Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016
Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016
Να έχωμεν αγάπην και υπομονήν εις όλα, να μη κατακρίνωμεν, να διώκωμεν τους κακούς λογισμούς
Να έχωμεν αγάπην και υπομονήν εις όλα, να μη κατακρίνωμεν, να διώκωμεν τους κακούς λογισμούς
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
Ο Θεός είναι αγάπη και όλος ευσπλαγχνία. Ας μη Τον λυπώμεν εις τίποτε! Σταυρόν δι’ ημάς υπέμεινε, η κεφαλή Του τρυπημένη από τον ακάνθινον στέφανον, η πλευρά από την λόγχην, οι πόδες από τους ήλους, τα νώτα από τας μαστιγώσεις, το πανάγιον στόμα Του από την χολήν και το όξος, η καρδία Του από τον πόνον των ύβρεων και την αχαριστίαν. Γυμνός επάνω εις τον Σταυρόν, εμπρός εις τόσον δαιμονισμένον όχλον. Αυτόν, παιδιά μου, τον Ιησούν μας ας μην Τον λυπώμεν με τας απροσεξίας μας, πονά χειρότερα, εκείνοι, οι Εβραίοι, ήσαν οι εχθροί Του, ενώ ημείς είμεθα οι βαπτισμένοι εις το άγιον Όνομά Του, οι μαθηταί Του, οι αφιερωμένοι εις την υπηρεσίαν Του! Οι μαθηταί Του τον εγκατέλειψαν από τον φόβον των Εβραίων, και πόσον επικράθη δεν λέγεται! Και τώρα όσοι Τον αρνούνται, όσοι Τον εγκαταλείπουν, όσοι άλλα Του υπόσχονται και άλλα πράττουν, πως θα ευρεθούν κοντά Του κατά την ώραν της κρίσεως; Τι θα είπουν, όταν αρχίση ο Χριστός μας να απαριθμή ένα ένα τα παθήματά Του και αυτοί θα έχουν να παρουσιάσουν άρνησιν και πλήθος κακών; Ας προσέχωμεν την ζωήν μας, παιδιά μου. Να έχωμεν αγάπην και υπομονήν εις όλα, να μη κατακρίνωμεν, να διώκωμεν τους κακούς λογισμούς, να ταπεινούμεθα, να ενθυμούμεθα την δύσκολον ώραν του θανάτου και της κρίσεως. Όταν όλα αυτά τα πράττετε, να ηξεύρετε πως με το Χριστό μας θα ζήσετε αιώνια! Ωσάν άγγελοι κοντά εις τον θρόνον Του, θα ψάλλετε άσματα αιώνια και πανευφρόσυνα! Τι ευτυχία τότε! Πως όλα τα εδώ θα ξεχασθούν! Μόνον χαρά και πάσχα χωρίς τέλος! Δόξα τω Θεώ, τω διδόντι ημίν την νίκην.
Πηγή: Εξομολογεῖσθε τῶ Κυρίῳ
Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016
Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016
Προσευχή γιά τήν ἀρχή τῆς σχολικῆς χρονιᾶς Κύριε καί Θεέ μου, Ἐσύ πού εἶσαι ὁ ὁδηγός τῆς ἀληθινῆς σοφίας καί χορηγός τῆς σύνεσης, στεῖλε σέ μᾶς τούς ταπεινούς δούλους Σου πνεῦμα σοφίας καί σεβασμοῦ πρός Ἐσένα καί φώτισε τά μάτια τῆς ψυχῆς μας μέ τό φῶς τῆς δικῆς Σου γνώσης. Ταπεινά σέ παρακαλοῦμε νά ἀρχίσουμε νά μελετοῦμε τά μαθήματά μας χωρίς δυσκολίες καί ἐμπόδια, ὥστε νά προοδεύουμε στή σοφία καί τήν ἀρετή ὅλες τίς μέρες τῆς ζωῆς μας, νά ἀποτελοῦμε στολίδι καί καύχημα τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας καί νά δοξάζουμε καί τιμοῦμε τό πανάγιο ὄνομά Σου. Γιατί εἶναι τέλειο κάθε δῶρο πού προέρχεται ἀπό Σένα πού εἶσαι ὁ Πατέρας τῶν φώτων. Ἀμήν. Πηγή: Χαρούμενοι Αγωνιστές
Προσευχή γιά τήν ἀρχή τῆς σχολικῆς χρονιᾶς
Κύριε καί Θεέ μου, Ἐσύ πού εἶσαι ὁ ὁδηγός τῆς ἀληθινῆς σοφίας καί
χορηγός τῆς σύνεσης, στεῖλε σέ μᾶς τούς ταπεινούς δούλους Σου πνεῦμα σοφίας καί
σεβασμοῦ πρός Ἐσένα καί φώτισε τά μάτια τῆς ψυχῆς μας μέ τό φῶς τῆς δικῆς Σου
γνώσης. Ταπεινά σέ παρακαλοῦμε νά ἀρχίσουμε νά μελετοῦμε τά μαθήματά μας χωρίς
δυσκολίες καί ἐμπόδια, ὥστε νά προοδεύουμε στή σοφία καί τήν ἀρετή ὅλες τίς
μέρες τῆς ζωῆς μας, νά ἀποτελοῦμε στολίδι καί καύχημα τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας
μας καί νά δοξάζουμε καί τιμοῦμε τό πανάγιο ὄνομά Σου. Γιατί εἶναι τέλειο κάθε δῶρο πού προέρχεται ἀπό Σένα πού
εἶσαι ὁ Πατέρας τῶν φώτων.
