰ δεῖ καὶ νὰ ἀναγνωρίσει ὅτι ὁ Τελώνης, ἂν καὶ βουτηγμένος στὴν ἁμαρτία, τὶς ἀδικίες καί, ἴσως, τὰ ἐγκλήματα, ἔβρισκε τὴ δύναμη νὰ τὰ παραδεχτεῖ καὶ νὰ ζητήσει συγχώρεση δημόσια καὶ ταπεινά. Δὲν μποροῦσε νὰ ἀποδεχθεῖ, ἔστω καὶ ὑποθετικά, ὅτι ἴσως κάποτε κι αὐτὸς νὰ βρεθεῖ στὴ θέση τοῦ Τελώνη κι ὁ Τελώνης στὴ δική του. Ἦταν πεπεισμένος ὅτι, ἤδη, εἶχε κερδίσει μία θέση στὸν Παράδεισο, ἐνῶ ὁ Τελώνης μία στὴν Κόλαση.

    Ἀπό τὴν ἄλλη, ὁ Τελώνης ἐπιστρέφει σπίτι του «δικαιωμένος», δηλαδή, ἐξαγνισμένος καὶ εἰρηνικός. Γνωρίζει τί τὸν ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν Θεό: οἱ πολλὲς καὶ σοβαρὲς ἁμαρτίες του! Καὶ σπεύδει νὰ τὶς καταγγείλει καὶ νὰ ἀναλάβει τὴν εὐθύνη! Στὴν προσευχή του ξεγυμνώνεται ἐξομολογητικὰ καὶ χωρὶς περιστροφές: εἶναι «ἁμαρτωλός»! Καὶ μὲ τὸ «ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι» δέεται, ὥστε ὁ Θεὸς νὰ τὸν ἐλεήσει, δηλαδή, νὰ τοῦ συγχωρέσει τὶς ἁμαρτίες του καὶ νὰ τὸν ἀγκαλιάσει καὶ πάλι ὡς παιδί Του. Δὲν δίνει σημασία στὰ λεγόμενα τοῦ Φαρισαίου γι’ αὐτόν. Οὔτε ὁ ἴδιος θίγεται οὔτε ἡ προσευχή του κάμπτεται. Ξέρει ὅτι εἶναι ὅπως τὸν περιγράφει ὁ Φαρισαῖος. Κατ’ οὐσίαν, ἐνδόμυχα, εὐχαριστεῖ τὸν Φαρισαῖο ποὺ τὸν ἐξουθενώνει, χωρὶς νὰ ἐξοργιστεῖ ἢ νὰ τὸν κατακρίνει. Τὸν θεωρεῖ ἕναν καλὸ ἀδελφὸ ποὺ τὸν φέρνει, ἔστω ἄκομψα, ἐνώπιον τῶν λαθῶν καὶ τῶν ἁμαρτιῶν του. Εἶναι πεπεισμένος ὅτι, ἤδη, ἔχει «κλειδωθεῖ» μία θέση στὴν Κόλαση γι’ αὐτὸν καὶ μία στὸν Παράδεισο γιὰ ὅλους τους ἄλλους, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ Φαρισαίου. Ὡστόσο, ἐλπίζει ὅτι, τελικά, ὁ ἐλεήμων Θεὸς θὰ τὸν σώσει.

    Εἴδαμε λοιπόν σήμερα ὅτι ὁ Φαρισαῖος στάθηκε «καθ’ ἑαυτὸν»-μιλοῦσε μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό του: δὲν προσευχόταν στὸν ἀληθινὸ Θεὸ ἀλλὰ στὸ δικό του θεό, τὸ «ἐγώ» του. Ὁ Τελώνης, ἀντίθετα, στάθηκε «μακρόθεν». Τοποθέτησε τὸν ἑαυτό του ὡς τὸν τελευταῖο τῆς σύναξης, ὥστε νὰ ἀγκαλιάζει μὲ τὴ ματιά του καὶ τὴν καρδιά του ὅλους ὅσοι ἦταν μπροστά του, ἀφοῦ τοὺς θεωροῦσε πολὺ πιὸ ἄξιους τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν ἀπὸ ὅ,τι τὴν ἁμαρτωλότητά του.

    Ὁ Χριστὸς ἀφηγήθηκε τὴν παραβολὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου λίγες ἡμέρες πρὶν τὸ πάθος Του, βαδίζοντας πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα, καὶ ἔχοντας ἤδη πικρὴ ἐμπειρία τῆς μοχθηρίας τῶν δῆθεν δίκαιων Φαρισαίων καὶ Γραμματέων. Κάνει, ὡστόσο, μία ὕστατη προσπάθεια νὰ τοὺς συνετίσει, μήπως καὶ ἀναρωτηθοῦν ἂν πράγματι εἶναι δίκαιοι, ὅπως νομίζουν, ἢ ἁπλῶς ὑπερήφανοι, ἐγωκεντρικοὶ καὶ ἄδειοι ἀπὸ ἀληθινὴ ἀρετή.

    Βαδίζοντας καὶ ἐμεῖς πρὸς τὴ νοητὴ Ἱερουσαλὴμ τοῦ ἐφετινοῦ Πάσχα, ἂς ἐλέγξουμε τὸν ἑαυτό μας μὲ εἰλικρίνεια, ὥστε νὰ δοῦμε σὲ ποιὸν μοιάζουμε περισσότερο, τὸν Τελώνη ἢ τὸν Φαρισαῖο, καὶ – κυρίως – πόσο στοχεύουμε καὶ καλλιεργοῦμε τὴν ἑνότητά μας μὲ τοὺς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας, τοὺς «ἐγγὺς» καὶ τοὺς «μακράν». Καὶ ἂς ἔχουμε μόνιμα σὲ νοῦ καὶ καρδιὰ τὸν ὕμνο ποὺ σήμερα ψάλλαμε: «Φαρισαίου φύγωμεν ὑψηγορίαν, καὶ Τελώνου μάθωμεν, τὸ ταπεινὸν ἐν στεναγμοῖς, πρὸς τὸν Σωτῆρα κραυγάζοντες· Ἵλαθι μόνε ἡμῖν εὐδιάλλακτε». Ἀμήν.

ΠΗΓΗ  simantrochios.gr