Ἀμήν.
Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Χίου κ. Μᾶρκος ἐπέδωσε τιμητικῶς στὸν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, γιὰ τὴν μεγάλη του προσφορὰ πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Πατρίδα τὸ ἀνώτατο παράσημο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Χίου
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Χίου κ. Μᾶρκος ἐπέδωσε τιμητικῶς στὸν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, γιὰ τὴν μεγάλη του προσφορὰ πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Πατρίδα τὸ ἀνώτατο παράσημο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Χίου
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Σήμερα τὸ πρωΐ Τρίτη, 20 Σεπτεμβρίου 2016, ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, εἶχε τὴν εὐλογία καὶ τὴν χαρὰ νὰ δεχθῇ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καὶ Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου. Τὸν Σεβασμιώτατο ὑπεδέχθησαν ἐγκάρδια στὸ Ἐπισκοπεῖο ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος καὶ οἱ συνεργάτες του κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν προσλαλιά του ἐξεφράσθη φιλαδέλφως, καὶ ὑπενθύμισε περιχαρὴς πρὸς ὅλους τὴν ἀπὸ παλαιόθεν γνωριμία του μὲ τὸν Σεβ. Χίου, ἀκόμη ἀπὸ τὴν περίοδο τῶν φοιτητικῶν του χρόνων. Ἐτόνισε τὴν συνεργασία τους στὴν διακονία τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἰδιαιτέρως στὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ἀκολούθως ὁ κ. Μᾶρκος ἀφοῦ εὐχαρίστησε τὸν Παναγιώτατο γιὰ τὰ ὅσα τοῦ ἐνέπνευσε μὲ τὸ παράδειγμά του, ὡμίλησε μὲ συγκίνηση γιὰ τὴν ἐμπειρία του ἀπὸ τὸ μεγάλο πνευματικό, κοινωνικὸ καὶ θρησκευτικὸ ἔργο ποὺ ἐπιτελεῖ ὁ κ. Ἄνθιμος.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Βογατσικοῦ 7 - 546 22 Θεσσαλονίκη , τηλ. 2310-229.871.
Ἐν Θεσσαλονίκῃ τῇ 20-9-2016.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σήμερα τὸ πρωΐ Τρίτη, 20 Σεπτεμβρίου 2016, ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, εἶχε τὴν εὐλογία καὶ τὴν χαρὰ νὰ δεχθῇ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καὶ Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου. Τὸν Σεβασμιώτατο ὑπεδέχθησαν ἐγκάρδια στὸ Ἐπισκοπεῖο ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος καὶ οἱ συνεργάτες του κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν προσλαλιά του ἐξεφράσθη φιλαδέλφως, καὶ ὑπενθύμισε περιχαρὴς πρὸς ὅλους τὴν ἀπὸ παλαιόθεν γνωριμία του μὲ τὸν Σεβ. Χίου, ἀκόμη ἀπὸ τὴν περίοδο τῶν φοιτητικῶν του χρόνων. Ἐτόνισε τὴν συνεργασία τους στὴν διακονία τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἰδιαιτέρως στὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ἀκολούθως ὁ κ. Μᾶρκος ἀφοῦ εὐχαρίστησε τὸν Παναγιώτατο γιὰ τὰ ὅσα τοῦ ἐνέπνευσε μὲ τὸ παράδειγμά του, ὡμίλησε μὲ συγκίνηση γιὰ τὴν ἐμπειρία του ἀπὸ τὸ μεγάλο πνευματικό, κοινωνικὸ καὶ θρησκευτικὸ ἔργο ποὺ ἐπιτελεῖ ὁ κ. Ἄνθιμος.
Στὸ τέλος ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Χίου κ. Μᾶρκος ἐπέδωσε τιμητικῶς στὸν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, γιὰ τὴν μεγάλη του προσφορὰ πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Πατρίδα τὸ ἀνώτατο παράσημο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Χίου, δηλαδὴ τὸν σταυρὸ τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου, καὶ συγχρόνως μὲ μεγάλη χαρὰ ἐπαρουσίασε σὲ νέα ἔκδοση μία παλαιὰ ὡραιοτάτη ἐργασία τοῦ Παναγιωτάτου, κατὰ τὰ χρόνια τῆς φοιτήσεώς του στὴ Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου τῶν Ἀθηνῶν μὲ ἀντικείμενο τὴν κριτικὴ ἔκδοση τοῦ ὕμνου τοῦ ἁγίου Ῥωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ στὸν ἅγιο ἔνδοξο Πρωτομάρτυρα καὶ Πρωτοδιάκονο Στέφανο.
Στὴ συνέχεια οἱ δύο Ἀρχιερεῖς μετέβησαν στὸ Χαρίσειο Γηροκομεῖο στὴν περιοχὴ τῆς Τούμπας Θεσσαλονίκης ὅπου ὁ κ. Ἄνθιμος ἐξενάγησε στοὺς νέους χώρους τοῦ Ἱδρύματος τὸν κ. Μᾶρκο καὶ τὸν ἐνημέρωσε σχετικῶς γιὰ τὸ μεγάλο φιλανθρωπικὸ ἔργο ποὺ ἐπιτελεῖται στὴν τοπική μας Ἐκκλησία, ἀπὸ ὅλα τὰ Ἱδρύματά μας, καὶ ἰδιαιτέρως μὲ τὰ 17 συσσίτια στὶς ἐνορίες μας, μὲ τὴν συνεργασία τῶν κληρικῶν μας καὶ τῶν λαϊκῶν συνεργατῶν μας.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
http://www.imchiou.gr/
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016
Προσκόλληση στον Πλάστη
Προσκόλληση στον Πλάστη
«Εκολλήθη
η ψυχή μου οπίσω Σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά Σου »
(Ψαλμ.
ξβ΄ 9)
Πεφιλημένε
μοι Κύριε, ακούων τους λόγους τούτους εξερχομένους εκ της καρδίας του θείου
Δαβιδ καταλαμβάνομαι υπό λύπης και αθυμίας · διότι ορώ την καρδίαν μου
διατεθειμένην προς σε όλως αδιάφορον και αυχμώσαν και προς τα κάτω, τα γήινα
και φθαρτά, προσκεκολλημένην. Αλλά και η λύπη αύτη, Κύριέ μου, μικρά εστι λίαν
και διαλείπουσα, ότι η γνώσις, ην περί σου έχω, ελαχίστη τυγχάνει και αμυδρά.
Αλλ’ έως πότε, ερασμιώτατέ μοι Κύριε, η κατάστασις αύτη διαμένει εν εμοί; έως
πότε έσομαι τοιούτος οίος ειμι; Πάντες οι πατέρες μου κατενόησάν σε και
ηγάπησάν σε, εγώ δε στερούμαι αμφοτέρων · πάντες οι άγιοί σου ηρνήθησαν τα
πάντα και προσεκολλήθησαν εις σε μετά φόβου και χαράς · εγώ δε ο άθλιος ουδέν
τοιούτον μέχρι του νυν εδοκίμασα· εν πάσαις γαρ ταις περιστάσεσει καθ’ άς
πρέπει αναφαίνεσθαί με αφωσιωμένον και πεποιθότα εις σε, ορώ εμαυτόν
ταραττόμενον και σφόδρα ενδιαφερόμενον και διά τα μηδαμινώτατα. Ευρίσκομαι,
Κύριέ μου, εν τη αθλία ταύτη καταστάσει, διότι αγνοώ σε, το όντως αγαθόν, αγνοώ
σε, την πηγήν της ζωης και της δόξης, αγνοώ σε, τον ανεκτίμητον θησαυρόν, όστις
ουκ ανταλλάσσεται δι’ όλων. Κυλίομαι κάτω εν τοις εφημέροις και φθαρτοίς ως ο
σκώληξ εν τη κόπρω και ως ο χοίρος εν τω βορβόρω · διότι ου δύναμαι κατιδείν το
έκλαμπρον και πλήρες χαρίτων πρόσωπόν σου. Ανιώμαι και τήκομαι διά τα άξια
περιφρονήσεως και αποστροφής, διότι τυφλός τυγχάνει ο νους μου και ορά τα
φαινόμενα και τα δοκούντα · τα δ’ αληθή και πραγματικά ουδόλως νοεί και βλέπει.
Επεθύμουν σφόδρα, Λόγε μου, θεραπευθήναι και απαλλαγήναι εκ πάντων ων κατέχομαι
κακών και όλως αφοσιωθήναι εις σε και κολληθήναι οπίσω σου, ον τρόπον εκολλήθη
και η ψυχή του θειοτάτου Δαβίδ. Αλλ’ αι ψευδείς δόξαι των ανθρώπων, και αι
αφανείς παγίδες του διαβόλου κατέχουσί με αιχμάλωτον και δέσμιον. Εφίεμαι, Λόγε
μου, κολληθήναι οπίσω σου αναποσπάστως, ως εκολλήθη ο κατά πάντα μιμητής σου
θείος Παύλος, και αναφωνείν μετ’ αυτού «τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του
Χριστού…;», αλλ’ η εν εμοί οικούσα αμαρτία φραγμός εστιν ανυπέρβλητος, κωλύων
με επιτυχείν της εφέσεως. Ιμειρόμην, Χριστέ μου, αιχμαλωτισθήναι και τρωθήναι
υπό της αγάπης σου, ως ετρώθη και ηχμαλωτίσθη η τεκούσα σε μήτηρ, αλλά το
περικαλύπτον με σκότος και η της καρδίας μου ακαθαρσία ποιούσι με ψυχρόν και
νεκρόν. Αποσόβησον ουν πάντα τα κωλύοντά με, όπως προσκολληθώ όλος σοί, τω ποιητή
μου και πλάστη μου. Αμήν
Πηγή:
Χαρούμενοι Αγωνιστές
Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016
Χαιρετισμοί Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού Τούς Χαιρετισμούς μποροῦμε νά τούς διαβάζουμε κάθε Παρασκευή, ἡμέρα ἀφιερωμένη στό Σταυρό, τήν Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, στήν ἑορτή τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (14 Σεπτεμβρίου) καί τήν Μεγάλη Παρασκευή.
Χαιρετισμοί Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
Τούς Χαιρετισμούς μποροῦμε νά τούς διαβάζουμε κάθε
Παρασκευή, ἡμέρα ἀφιερωμένη στό Σταυρό, τήν Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως,
στήν ἑορτή τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (14 Σεπτεμβρίου) καί τήν
Μεγάλη Παρασκευή.
Κοντάκιον.
Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὦ τρισμακάριστε Σταυρέ καί πανσεβάσμιε, σέ προσκυνοῦμεν
οἱ πιστοί καί μεγαλύνομεν, ἀγαλλόμενοι τῇ θείᾳ σου ἀνυψώσει. Ἀλλ’ ὡς τρόπαιον
καί ὅπλον ἀπροσμάχητον, περιφρούρει τε καί σκέπε τῇ σῇ χάριτι, τούς σοί
κράζοντας· χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Οἱ ΚΔ’ (24) Οἶκοι
Ἄγγελοι οὐρανόθεν ἀοράτως κυκλοῦσι, Σταυρόν τόν ζωηφόρον
ἐν φόβῳ (τρίς) καί φωτοπάροχον χάριν λαμπρῶς παρεχόμενον, νῦν τοῖς πιστοῖς
βλέποντες, ἐξίστανται καί ἵστανται βοῶντες πρός αὐτόν τοιαῦτα·
Χαῖρε Σταυρέ, οἰκουμένης φύλαξ·
χαῖρε, ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας.
Χαῖρε, ὁ πηγάζων ἀφθόνως ἰάματα·
χαῖρε, ὁ φωτίζων τοῦ κόσμου τά πέρατα.
Χαῖρε, ξύλον ζωομύριστον, καί θαυμάτων θησαυρέ·
χαῖρε, συνθετοτρισόλβιε, καί χαρίτων παροχεῦ.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις ὑποπόδιον θεῖον·
χαῖρε, ὅτι ἐτέθης εἰς προσκύνησιν πάντων.
Χαῖρε κρατήρ τοῦ νέκταρος ἔμπλεως·
χαῖρε, λαμπτήρ τῆς ἄνω λαμπρότητος.
Χαῖρε, δι’ οὗ εὐλογεῖται ἡ κτίσις·
χαῖρε, δι’ οὗ προσκυνεῖται ὁ Κτίστης.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Βλέπουσα ἡ Ἑλένη ἑαυτήν ἐν ἐφέσει, φησί τῷ Βασιλεῖ
θαρσαλέως· Τό παμπόθητόν σου τῆς ψυχῆς εὐχερέστατόν μου τῇ σπουδῇ φαίνεται·
ζητοῦσα γοῦν τό κράτιστόν σοι τρόπαιον, ὡς λέγεις, κράζω·
Γνῶσιν ἄγνωστον πρώην ἡ Βασίλισσα γνοῦσα, ἐβόησε πρός
τούς ὑπουργοῦντας· Ἐκ λαγόνων τῆς γῆς εὑρεῖν ἐν τάχει, καί δοῦναι τόν Σταυρόν
σπεύσατε, πρός ὅν ἰδοῦσα ἔφησεν ἐν φόβῳ, πλήν κράζουσα οὕτω·
Χαῖρε, χαρᾶς τῆς ὄντως σημεῖον·
χαῖρε, ἀρᾶς τῆς ἀρχαίας λύτρον.
Χαῖρε, θησαυρός ἐν τῇ γῇ φθόνῳ κρυπτόμενος·
χαῖρε, ὁ φανείς ἐν τοῖς ἄστροις τυπούμενος.
Χαῖρε, τετρακτινοπύρσευτε καί πυρίμορφε Σταυρέ·
χαῖρε, κλῖμαξ ὑψοστήρικτε, προοραθεῖσά ποτε.
Χαῖρε, τό τῶν Ἀγγέλων γαληνόμορφον θαῦμα·
χαῖρε, τό τῶν δαιμόνων πολυστένακτον τραῦμα.
Χαῖρε, τερπνόν τοῦ Λόγου κειμήλιον·
χαῖρε, πυρός τῆς πλάνης σβεστήριον.
Χαῖρε, Σταυρέ, ἀπορούντων προστάτα·
χαῖρε, στερρέ εὐδρομούντων ἀλεῖπτα.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Δύναμις ἡ τοῦ Ξύλου, ἐπιδέδεικται τότε, πρός πίστωσιν ἀληθῆ
τοῖς πᾶσι· καί τήν ἄφωνόν τε καί νεκράν πρός ζωήν ἀνέστησε, φρικτόν θέαμα τοῖς
μέλλουσι καρποῦσθαι σωτηρίαν, ἐν τῷ μέλπειν οὕτως·
Ἀλληλούϊα.
Ἔχουσα ἡ Ἑλένη, τὸ ἀήττητον ὅπλον, ἀνέδραμε πρός τόν
ταύτης γόνον· ὁ δέ, μέγα σκιρτήσας εὐθύς, ἐπιγνούς τόν μέγιστον Σταυρόν ἔχαιρε,
καί ἅλμασιν ὡς ᾄσμασιν, ἐβόα πρός αὐτόν τοιαῦτα·
Χαῖρε Σταυρέ, τοῦ φωτός δοχεῖον·
χαῖρε, Σταυρέ, τῆς ζωῆς ταμεῖον.
Χαῖρε, ὁ δοτήρ χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος·
χαῖρε, ὁ λιμήν ποντοπόρων ἀχείμαστος.
Χαῖρε, τράπεζα, βαστάζουσα ὥσπερ θῦμα τόν Χριστόν·
χαῖρε, κλῆμα, βότρυν πέπειρον φέρον οἶνον μυστικόν.
Χαῖρε, ὅτι τά σκῆπτρα τῶν ἀνάκτων φυλάττεις·
χαῖρε, ὅτι τάς κάρας τῶν δρακόντων συνθλάττεις.
Χαῖρε, λαμπρόν τῆς πίστεως γνώρισμα·
χαῖρε, παντός τοῦ κόσμου διάσωσμα.
Χαῖρε, Θεοῦ πρός θνητούς εὐλογία·
χαῖρε, θνητῶν πρός Θεόν μεσιτεία.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Ζῆλον ἔνδοθεν θεῖον, ἡ Ἑλένη λαβοῦσα, ἐζήτησε καί εὗρε
σπουδαίως, τόν ἐν γῇ κρυπτόμενον Σταυρόν, καί δεικνύμενον ἐν οὐρανῷ Ἄνακτι· ὅν ὕψωσε·
καί βλέπων τό πολίτευμα, ἐν πίστει ἔφη·
Ἀλληλούϊα.
Ἡλιόμορφος ὤφθη, ὁ Σταυρός ἐν τῷ κόσμῳ, καί πάντες
φωτισμοῦ ἐμπλησθέντες, καί δραμόντες ὡς πρός ἀστέρα, θεωροῦσι τοῦτον ὡς καλῶν αἴτιον,
ἐν ταῖς χερσί ταῖς θείαις ὑψωθέντα· ὅν ὑμνοῦντες εἶπον·
Χαῖρε, αὐγή νοητοῦ Ἡλίου·
χαῖρε, πηγή ἀκενώτου μύρου.
Χαῖρε, τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας ἀνάκλησις·
χαῖρε, τῶν ἀρχόντων τοῦ ᾅδου ἡ νέκρωσις.
Χαῖρε, ὅτι ἀνυψούμενος, συνανυψοῖς νῦν ἡμᾶς·
χαῖρε, ὅτι προσκυνούμενος, καθαγιάζεις τάς ψυχάς.
Χαῖρε, τῶν Ἀποστόλων κοσμοκήρυκτον κλέος·
χαῖρε, τῶν ἀθλοφόρων εὐμενέστατον σθένος.
Χαῖρε Σταυρέ, Ἑβραίων ὁ ἔλεγχος·
χαῖρε, πιστῶν ἀνθρώπων ὁ ἔπαινος.
Χαῖρε, δι’ οὗ κατεβλήθη ὁ ᾅδης·
χαῖρε, δι’ οὗ ἀνατέταλκε χάρις.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Θεοβράβευτον Ξύλον, θεωρήσαντες πάντες, τῇ τούτου νῦν
προσέλθωμεν σκέπῃ· καί ὡς ὅπλον κρατοῦντες αὐτό, δι’ αὐτοῦ τροποῦμεν τῶν ἐχθρῶν
φάλαγγας, καί ψαύοντες τόν ἄψαυστον, τοῖς χείλεσιν αὐτῷ βοῶμεν·
Ἀλληλούϊα.
Ἴδε φῶς οὐρανόθεν, Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, δεικνύμενον
Σταυροῦ τό σημεῖον, δι’ ἀστέρων, ἐν ᾧ καί νικᾶν πολεμίων πληθύν, ἔσπευσε τό
Ξύλον φανερῶσαι, καί βοῆσαι πρός αὐτό τοιαῦτα·
Χαῖρε, βουλῆς τῆς ἀρρήτου πέρας·
χαῖρε, λαοῦ εὐσεβοῦντος κέρας.
Χαῖρε, πολεμίων ὁ τρέπων τάς φάλαγγας·
χαῖρε, φλόξ καθάπερ φλέγων τούς δαίμονας.
Χαῖρε, σκῆπτρον ἐπουράνιον τοῦ Βασιλέως τοῦ στρατοῦ·
χαῖρε, τρόπαιον ἀήττητον τοῦ φιλοχρίστου στρατοῦ.
Χαῖρε, ὁ τῶν βαρβάρων τήν ὀφρύν καταβάλλων·
χαῖρε, ὁ τῶν ἀνθρώπων τάς ψυχάς περιέπων.
Χαῖρε, κακῶν πολλῶν ἀμυντήριον·
χαῖρε, καλῶν πολλῶν βραβευτήριον.
Χαῖρε, δι’ οὗ Χριστοφόροι σκιρτῶσι·
χαῖρε, δι’ οὗ Ἰουδαῖοι θρηνοῦσι.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Κλῖμαξ οὐρανομήκης, ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου ἐγένετο, τούς πάντας
ἀνάγων, ἀπό γῆς πρός ὕψος οὐρανοῦ, τοῦ χοροῖς Ἀγγέλων συνοικεῖν πάντοτε, ἀφέντας
τά νῦν ὄντα ὡς μή ὄντα, καί εἰδότας ψάλλειν·
Ἀλληλούϊα.
Λάμψας φῶς ἐπί πᾶσιν, ὁ Σωτήρ τοῖς ἐν ᾅδη, ἐφώτισας τούς
κάτω κειμένους· πυλωροί δέ ᾅδου τήν αὐγήν μή ἐνέγκαντές σου, ὡς νεκροί
πεπτώκασιν· οἱ τούτων δέ ρυσθέντες, νῦν ὁρῶντες τόν Σταυρόν βοῶσι·
Χαῖρε, ἀνάστασις τεθνεώτων·
χαῖρε, παράκλησις τῶν πενθούντων.
Χαῖρε, τῶν ταμείων τοῦ ᾅδου ἡ κένωσις·
χαῖρε, Παραδείσου τρυφῆς ἡ ἀπόλαυσις.
Χαῖρε, ράβδος ἡ ποντίσασα τόν Αἱγύπτιον στρατόν·
χαῖρε, αὖθις, ἡ ποτίσασα Ἰσραηλίτην λαόν.
Χαῖρε, ἔμψυχον Ξύλον, τοῦ Λῃστοῦ σωτηρία·
χαῖρε, εὔοσμον ρόδον, εὐσεβῶν εὐωδία.
Χαῖρε, τροφή πεινώντων ἐν πνεύματι·
χαῖρε, σφραγίς, ἥν ἔλαβον ἄνθρωποι.
Χαῖρε Σταυρέ, μυστηρίων ἡ θύρα·
χαῖρε, ἐξ οὗ ρεῖθρα χέονται θεῖα.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Μέλλοντος Μωϋσέως, τό πολύμοχθον γένος λυτρώσασθαι ἐκ τοῦ
λυμεῶνος, ἐπεδόθης ὡς ράβδος αὐτῷ, ἀλλ’ ἐγνώσθης τούτῳ καί Θεοῦ σύμβολον·
διόπερ κατεπλάγη σου Σταυρέ, τήν δυναστείαν κράζων·
Ἀλληλούϊα.
Νόμον ὁ ἐν Σιναίῳ, τῷ Θεόπτῃ δούς πάλαι, Σταυρῷ ἐθελοντί
προσηλοῦται, ὑπέρ ἀνόμων ἀνόμως ἀνδρῶν, καί κατάραν νόμου παλαιάν ἔλυσεν, ἵνα
Σταυροῦ τήν δύναμιν ὁρῶντες, ἅπαντες νῦν βοῶμεν·
Χαῖρε, ἀνόρθωσις πεπτωκότων·
χαῖρε, κατάπτωσις κοσμολάτρων.
Χαῖρε, Ἀναστάσεως Χριστοῦ τό ἐγκαίνισμα·
χαῖρε, μοναζόντων τό θεῖον ἐντρύφημα.
Χαῖρε, δένδρον εὐσκιόφυλλον, ὑφ’ οὗ σκέπονται πιστοί·
χαῖρε, Ξύλον προφητόφθεγκτον, πεφυτευμένον ἐν γῇ.
Χαῖρε, τῆς Βασιλείας κατ’ ἐχθρῶν συμμαχία·
χαῖρε, τῆς πολιτείας κραταιά προστασία.
Χαῖρε, Κριτοῦ δικαίου φανέρωσις·
χαῖρε, βροτῶν πταιόντων κατάκρισις.
Χαῖρε Σταυρέ, ὀρφανῶν ἀντιλῆπτορ·
χαῖρε Σταυρέ, πλουτιστά τῶν πενήτων.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Ξένον θαῦμα ἰδόντες, ξένον βίον βιῶμεν, τόν νοῦν εἰς οὐρανόν
ἀνυψοῦντες· διά τούτο γάρ ἐν τῷ Σταυρῷ ὁ Χριστός ἐπάγη, καί σαρκί πέπονθε,
βουλόμενος ἑλκῦσαι πρός τό ὕψος, τούς αὐτῷ βοῶντας·
Ἀλληλούϊα.
Ὅλος ἦλθεν ἐξ ὕψους, τήν Θεότητα ἔχων, ὁ μόνος
προαιώνιος Λόγος· καί τεχθείς ἐκ Παρθένου Μητρός, καί φανείς τῷ κόσμῳ ταπεινός ἄνθρωπος,
Σταυρόν καταδεξάμενος, ἐζώωσε τούς αὐτῷ βοῶντας.
Χαῖρε Σταυρέ, τῆς εἰρήνης ὅπλον·
χαῖρε, βαλβίς τῶν ὁδοιπορούντων.
Χαῖρε, σωζομένων σοφία καί στήριγμα·
χαῖρε, ἀπολλυμένων μωρία καί σύντριμμα.
Χαῖρε, εὔκαρπον, ἀθάνατον καί ζωηφόρον φυτόν·
χαῖρε ἄνθος, ὅπερ ἤνθησε τήν σωτηρίαν ἡμῶν.
Χαῖρε, ὅτι συνάπτεις τά ἐν γῇ σύν τοῖς ἄνω·
χαῖρε, ὅτι φωτίζεις τάς καρδίας τῶν κάτω.
Χαῖρε δι’ οὗ φθορά ἐξωστράκισται·
χαῖρε, δι’ οὗ ἡ λύπη ἠφάνισται.
Χαῖρε, καλῶν μυριάριθμος ὄλβος·
χαῖρε, πιστῶν μυριώνυμος εὖχος.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Πέπτωκε τῶν δαιμόνων ἡ παμβέβηλος φάλαγξ, καί γένος τῶν Ἑβραίων
ᾐσχύνθη, προσκυνούμενον τόν Σταυρόν παρά πάντων, μετά πόθου βλέποντες, ἀεί δέ ἀναβλύζοντα
ἰάματα τοῖς ἐκβοῶσιν·
Ἀλληλούϊα.
Ρεύματα συνεστάλη, λογισμῶν κακοδόξων παγέντος σου
Χριστέ ἐπί ξύλου· ἀποροῦσι γάρ ὄντως τό, Πῶς καί Σταυρόν ὑπέστης, καί φθοράν
πέφευγας· ἡμεῖς δέ τήν Ἀνάστασιν δοξάζοντες ἀναβοῶμεν.
Χαῖρε, σοφίας Θεοῦ τό ὕψος·
χαῖρε, προνοίας Αὐτοῦ τό βάθος.
Χαῖρε, μωρολόγων ἀλόγων ἡ ἄγνοια·
χαῖρε, μαντιπόλων ἀφρόνων ἀπώλεια.
Χαῖρε, ὅτι τήν Ἀνάστασιν ἐμφανίζεις τοῦ Χριστοῦ·
χαῖρε, ὅτι τά παθήματα ἀνακαινίζεις Αὐτοῦ.
Χαῖρε, τῶν πρωτοπλάστων τήν παράβασιν λύσας·
χαῖρε, τοῦ Παραδείσου τάς εἰσόδους ἀνοίξας.
Χαῖρε Σταυρέ, τοῖς πᾶσι σεβάσμιε·
χαῖρε, ἐθνῶν ἀπίστων ἀντίπαλε.
Χαῖρε Σταυρέ, ἰατρέ τῶν νοσούντων·
χαῖρε, ἀεί βοηθέ τῶν βοώντων·
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Σῶσαι θέλων τόν κόσμον, ὁ τοῦ κόσμου κοσμήτωρ, κατῆλθε
πρός αὐτόν ἀπορρήτως· καί Σταυρόν ὑπέστη, Θεός ὤν, δι’ ἡμᾶς, τά πάντα καθ’ ἡμᾶς
δέχεται· διό καί λυτρωσάμενος ἡμᾶς, ἀκούει παρά πάντων·
Ἀλληλούϊα.
Τεῖχος τῆς οἰκουμένης, ὦ Σταυρέ ζωηφόρε, ἀπόρθητον καί
θεῖον νοοῦμεν· ὁ γάρ τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, κατασκευάσας σέ Ποιητής τάννυσι
τάς χεῖρας, ξένον ἄκουσμα· καί ἅπαντας ἐκφωνεῖν διδάσκει.
Χαῖρε, ἡ βάσις τῆς εὐσεβείας·
χαῖρε, τό νῖκος τῆς κληρουχίας.
Χαῖρε, Ἀμαλήκ νοητόν ὁ τροπούμενος·
χαῖρε, Ἰακώβ ταῖς χερσί προτυπούμενος.
Χαῖρε, σύ γάρ ἀνεμόρφωσας τάς παλαιτάτας σκιάς·
χαῖρε, σύ γάρ ἀνεπλήρωσας προφητοφθέγκτους φωνάς.
Χαῖρε, ὁ τόν Σωτῆρα τῶν ἀπάντων βαστάσας·
χαῖρε, ὁ τόν φθορέα τῶν ψυχῶν καταργήσας.
Χαῖρε, δι’ οὗ Ἀγγέλοις ἡνώθημεν·
χαῖρε, δι’ οὗ φωτί κατηυγάσθημεν.
Χαῖρε, σέ γάρ προσκυνοῦμεν τιμῶντες·
χαῖρε, σοί γάρ προσφωνοῦμεν, βοῶντες·
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Ὕμνος ἅπας μειοῦται, συνακολουθεῖν θέλων, τῷ πλήθει τῶν
πολλῶν σου θαυμάτων· ἐγκωμίων πληθύν καί γάρ ἄν προσάξωμέν σοι, ὦ Σταυρέ τίμιε,
οὐδέν τελοῦμεν ἄξιον, ὧν δέδωκας ἡμῖν· ἀλλ’ οὖν βοῶμεν·
Ἀλληλούϊα.
Φωτοπάροχον αἴγλην, τοῖς ἐν σκότει δωρεῖται, Σταυρός ὁ
ζωοδώρητος οὗτος· τό γάρ ἄϋλον δέδεικται φῶς, καί πρός γνῶσιν θείαν δᾳδουχεῖ ἅπαντας·
ὑψοῖ δέ νῦν ὑψούμενος τόν νοῦν ἡμῶν, ἀναμέλπειν ταύτα·
Χαῖρε, φωστήρ, τοῖς ἐν σκότει φαίνων·
χαῖρε, ἀστήρ, τόν κόσμον αὐγάζων.
Χαῖρε, ἀστραπή, χριστοκτόνους ἀμβλύνουσα·
χαῖρε, ἡ βροντή τούς ἀπίστους ἐκπλήττουσα.
Χαῖρε, ὅτι κατελάμπρυνας Ὀρθοδόξων τούς χορούς·
χαῖρε, ὅτι κατηδάφισας τῶν εἰδώλων τούς βωμούς.
Χαῖρε, οὗπερ ὁ τύπος οὐρανόθεν ἐφάνη·
χαῖρε, οὗπερ ἡ χάρις πονηρίας ἐλαύνει.
Χαῖρε, σαρκός σημαίνων τήν νέκρωσιν·
χαῖρε, παθῶν ὁ κτείνων ἐπέγερσιν.
Χαῖρε, ἐν ᾧ ὁ Χριστός ἐσταυρώθη·
χαῖρε, δι’ οὗ πᾶς ὁ κόσμος ἐσώθη.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Χάριν δοῦναι θελήσας, ὁ Χριστός τοῖς ἀνθρώποις, τάς χεῖρας
ἐπί Ξύλου ἐκτείνει, καί τά ἔθνη πάντα συγκαλεῖ, καί βασιλείαν πᾶσιν οὐρανῶν
δίδωσι, τοῖς μέλπουσι τόν ὕμνον ἐπαξίως, καί πιστῶς βοῶσιν·
Ἀλληλούϊα.
Ψάλλοντές σου τόν ὕμνον, εὐφημοῦμεν ἐκ πόθου, ὡς ἔμψυχον
Κυρίου σε Ξύλον· ἐπί σοί γάρ παγείς ἐν σαρκί, ὁ δεσπόζων τῶν δυνάμεων, ἡγίασεν,
ἐδόξασεν, ἐδίδαξε βοᾶν σοι ταῦτα·
Χαῖρε Σταυρέ, νοητή ρομφαία·
χαῖρε, Ἁγίων ἅγιον βλέμμα.
Χαῖρε, Προφητῶν καί Δικαίων προκήρυγμα·
χαῖρε, τοῦ Χριστοῦ λαμπροφόρον στρατήγημα.
Χαῖρε, κάλλος καί διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν·
χαῖρε, κράτος καί ὀχύρωμα ἱερέων εὐλαβῶν.
Χαῖρε, τῆς ἀληθείας εὐκλεέστατος κόσμος·
χαῖρε, τῆς σωτηρίας εὐτυχέστατος ὅρμος.
Χαῖρε, φαιδρόν ἁπάντων ἀγλάϊσμα·
χαῖρε, υἱῶν τῆς Ἄγαρ φυγάδευμα.
Χαῖρε, φωτός ἀκηράτου λυχνία·
χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς θυμηδία.
Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.
Ὦ πανύμνητον Ξύλον, τό βαστάσαν τόν πάντων ἁγίων, Ἁγιώτατον
Λόγον (τρίς)· δεδεγμένον ἡμῶν τάς λιτάς, ἀπό πάσης ρῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας καί αἰωνίου
λύτρωσαι κολάσεως τούς σοί βοῶντας·
Ἀλληλούϊα.
Πηγή: Ανέμων
πνοή
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016
Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)